កុមារជាវ័យដែលឆាប់ទទួលរងនូវបញ្ហាផ្លូវចិត្ដណាស់។
ថ្វីត្បិតតែកុមារមិនចេះដោះស្រាយនូវរាល់បញ្ហាទាំងឡាយដែល
កើតឡើងដូចមនុស្សធំមែន។ ប៉ុន្ដែកុមារឆាប់មានភាពស្រគត់ស្រគំ យំសោកសង្រេង
ឆាប់តក់ស្លុត ឬឆាប់រំជួលចិត្ដនៅពេល ជួបរឿងអ្វីមួយពីមជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅ។
ជាពិសេសកុមារដែលទទួលនូវបញ្ហាផ្លូវចិត្ដច្រើនតែបណ្ដាលមកពីសង្គមគ្រួសារផ្ដល់ឱ្យកុមារ
ច្រើនជាងទទួលឥទ្ធិពលពីសង្គមខាងក្រៅ។
រូបភាពទស្សនាវដ្ដីសុខភាពយើង
ប្រធានបទស្ដីពីវិធីថែរក្សាផ្លូវចិត្ដកុមារ
ត្រូវបានលោកសាស្ដ្រចារ្យ ផាន់
ចាន់ពៅអនុបណ្ឌិតនិងអ្នកឯកទេសចិត្ដវិទ្យានិងជាក្រុមស្រាវជ្រាវ ភីស ថាយ
ហ្គឺរ មានវត្ដមានបកស្រាយបំភ្លឺជូនមិត្ដអ្នកអានឱ្យបានយល់
តាមរយៈទស្សនាវដ្ដីសុខភាពយើង។
កត្ដាដែលធ្វើឱ្យកុមារមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ដ
មានមូលហេតុជាច្រើនយ៉ាង ដែលជះឥទ្ធិពលទៅដល់កុមារ
ធ្វើឱ្យកុមារមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ដ។
1 . កត្ដាតំណពូជ ៖ ស្ដ្រីកំពុងមានផ្ទៃពោះ
ពុំបានគិតគូរពីសុខភាពផ្លូវចិត្ដខ្លួនឯងទេ រមែងតែងគិតច្រើនខ្វល់ខ្វាយ មិន
សប្បាយចិត្ដ ពិបាកចិត្ដច្រើនពីរឿងជីវភាពគ្រួសារ ស្មុគស្មាញរឿងគ្រប់យ៉ាងនិងសុខភាពផ្លូវកាយមិនមាំមួន។
ចំណុចទាំងនេះ ជាហេតុធ្វើឱ្យជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ទៅដល់កូននៅក្នុងផ្ទៃ។
ព្រោះអារម្មណ៍របស់ម្ដាយគឺជាអារម្មណ៍របស់កូនហើយនៅពេលដែលកូន
កើតមកកូននឹងមានបញ្ហាខាងសុខភាពផ្លូវចិត្ដ និងសុខភាពផ្លូវកាយមិនបានល្អដូចម្ដាយដែរ។
2 . របបចំណីអាហារ ៖ នៅពេលកូនកើតមកហើយ
កូនមិនសូវបានទទួលរបបចំណីអាហារដែលមានជាតិវីតាមីន ប្រូតេអ៊ីនគ្រប់គ្រាន់
ដើម្បីជួយទ្រទ្រង់ដល់រាងកាយឱ្យបានរឹងមាំ និងឱ្យមានថាមពលខ្លាំងក្លាទេ។
ជាលទ្ធផលអវិជ្ជមាន ធ្វើឱ្យកុមារ មានសុខភាពរាងកាយមិនល្អ
អាប់បញ្ញាគិតអ្វីមិនរហ័សរហួនដូចក្មេងទូទៅដែលទទួលបានរបបចំណីអាហារគ្រប់គ្រាន់។
កុមារ ប្រភេទនេះ ចេះតែគិតអំពីខ្លួនឯងថា
ខ្លួនកើតមកមានសុខភាពមិនរឹងមាំដូចគេ
ប្រាជ្ញាមិនឆ្លាតវៃគិតអ្វីមិនបានលឿនដូចគេ ហើយ តែងមានការតូចចិត្ដនឹងវាសនាខ្លួនឯងជាដើម។
ការដែលចេះតែគិតអំពីចំណុចទាំងនេះពី១ថ្ងៃទៅ១ថ្ងៃ
វាបង្កជាទំនាស់ខាងបញ្ហាផ្លូវ ចិត្ដ។
3 . ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ៖ ពេលស្ដ្រីកំពុងតែមានផ្ទៃពោះ
ចូលចិត្ដចង់ដឹងរឿងរ៉ាវទាំងអស់ មិនថាជារឿងអាក្រក់ឬល្អទេ។
ចំពោះការផ្សព្វផ្សាយភាពយន្ដវិញ ចូលចិត្ដតែមើលរឿងបាញ់សម្លាប់
ចងគំនុំគំកួន ឬរឿងកម្សត់ចងអាឃាតជាដើម។ ការមើល រឿងបែបនេះ
វាជាកត្ដាដែលជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ទៅដល់កូននៅក្នុងផ្ទៃ
ព្រោះទារកទទួលយកព័ត៌មានហើយរីកលូតលាស់ខាងភាសា លឿនបំផុតតាំងពីចាប់កំណើត។
ពេលកូនកើតមក កូននឹងមានអត្ដចរិត ឬឆេវឆាវ ច្រណែនកម្សត់ ដូចតួនៅក្នុងសាច់រឿង
ដែលម្ដាយចូលចិត្ដមើលតាំងពីពេលកូននៅក្នុងផ្ទៃ។
អាការកុមារមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ដ
កុមារមានបញ្ហាខាងសុខភាពផ្លូវចិត្ដ
ស្ដែងចេញជារោគសញ្ញាច្រើនបែប ដែលគេអាចសង្កេតដឹងបានថា ក្មេងនោះមានបញ្ហា ខាងសុខភាពផ្លូវចិត្ដ
ឬក៏មិនមាន។
រូបភាពទស្សនាវដ្ដីសុខភាពយើង
·
អាការសរីរៈរាងកាយរបស់កុមារ ៖ រាងកាយរបស់កុមារដែលមានបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ដ
គឺមិនធម្មតា មានន័យថារាងកាយរបស់កុមារមានបញ្ហាមិនដូចក្មេងទូទៅ។
កុមារតែងវិលមុខ ឈឺក្បាល ក្ដៅខ្លួន រាងកាយស្គមស្គាំងអស់កម្លាំងល្ហិតល្ហៃ
ស្រវាំងភ្នែក ទឹកមុខដូចជាស្លេកស្លាំងមិនស្រស់បស់ មិនញ៉ាំចំណីអាហារ
ឬអាចដកដង្ហើមថប់ៗបេះដូងដើរលឿនជាដើម។
·
អាការនៃការប្រព្រឹត្ដរបស់កុមារ ៖
ប្រសិនបើក្មេងម្នាក់មានបញ្ហាខាងសុខភាពផ្លូវចិត្ដនោះការប្រព្រឹត្ដសកម្មភាពអ្វីមួយ
មានការប្រែប្រួល កុមារតែងតែរពឹស ហើយបង្កជម្លោះជាមួយអ្នកដទៃ។
ឪពុកម្ដាយមួយចំនួនតែងគិតថាក្មេងដែលរពឹសជាក្មេង ឆ្លាត។ ផ្ទុយទៅវិញ
ក្មេងដែលរពឹសជាក្មេងដែលកំពុងតែមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ដទៅវិញទេ។
ក្មេងនេះមានសកម្មភាពដូចជាចូលចិត្ដឆាឆៅ រករឿងគេ ដើរស្ដោះទឹកមាត់ដាក់គេ
បោចសក់គេ បោកកម្ទេចរបស់របរចោលជាដើម។ ទង្វើទាំងនេះបញ្ជាក់ថា
កុមារបានបង្ហាញពី ភាពរំជួលរបស់ខ្លួន
ហើយសម្ដែងសកម្មភាពចេញមកយ៉ាងខ្លាំងដែលលេចចេញជារោគសញ្ញាផ្លូវចិត្ដ។
ចំពោះក្មេងខ្លះទៀត មាន សកម្មភាពផ្ទុយពីសកម្មភាពក្មេងខាងលើ
ដូចជាចូលចិត្ដអង្គុយសម្ងំក្នុងបន្ទប់តែម្នាក់ឯងចូលចិត្ដភាពឯកោ
ស្រគត់ស្រគំ ចូលចិត្ដកន្លែង ស្ងាត់ មិនចូលចិត្ដភាពអ៊ូអរ
និងមិនចូលចិត្ដនិយាយច្រើននេះក៏ជារោគសញ្ញាបញ្ជាក់ថា
ក្មេងមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ដដែរ។
វិធីថែរក្សាសុខភាពផ្លូវចិត្ដកុមារ
ក្នុងនាមជាឪពុកម្ដាយ
ត្រូវយកចិត្ដទុកដាក់ទៅលើសុខភាពផ្លូវចិត្ដរបស់ខ្លួនព្រោះផ្លូវចិត្ដកុមារសំខាន់ណាស់មិនអាចធ្វេស
ប្រហែសបានឡើយ។
ដូចនេះមធ្យោបាយដែលល្អត្រូវថែរក្សាសុខភាពផ្លូវចិត្ដរបស់កុមារចាប់តាំងពីស្ដ្រីកំពុងតែមានផ្ទៃពោះ
ត្រូវ គិតគូរចំពោះសុខភាពរាងកាយ និងសុខភាពផ្លូវចិត្ដខ្លួនឯង។
មិនត្រូវដឹងឮរឿងអាក្រក់ឬមើលរូបភាពណាមួយមិនល្អដក់ជាប់នៅ
ក្នុងខួរក្បាលនោះទេ។ មិនត្រូវបណ្ដោយឱ្យមានសុខភាពទ្រុឌទ្រោម
និងភាពទុក្ខសោកសង្រេង គិតច្រើនធ្វើឱ្យអារម្មណ៍ស្មុគស្មាញ ឡើយ។
ព្រោះលោកអ្នកដឹងហើយថា អារម្មណ៍របស់ម្ដាយគឺជាអារម្មណ៍របស់កូន។
ហេតុនេះបើសុខភាពម្ដាយមិនល្អ ជួបតែ រឿងតត់ស្លុត
ធ្វើឱ្យផលអាក្រក់ទៅដល់កូននៅក្នុងផ្ទៃពេលកូនកើតមកនឹងមានសភាពរាងកាយមានបញ្ហាដូចម្ដាយ។
ម្យ៉ាងទៀត ប្រសិនបើកូនកើតមកហើយក្លាយជាកុមារមួយរូបមិនល្អឪពុកម្ដាយមិនត្រូវបណ្ដោយឱ្យកូននៅតែម្នាក់ឯងទេ។
បើសិនជាកូនរពឹសវិញ ឪពុកម្ដាយក៏មិនត្រូវជេរ
ឬវាយដំកូនដែរព្រោះអាចឱ្យកូនមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ដកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ។
ផលប៉ះពាល់ផ្លូវចិត្ដកុមារ
កុមារមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ដប្រាកដជាធ្វើឱ្យមានផលវិបាកច្រើនទៅថ្ងៃអនាគត។
ជាពិសេសមានផលវិបាកទៅលើខ្លួនឯងដោយ សារតែទង្វើសកម្មភាពសង្គមមិនឱ្យតម្លៃ
ធ្វើឱ្យអ្នកដទៃមិនចូលចិត្ដរាប់អានកុមារអាចក្លាយខ្លួនទៅជាមនុស្សមិនល្អនៅក្នុងសង្គម។
មិនតែប៉ុណ្ណោះ ធ្វើឱ្យឪពុកម្ដាយឬអាណាព្យាបាលដែលនូវជុំវិញខ្លួនកុមារអាចធ្លាក់ខ្លួនឈឺដោយសារគិតច្រើនចំពោះកូនដែលមាន
បញ្ហាផ្លូវចិត្ដទៀតផង។
ដំបូន្មានអ្នកឯកទេស
ឪពុកម្ដាយគ្រប់រូប សូមកុំយល់ច្រឡំថា
កូនដែលរពឹសជាក្មេងឆ្លាត ហើយក្មេងដែលមិនសូវចូលចិត្ដនិយាយច្រើនចូលចិត្ដតែ
ភាពឯកោ អាកប្បកិរិយាស្លូតបូត ថាជាក្មេងសុភាពរាបសារឱ្យសោះ។ សកម្មភាពរពឹស
និងសុភាពរាបសារសុទ្ធតែជារោគសញ្ញា បញ្ជាក់ពីបញ្ហាផ្លូវចិត្ដប្រក្រតី
ឬមិនប្រក្រតី។ ដូចនេះឪពុកម្ដាយបើមើលឃើញកូនបង្ហាញនូវអាការមិនប្រក្រតី
គួរប្រញាប់យកកូន ទៅជួបអ្នកឯកទេសជំនាញខាងសុខភាពផ្លូវចិត្ដ។
កុមារនៅតែបន្តធ្លាក់ចូលទៅក្នុងទម្រង់ពលកម្មធ្ងន់ធ្ងរ
របាយការណ៍ដែលចេញផ្សាយនៅក្នុងសប្ដាហ៍នេះ
បានឲ្យដឹងថា កុមារជាង ៣០០
០០០នាក់នៅតែត្រូវបានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងទម្រង់ពលកម្មកុមារ
ដែលអាចទទួលរងគ្រោះថ្នាក់បំផុត ក្នុងពិភពលោក ប៉ុន្តែទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ
ការប្ដេជ្ញាចិត្តរបស់កុមារ ក្នុងការលុបបំបាត់ពលកម្មកុមារនៅឆ្នាំ២០១៦
ប្រហែលជាអាចសម្រេចបាន។
ប្រទេសកម្ពុជាបានបង្ហាញផែនទីបង្ហាញផ្លូវ
ក្នុងការលុបបំបាត់ទម្រង់ពលកម្មកុមារអាក្រក់បំផុត (WCFL) នៅឆ្នាំ២០១៦
ក្នុងអំឡុងសន្និសីទស្ដីពីពលកម្មកុមារពិភពលោកក្នុងទីក្រុងសើនែល
ប្រទេសហូឡង់ នៅក្នុងសប្ដាហ៍នេះ។ ការចាប់ផ្ដើមការអនុវត្តនេះ
គឺមិនដល់មួយឆ្នាំផងក្រោយពីកម្ពុជាបានក្លាយជាប្រទេសមួយក្នុងចំណោមប្រទេសដំបូងៗដែលប្រកាសអំពីគោលដៅនេះ។
ឯកសារបានបង្ហាញពីបញ្ហាប្រឈមដែលប្រទេសកម្ពុជា
កំពុងប្រឈមមុខក្នុងការលុបបំបាត់ពលកម្មកុមារចំនួនប្រមាណ ៣០០ ០០០នាក់
ដែលកំពុងធ្វើការក្នុងកន្លែងផ្សេងៗ ដែលត្រូវបានចាត់ទុកថា
ស្ថិតក្នុងចំណោមទម្រង់គ្រោះថ្នាក់បំផុត ហើយដែលតួលេខនេះ
គឺជាចំនួនតួលេខដែលអ្នកជំនាញគិតថា មិនទាន់បង្ហាញអស់។ ប៉ុន្តែរបាយការណ៍នោះ
ក៏បានបង្ហាញផងដែរថា
ប្រទេសកម្ពុជាបានអនុវត្តជំហានមួយចំនួនក្នុងចំណោមជំហានវែងដំបូងរបស់ខ្លួន។
របាយការណ៍បានថ្លែងថា
ការសិក្សាកាលពីពេលមុន បានកត់សម្គាល់ថា
ប្រទេសកម្ពុជានឹងចំណាយប្រាក់ប្រហែល ៩០លានដុល្លារក្នុងអំឡុងរយៈពេល៦ឆ្នាំខាងមុខ
ដើម្បីចំណាយទៅលើកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងលុបបំបាត់ទម្រង់ពលកម្មកុមារអាក្រក់បំផុត
(WCFL) នៅឆ្នាំ២០១៦។
របាយការណ៍បានថ្លែងបន្តថា៖
"តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការសិក្សាបានបង្ហាញថា គោលដៅឆ្នាំ២០១៦
គឺជាគោលដៅដែលអាចសម្រេច និងប្រាកដនិយមសម្រាប់កម្ពុជា
ដោយសារតែមានអន្តរាគមន៍សមស្រប និងភាពជាដៃគូខ្លាំងក្លា"។
លោក MP
Joseph ប្រធានទីប្រឹក្សាបច្ចេកទេស សម្រាប់កម្មវិធីអន្តរជាតិ
ស្ដីពីការលុបបំបាត់ពលកម្មកុមារ
នៃអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ បានថ្លែងថា អាជ្ញាធរកម្ពុជាប្រហែលជាបានចាប់ផ្ដើមមុនផែនការបន្តិចហើយនៅពេលនិយាយអំពីការកាត់បន្ថយទម្រង់ពលកម្មកុមារអាក្រក់បំផុត
(WCFL)។
របាយការណ៍របស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ (ILO) បានជំរុញឲ្យប្រទេសជាច្រើន
និងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលនានាផ្ដោតការយកចិត្តទុកដាក់ឡើងវិញ
ចំពោះការលុបបំបាត់ទម្រង់ពលកម្មកុមារអាក្រក់បំផុត (WCFL)។ លោក Joseph បានថ្លែងថា
តាមរយៈការបង្ហាញពីផែនទីបង្ហាញផ្លូវ នៅក្នុងសប្ដាហ៍នេះ
ក្នុងទីក្រុងសើនែល (ហូឡង់) ប្រទេសកម្ពុជាបានចាប់ផ្ដើមជំហានដំបូងរបស់ខ្លួនរួចទៅហើយ។
"ប្រសិនបើពិនិត្យមើលទៅលើអនុសាសន៍ពិភពលោក លើរបាយការណ៍នោះ
និងអ្វីដែលបានធ្វើនៅទីនេះ អ្នកនឹងឃើញថា
ប្រទេសកម្ពុជាបានចាប់ផ្ដើមអនុសាសន៍ទាំងនោះក្នុងលក្ខណៈដ៏ល្អ"។
"ឥឡូវយើងមិនទាន់ឈានដល់ការជោគជ័យនោះទេ ប៉ុន្តែយើងបានចាប់ផ្ដើមដំណើរយ៉ាងល្អហើយ។
នេះគឺជាផ្នែកមួយនៃពិភពលោក។ ចំពោះប្រទេសភាគច្រើនបំផុតវិញ
ពួកគេមិនទាន់ចាប់ផ្ដើមដំណើរការនៅឡើយទេ"។
តែទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ
របាយការណ៍របស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ (ILO) បានដាស់តឿនដល់សហគមន៍ពិភពលោក។ របាយការណ៍បានថ្លែងថា
ពលកម្មកុមារបានបន្តធ្លាក់ចុះជាអន្តរជាតិ
ប៉ុន្តែទំហំនៃការកាត់បន្ថយនៅមានលក្ខណៈយឺត
ប្រសិនបើប្រៀបធៀបទៅនឹងការសិក្សា កាលពីពេលមុន។
របាយការណ៍បានកត់សម្គាល់ផងដែរថា
មានកុមារប្រហែល ២១៥លាននាក់ក្នុងពិភពលោក នៅតែកំពុងបន្តធ្លាក់ចូលក្នុងទម្រង់ពលកម្មកុមារ
ហើយក្នុងនោះមានកុមារចំនួន ១១៥លាននាក់
កំពុងធ្វើការក្នុងកន្លែងដែលអាចទទួលរងគ្រោះថ្នាក់៕
កុមារជាង២៥ម៉ឺននាក់ កំពុងរងគ្រោះ
ដោយការកេងពលកម្ម
- កុមារកម្ពុជា ទាំងជាង២៥ម៉ឺននាក់ ដែលមានអាយុពី១២ដល់១៧ឆ្នាំកំពុងរងគ្រោះ
ក្រោមទម្រង់នៃការកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងពលកម្មធ្ងន់ធ្ងរ
នៅក្នុងវិស័យកសិកម្ម ឧស្សាហកម្ម និងវិស័យផ្សេងៗទៀត។
មន្ត្រីបានអះអាងថា រដ្ឋាភិបាលកំពុងធ្វើការដោះស្រាយលើបញ្ហានេះ
យោងតាមការប៉ាន់ប្រមាណរបស់ក្រសួងមហាផ្ទៃ
ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងកិច្ចពិភាក្សា
ស្ដីពីតួនាទីនៃយុទ្ធសាស្ត្រគាំពារសង្គម កាលពីថ្ងៃពុធ បានឲ្យដឹងថា
បច្ចុប្បន្នមានកុមារប្រមាណ២៥៣.៤៧៥នាក់ គិតចាប់ពីអាយុ១២-១៧ឆ្នាំ
កំពុងរងគ្រោះក្រោមទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរនៃការកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងពលកម្មក្នុងវិស័យកសិកម្ម
និងកសិឧស្សាហកម្ម ព្រមទាំងវិស័យផ្សេងៗទៀតនៅកម្ពុជា។
លោក ងី ចន្ទ្រផល
រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងមហាផ្ទៃ បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍កាលពីចន្ទថា
បញ្ហាពលកម្មកុមារ បានក្លាយជាប្រធានបទ ដែលរដ្ឋាភិបាល
កំពុងមានវិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ ដើម្បីដោះស្រាយ
និងកាត់បន្ថយនូវចំនួនកុមារអាយុ១៥-១៧ឆ្នាំ
កំពុងធ្វើការក្នុងស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរ ដែលច្បាប់បានហាមឃាត់។ លោកថ្លែងថា
"យើងដឹងថា ថ្ងៃនេះស្ថាប័នទាំងអស់
នឹងខិតខំលើកឡើងនូវអនុសាសន៍ល្អៗដើម្បីរកឫសគល់ធ្វើយ៉ាងណា
លើកកម្ពស់សិទ្ធិកុមារតាមរយៈការបង្កើនការអប់រំ និងលុបបំបាត់ទម្រង់ពលកម្មកុមារ"។
យោងតាមលោក ងី ចន្ទ្រផល
បានឲ្យដឹងថា មូលហេតុបណ្ដាលឲ្យកើតមានទម្រង់នៃពលកម្មកុមារ
គឺដោយសារតែឫសគល់នៃភាពក្រីក្រ ដែលក្រសួង និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ
បានផ្ដោតការយកចិត្តទុកដាក់តាមរយៈការចាត់វិធានការធ្វើយ៉ាងណាកាត់បន្ថយបញ្ហាភាពក្រីក្រ
ដើម្បីឲ្យកុមារ បានទៅសាលារៀន ក្នុងរយៈពេលយូរ។ លោកបន្តថា
"យើងត្រូវជួយដល់គ្រួសារ
ដែលក្រីក្រដោយធ្វើយ៉ាងណាឲ្យពួកគេមានមុខរបរច្បាស់លាស់"។
នៅក្នុងកិច្ចពិភាក្សានេះដែរ
ក្រសួងមហាផ្ទៃគ្រោងនឹងដាក់ចេញនូវវិធានការមួយចំនួន
ដែលជាចំណុចគោលដោយធ្វើយ៉ាងណា ឲ្យកុមារដែលកំពុងរងគ្រោះ
ច្រើនជាង២សែននាក់នេះ បានទទួលការរៀនសូត្រ
និងជៀសឲ្យផុតការធ្វើពលកម្មធ្ងន់ធ្ងរ។
លោក អ៊ុក ស៊ីសុវណ្ណ
មន្ត្រីតំណាងអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ (ILO) បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ថា អង្គការ ILO បានខំប្រឹងប្រែងជាមួយរដ្ឋាភិបាលក្នុងការលុបបំបាត់ឲ្យបាន
នូវទម្រង់កេងប្រវ័ញ្ចគ្រប់រូបភាពលើកុមារក្នុងឆ្នាំ២០១៦ខាងមុខនេះ។
លោកថ្លែងថា "កន្លងមកនេះ យើងមានសកម្មភាពអន្តរាគមន៍ លើកុមារដែលត្រូវបានទទួលរងការកេងប្រវ័ញ្ចធ្ងន់ធ្ងរតែ៧ខេត្តប៉ុណ្ណោះ
ប៉ុន្តែរហូតមកដល់ពេលនេះ យើងបានធ្វើការពង្រីកទិសដៅរបស់យើង
បានដល់ទៅ១៥ខេត្ត ដែលមានខេត្តព្រះសីហនុ កែប កំពត ភ្នំពេញ សៀមរាប
បន្ទាយមានជ័យ កំពង់ឆ្នាំង កំពង់ចាម កោះកុង បាត់ដំបង កំពង់ធំ រតនគីរី
ក្រចេះ ស្វាយរៀង និងកណ្ដាល"។
បើតាមមន្ត្រីអង្គការ ILO ILO មានទិសដៅ
នៅក្នុងការជួយដល់កុមារឲ្យមានសិទ្ធិសេរីភាពគ្រប់គ្រាន់
មិនស្ថិតនៅក្រោមការកេងប្រវ័ញ្ចពលកម្មផ្លូវកាយ និងផ្លូវភេទ
រាល់ទម្រង់គ្រប់រូបភាព ដែលកើតមានចំពោះកុមារ ហើយ ILO កំពុងជំរុញឲ្យរដ្ឋាភិបាល ផ្ដោតខ្លាំង ទៅលើស្ថានភាពកុមារ
ដែលកំពុងរងគ្រោះ ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន តាមរយៈការផ្សព្វផ្សាយ
និងការតស៊ូមតិ ដើម្បីដកហូតកុមារដែលធ្លាក់ខ្លួនឈឺមកទំនុកបំរុង
ឲ្យទទួលបានការអប់រំ និងមានជីវភាពសមរម្យផងដែរ។ លោក អ៊ុក ស៊ីសុវណ្ណ
បានឲ្យដឹងថា "បើតាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងផែនការបានបង្ហាញថា
មានកុមារប្រមាណ១លាន៥សែននាក់
កំពុងទទួលបានការងារធ្វើក្នុងនោះមាន៧ម៉ឺននាក់
កំពុងស្ថិតនៅក្នុងទម្រង់កេងប្រវ័ញ្ចធ្ងន់ធ្ងរ និងច្រើនជាង២៥ម៉ឺននាក់
មិនស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរ"៕
អត្រាស្លាប់របស់កុមារក្នុងប្រទេសកម្ពុជា
កំពុងមាននិន្នាការថយចុះ
កុមារកម្ពុជាម្នាក់នេះផឹកទឹកក្នុងធុងមានតម្រងទឹកសេរ៉ាមិក
ច្រោះចោលមេរោគបាន៩៩%ភ្នំពេញ៖ អត្រាស្លាប់របស់កុមារក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបាននិងកំពុងបង្ហាញនិន្នាការថយចុះ
ដែលសញ្ញាដ៏ល្អនេះបង្ហាញថា
កម្ពុជានឹងអាចឈានទៅសម្រេចជោគជ័យលើគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍សហស្សវត្សរ៍កម្ពុជា។
នាយកមន្ទីរពេទ្យនានានៅតាមបណ្ដាខេត្ត
និងរាជធានីភ្នំពេញសុទ្ធតែអះអាងពីភាពកាន់ប្រសើរឡើងនូវស្ថានភាពសុខភាពកុមារក្នុងប្រទេស។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត អ៊ូ ឃីឡាយ
ប្រធានមន្ទីរពេទ្យបង្អែកខេត្តក្រចេះ បានមានប្រសាសន៍ថា
បើទោះជាជំងឺគ្រុនចាញ់ និងជំងឺផ្លូវដង្ហើមកំពុងកើនខ្ពស់នៅក្នុងខេត្តក្ដី
ក៏អត្រាកុមារស្លាប់ដោយសារជំងឺទាំងនេះ
និងជំងឺឆ្លងផ្សេងៗទៀតមានការថយចុះច្រើន បើធៀបនឹងប៉ុន្មានឆ្នាំមុន។
លោកបន្តថា
ចាប់តាំងពីខេត្តទទួលបានមូលនិធិសមធម៌ពីរដ្ឋាភិបាលមក
ដែលមូលនិធិនេះចេញជំនួសប្រជាជនក្រីក្រ ដើម្បីទទួលបានសេវាសុខាភិបាល
ប្រជាជនដែលមកកាន់មន្ទីរពេទ្យមានការកើនឡើងទាំងកុមារ និងមនុស្សចាស់។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត អ៊ាវ តារាវុធ
ប្រធានមន្ទីរពេទ្យបង្អែកសេរីសោភ័ណខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
បានមានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងផងដែរថា អត្រាកុមារស្លាប់មានការថយចុះក្នុងមន្ទីរពេទ្យ
ដោយសារការពង្រឹងគុណភាព និងប្រសិទ្ធភាពនៃការព្យាបាលប្រសើរជាងមុន។
លោកបន្តថា ការស្លាប់របស់កុមារក្នុងមន្ទីរពេទ្យកើតឡើងដោយកម្រ
ហើយកុមារស្លាប់ភាគច្រើនបណ្ដាលមកពីការបញ្ជូនមកពេទ្យយឺត។
យោងតាមការអង្កេតប្រជាសាស្ត្រ
និងសុខភាពកម្ពុជា បានឲ្យដឹងថា
មរណភាពកុមារក្រោមអាយុ១ឆ្នាំមាន៨៥កាលពីឆ្នាំ២០០៥
ធ្លាក់ចុះមកនៅត្រឹម៦៦ក្នុង១០០០កំណើតរស់។
កុមារអាយុ៥ឆ្នាំបានធ្លាក់ចុះពី១២៤មកនៅត្រឹម៨៣ក្នុង១០០០កំណើតរស់ចន្លោះឆ្នាំ២០០០
និងឆ្នាំ២០០៥។
លោកសាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ឈួ
អ៊ីម៉េង នាយកមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ
បានមានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងតាមទូរស័ព្ទកាលពីថ្ងៃសៅរ៍ម្សិលមិញថា
នៅពេលដែលយើងមិនមានជំងឺរាតត្បាត យើងសង្កេតឃើញមានជំងឺខ្លះដែលជាជំងឺបន្ទាន់បញ្ជូនមកដល់មន្ទីរពេទ្យយឺតបណ្ដាលឲ្យមានកុមារស្លាប់។
លោកបន្តថា ទារកទើបកើតកំពុងមានអត្រាស្លាប់ច្រើន
ដែលបញ្ហានេះវាទាក់ទងមកពីកត្តាជាច្រើនដូចជាម្ដាយមិនបានសម្រាលដោយឆ្មបជំនាញ
ការមិនបានពិនិត្យផ្ទៃពោះ និងទារកកើតមិនគ្រប់គីឡូជាដើម។
លោកបន្តថា
ជំងឺដែលប្រទះឃើញញឹកញាប់ជាងគេក្នុងមន្ទីរពេទ្យ
និងបណ្ដាលឲ្យកុមារស្លាប់ច្រើនជាងគេមានជំងឺរលាកផ្លូវដង្ហើម
ជំងឺរាករូសជំងឺគ្រុនឈាម ជំងឺហឺត ជំងឺកង្វះអាហារូបត្ថម្ភជាដើម។
លោកបន្តថា
ទោះជាយ៉ាងណាអត្រាស្លាប់របស់កុមារកំពុងមាននិន្នាការថយចុះ
ដោយមានអត្រាស្លាប់ចន្លោះ១ទៅ១,៣ភាគរយប៉ុណ្ណោះក្នុងមន្ទីរពេទ្យនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។
ការចាក់ថ្នាំបង្ការក៏រួមចំណែកកាត់បន្ថយអត្រាស្លាប់របស់កុមារមួយចំនួនធំផងដែរ។
លោកសាស្ត្រាចារ្យ សាន់ ច័ន្ទសឿន
នាយកកម្មវិធីជាតិចាក់ថ្នាំបង្ការ បានមានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងថា
ការផ្ដល់វ៉ាក់សាំងបង្ការចំនួន៧មុខ ដែលគ្របដណ្ដប់៩០ភាគរយលើកុមារ
បានចូលរួមកាត់បន្ថយអត្រាមរណភាពរបស់កុមារយ៉ាងច្រើន។ លោកបន្តថា
នៅឆ្នាំ២០១០ខាងមុខនេះ
កម្មវិធីជាតិចាក់ថ្នាំបង្ការនឹងដាក់ថ្នាំបង្ការនឹងដាក់បញ្ចូលវ៉ាក់សាំងហ៊ីពបន្ថែមមួយមុខទៀត
នៅក្នុងកម្មវិធីចាក់ថ្នាំបង្ការដែលវ៉ាក់សាំងនេះអាចការពារកុមារពីជំងឺរលាកសួតនិងរលាកស្រោមខួរដល់កុមារ៕
ផលិតផលចំនួន៤នៅកម្ពុជាបានរកឃើញថា
ប្រើកម្លាំងកុមារទាមទារឲ្យមានការលុបបំបាត់
យោងតាមសេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ស្ថានទូតអាមេរិកថ្ងៃទី១១
កញ្ញា បានឲ្យដឹងថា
ការិយាល័យកិច្ចការពលកម្មអន្តរជាតិរបស់ក្រសួងការងារសហរដ្ឋអាមេរិក
បានចេញរបាយការណ៍ចំនួន៣ស្ដីពីពលកម្មកុមារ
និងពលកម្មដោយការបង្ខិតបង្ខំនៅតាមប្រទេសនានាជុំវិញពិភពលោកនៅថ្ងៃទី១០កញ្ញា។
ឯកសារនេះរួមមាន "បញ្ជីដំបូងៗនៃផលិតផលដែលផលិតដោយពលកម្មកុមារ
ឬពលកម្មដោយការបង្ខិតបង្ខំ "ដែលទាមទារដោយច្បាប់ឆ្នាំ២០០៥
ស្ដីពីការផ្ដល់សិទ្ធិអំណាចឡើងវិញដល់ការការពារជនរងគ្រោះដោយការជួញដូរ
(Trafficking Victims Protection
Reauthorization Act of 2005 ឬ TVPRA)។
បញ្ជីដែលទាមទារដោយច្បាប់ TVPRA មាននិយាយលំអិតស្ដីពីមុខទំនិញចំនួន
១២២ របស់ប្រទេសចំនួន៥៨
ដែលការិយាល័យកិច្ចការពលកម្មអន្តរជាតិរបស់ក្រសួងការងារអាមេរិកមានហេតុផលជឿថា
ត្រូវបានផលិតដោយប្រើពលកម្មដោយការបង្ខិតបង្ខំ ពលកម្មកុមារ ឬទាំងពលកម្មកុមារ
ទាំងពលកម្មដោយការបង្ខិតបង្ខំដោយរំលោភលើបទដ្ឋានអន្តរជាតិ។
ការិយាល័យកិច្ចការពលកម្មអន្តរជាតិរបស់ក្រសួងការងារអាមេរិកថែមទាំងបានចេញព័ត៌មានថ្មីៗតាមការស្នើសុំទៅក្នុង
"បញ្ជីនៃផលិតផលដែលផលិតដោយពលកម្មកុមារ ដោយការបង្ខិតបង្ខំ
ឬតាមកិច្ចព្រមព្រៀងជាកុងត្រា "(បញ្ជី EO) និង
"លទ្ធផលរកឃើញប្រចាំឆ្នាំរបស់ខ្លួនស្ដីពីទំរង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារ"
ដូចដែលតំរូវដោយច្បាប់អភិវឌ្ឍន៍ និងពាណិជ្ជកម្មឆ្នាំ២០០០ (Trade
and Development Act of 2000) ស្ដីពីការខិតខំរបស់ដែនដី
និងប្រទេសចំនួន១៤១ ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការកេងប្រវ័ញ្ចពលកម្មកុមារ។
គោលបំណងចម្បងនៃបញ្ជី TVPRA គឺដើម្បីលើកកំពស់ការយល់ដឹងរបស់សាធារណជនលើករណីពលកម្មកុមារ
និងពលកម្មដោយការបង្ខិតបង្ខំក្នុងការផលិតទំនិញនៅតាមប្រទេសដែលមានក្នុងបញ្ជី
និងដើម្បីជំរុញការខិតខំក្នុងការលុបបំបាត់ការប្រព្រឹត្តបែបនេះ។
របាយការណ៍នេះលើកឡើងនូវរបស់ចំនួន៤មុខ
នៅកម្ពុជា ដែលត្រូវបានសង្ស័យថា
ត្រូវបានផលិតឡើងតាមរយៈការប្រើពលកម្មកុមារ គឺ ឥដ្ឋ ក្បឿង បង្គា កៅស៊ូ
និង អំបិល។
សហរដ្ឋអាមេរិកមានការទាក់ទងយ៉ាងសកម្មជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា
ក្នុងការខិតខំដើម្បីកាត់បន្ថយការប្រើពលកម្មកុមារនៅតាមកន្លែងទាំងនេះ
និងក្នុងសេដ្ឋកិច្ចទាំងមូល។
រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានធ្វើឲ្យមានភាពជឿនលឿនមកហើយក្នុងរឿងនេះ
ដូចជាបានតាក់តែងផែនការសកម្មភាពថ្នាក់ជាតិមួយស្ដីពីទំរង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារ
(ឆ្នាំ២០០៨-២០១២)។
ផែនការសកម្មភាពនេះមានបំណងកាត់បន្ថយចំនួនកុមារស្ថិតក្នុងអាយុពី៥
ទៅ១៧ឆ្នាំ ដែលកំពុងធ្វើការនៅប្រទេសកម្ពុជាឲ្យនៅត្រឹមចំនួន១០.៦%
ក្នុងឆ្នាំ២០១០ និងនៅត្រឹមចំនួន៨% ត្រឹមឆ្នាំ២០១៥។
រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា
ក៏បានចូលរួមផងដែរក្នុងកម្មវិធីមួយចំនួនដែលដឹកនាំដោយសហរដ្ឋអាមេរិកដើម្បីបញ្ចប់ទំរង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារនៅតាមវិស័យដូចដែលមាននិយាយក្នុងរបាយការណ៍នេះ
ដែលចេញដោយក្រសួងការងារសហរដ្ឋអាមេរិក។
សហរដ្ឋអាមេរិកសង្ឃឹមថា
កិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាបន្តក្នុងរឿងនេះ
នៅទីបំផុតនឹងធ្វើឲ្យលែងមានការប្រើពលកម្មកុមារ
នៅប្រទេសកម្ពុជាហើយសង្ឃឹមថា នឹងមានការកាត់បន្ថយក្នុងគ្រប់ទំរង់ទាំងអស់នៃការកេងប្រវ័ញ្ច
និងការជួញដូរមនុស្ស៕
សម្ដែងសិល្បៈវប្បធម៌កម្ពុជា
ដើម្បីរួមគ្នាលើកកម្ពស់សុវត្ថិភាពកុមារក្នុងវិស័យទេសចរណ៍
អង្គការទស្សនៈពិភពលោកកម្ពុជា World Vision នៅល្ងាចថ្ងៃសៅរ៍ទី២៩
ខែសីហា ឆ្នាំ២០០៩នេះ នឹង ប្រារព្ធពិធីរាត្រីវប្បធម៌
យើងរួមគ្នាលើកកម្ពស់សុវត្ថិភាពកុមារក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ គោលបំណង
ដើម្បីលើកទឹកចិត្តទេសចរណ៍ជាតិ
និងអន្តរជាតិឲ្យចូលរួមបង្កើតបរិយាកាសរស់នៅប្រកបដោយសុវត្ថិភាព
សម្រាប់កុមារដោយគ្មានការរំលោភបំពាន
និងការកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទលើកុមារ ដែលប្រព្រឹត្តធ្វើ
ឡើងនៅជិតផ្សារចាស់ ក្នុងខេត្តសៀមរាប។
នេះបើយោងតាមសេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មានរបស់អង្គការទស្សនៈពិភពលោកកម្ពុជាបានឲ្យដឹងថា
ការ សម្ដែងសិល្បៈវប្បធម៌កម្ពុជាត្រូវបានអភិរក្សរួមមាន របាំ
និងល្ខោនស្បែកតូច នឹងរៀបចំធ្វើឡើងដើម្បី
បង្ហាញនូវមោទនភាពវប្បធម៌ដ៏មានតម្លៃរបស់ខ្លួន។ ជាមួយគ្នានោះផងដែរ
ដើម្បីបញ្ជូនសារទៅកាន់ទស្សនិកជនទាំងអស់ឲ្យបានជ្រាបថា អ្នកទាំងអស់គ្នា
គឺជាតួអង្គដ៏សំខាន់ ដើម្បីការពារកុមារពីទេសចរផ្លូវភេទ។
លោកបន្តទៀតថា ការចូលរួមរបស់ពួកគេ
ដើម្បីបញ្ឈប់ទេសចរណ៍ផ្លូវភេទលើកុមារនិងផ្ដល់ឲ្យកុមារ
នូវក្ដីសង្ឃឹមក្នុងការរស់នៅប្រកបដោយជីវិតពេញបរិបូរណ៍។
យោងតាមរបាយការណ៍របស់អង្គការសកម្មភាពដើម្បីកុមារ
នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៨ មាន១២ករណី ដែល
ពាក់ព័ន្ធនឹងទេសចរណ៍ផ្លូវភេទលើកុមារ
ដែលក្នុងនោះជនល្មើសទាំងអស់ត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទ
ការប្រព្រឹត្តអនាចារលើកុមារ ករណីទាំងនេះរកឃើញនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ
ខេត្តព្រះសីហនុនិង ខេត្តសៀមរាប ដោយមានកុមារ៣២នាក់
បានក្លាយជាជនរងគ្រោះដោយអំពើនេះ។
លោក ផង់ ចិន្ដា បានឲ្យដឹងទៀតថា
"វាមិនងាយស្រួលទេ ក្នុងការកំណត់ថា តើនរណាជាទេសចរ
ដែលមានបំណងបំពានផ្លូវភេទលើកុមារ ពីព្រោះតែពួកគេមានការប្រព្រឹត្តដូចទេសចរដទៃទៀតដែរ។
ប៉ុន្តែតាមរយៈកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងចំណោមវិស័យដែលពាក់ព័ន្ធ
រួមមានរដ្ឋាភិបាល អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល អ្នកផ្ដល់សេវាកម្មទេសចរ
អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ប្រជាពលរដ្ឋ និងទេសចរ យើង អាចបញ្ឈប់ទេសចរដែលមានបំណងបំពានផ្លូវភេទលើកុមារ"។
គួរបញ្ជាក់ថា
នេះជាព្រឹត្តិការណ៍ទី៣ហើយ
ដែលគម្រោងទប់ស្កាត់ទេសចរផ្លូវភេទលើកុមាររបស់
អង្គការទស្សនៈពិភពលោកបានរៀបចំឡើង។ ព្រឹត្តិការណ៍ជាសាធារណៈចំនួន២លើក
ចុងក្រោយ មកនេះដែលផ្ដោតលើប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ គឺជាការប្រគំតន្ត្រីផ្សព្វផ្សាយដែលធ្វើឡើងក្នុងខេត្តសៀមរាបកាលពីខែកញ្ញា
ឆ្នាំ២០០៨ និងក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ កាលពីខែមេសា ឆ្នាំ២០០៩៕
ទិវាពិភពលោកប្រឆាំងពលកម្មកុមារ១២មិថុនា
"ផ្ដល់ឱកាសឲ្យកុមារីដើម្បីបញ្ចប់ពលកម្មកុមារ"
ភ្នំពេញ៖ ខណៈស្គរកុមារឈានមុខ (កាយឫទ្ធិ)
បានបន្លឺឡើងយ៉ាងពីរោះនោះ កុមារា
កុមារីបានប្រមូលផ្ដុំគ្នាឈរលើកបដាជាច្រើនដែលមានអត្ថន័យថា "បញ្ឈប់ការជួញដូរកុមារ"
"ផ្ដល់ឱកាសដល់កុមារីបញ្ឈប់ពលកម្មកុមារ"
"យើងរួបរួមគ្នាលុបបំបាត់ពលកម្មកុមារ"
"ពលកម្មកុមារគឺមិនយុត្តិធម៌សម្រាប់កុមារ"
"ការងារមិនមែនចាំបាច់សម្រាប់កុមារទេ
ការសិក្សាទើបវាចាំបាច់សម្រាប់កុមារ"។
បដាទាំងនេះបានត្រូវលើកបញ្ឈរឡើងនៅក្នុងពិធីព្យុហយាត្រាអបអរសាទរខួបលើកទី៨នៃទិវាពិភពលោកប្រឆាំងពលកម្មកុមារ១២មិថុនា២០០៩។
ទិវាពិភពលោកប្រឆាំងពលកម្មកុមារលើកទី៨នេះ
ប្រារព្ធធ្វើឡើងនៅពហុកីឡាដ្ឋានជាតិអូឡាំពិក
កាលពីព្រឹកថ្ងៃសុក្រ១២មិថុនា ដោយមានការចូលរួមពីកុមារ លោកគ្រូ
អ្នកគ្រូ ព្រះសង្ឃព្រមទាំងមន្ត្រីថ្នាក់ដឹកនាំនៃក្រសួងអប់រំដូចជាលោក
ណុះ ស្លេះ អនុរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងអប់រំជាដើម។
ជាពិសេសទៅទៀតនោះក៏មានការចូលរួមរបស់លោក ហ៊ូ ស្រ៊ី
សមាជិករដ្ឋសភាជាតិ និងជាសមាជិកគណៈកម្មការបរទេស
និងសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិ លោក ម៉ៅ សម្បត្តិ អនុរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងការងារ
និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈព្រមទាំងលោក ចូសេហ្វ
ប្រធានអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ។
លោក ណុះ ស្លេះ
អនុរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងអប់រំយុវជននិងកីឡា បានមានប្រសាសន៍ថា
ទិវាពិភពលោកប្រឆាំងពលកម្មកុមារ១២មិថុនានោះ គឺជាសារដ៏សំខាន់
ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយអំពីការប្រឆាំងពលកម្មកុមារ
ការកេងប្រវ័ញ្ចលើពលកម្មកុមារ ដែលមិនមែនកើតមានតែក្នុងកម្ពុជាទេ
គឺនៅពិភពលោកផងដែរ ពិភពលោកក៏បានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះបញ្ហានេះដែរ
ជាពិសេសរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាកំពុងយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្ពស់
ដើម្បីឈានទៅលុបបំបាត់ការកេងប្រវ័ញ្ច ការរំលោភលើកម្លាំងពលកម្មកុមារ
និងលើកកម្ពស់សិទ្ធិកុមារ។
នៅក្នុងឱកាសនេះ សម្ដេចហ៊ុន សែន
នាយករដ្ឋមន្ត្រី
នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាក៏បានផ្ញើសារលិខិតមកចូលរួមដែរ
ដែលមានខ្លឹមសារថា
នៅក្នុងឱកាសខួបទី៨ទិវាពិភពលោកប្រឆាំងពលកម្មកុមារ១២មិថុនានេះ
ក្នុងនាមរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា
និងក្នុងនាមខ្លួនខ្ញុំព្រះករុណាខ្ញុំផ្ទាល់សូមសម្ដែងនូវក្ដីរំភើបរីករាយជាអតិបរមាចំពោះការប្រារព្ធទិវាដ៏មានសារសំខាន់។
ខ្ញុំសូមសម្ដែងនូវការគាំទ្រយ៉ាងពេញទំហឹងចំពោះសកម្មភាពទាំងឡាយដែលកំពុងអនុវត្តលើទឹកដីកម្ពុជា
ក្នុងទិសដៅដោះស្រាយតម្រូវការចាំបាច់ជាមូលដ្ឋានរបស់កុមារ
ដូចដែលមានចែងក្នុងអនុសញ្ញាអន្តរជាតិស្ដីពីសិទ្ធិសម្រាប់កុមារកម្ពុជា
និងកុមារគ្រប់សញ្ជាតិក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។
ដើម្បីឧត្ដមប្រយោជន៍របស់កុមារកម្ពុជាបានផ្ដល់សច្ចាប័នលើអនុសញ្ញាអន្តរជាតិស្ដីពីសិទ្ធិកុមារនៅថ្ងៃ១៥តុលា១៩៩២
ហើយរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាឆ្នាំ១៩៩៣ចែងថា
រដ្ឋធានារក្សាការពារសិទ្ធិកុមារដែលមានចែងក្នុងអនុសញ្ញាស្ដីពីសិទ្ធិកុមារ
ជាពិសេសសិទ្ធិរស់រានមានជីវិតសិទ្ធិក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍
សិទ្ធិក្នុងការចូលរួម សិទ្ធិទទួលបានការការពារ។
រដ្ឋគាំទ្រប្រឆាំងនឹងការងារទាំងឡាយដែលអាចធ្វើឲ្យខូចដល់ការអប់រំ
និងការរៀនសូត្ររបស់កុមារ ឬដែលនាំឲ្យអន្តរាយដល់សុខភាព
ឬសុខុមាលភាពរបស់កុមារ។
ជាបន្តបន្ទាប់កម្ពុជាបានផ្ដល់សច្ចាប័នលើអនុសញ្ញាអន្តរជាតិមួយចំនួនទៀតដូចជា
អនុសញ្ញារបស់អង្គការអន្តរជាតិស្ដីពីការរកកម្រិតអាយុអប្បបរមាសម្រាប់ចូលធ្វើការងារ
ការហាមប្រាម
និងសកម្មភាពបន្ទាន់សម្រាប់លុបបំបាត់ទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារ។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះក៏មានអនុសញ្ញាអំពីការទប់ស្កាត់ ការបង្ក្រាប
ការដាក់ទណ្ឌកម្ម ការជួញដូរមនុស្ស ជាពិសេសស្ត្រី និងកុមារជាពិសេសក៏មានអនុសញ្ញាទីក្រុងឡាអេស្ដីពីកិច្ចការការពារកុមារ
និងសហប្រតិបត្តិការទាក់ទងនឹងស្មុំកូនអន្តរប្រទេស។
ទន្ទឹមនឹងការផ្ដល់សច្ចាប័នរាជរដ្ឋាភិបាលក៏បានផ្ដោតការយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើការផ្ដល់សិទ្ធិផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច
និងសង្គមកិច្ចដែលរាជរដ្ឋាភិបាលចាត់ទុកថា
ជាការងារដ៏មានសារសំខាន់ខ្លាំងណាស់នៅក្នុងរបៀបវារៈនៃអភិវឌ្ឍន៍របស់ខ្លួន។
រាជរដ្ឋាភិបាលបានខិតខំជំរុញបន្ថែមទៀតឲ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះកុមារគ្រប់រូប
ពិសេសកុមារីមានឱកាសទទួលការអប់រំមូលដ្ឋាន៩ឆ្នាំ
ការបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ ឬអាចបន្តការសិក្សាបានខ្ពង់ខ្ពស់
ដើម្បីក្មួយៗមានចំណេះដឹង មានសមត្ថភាព
និងអាចរកការងារធ្វើសម្រាប់អនាគត
និងបញ្ចៀសបាននូវការកេងប្រវ័ញ្ចពលកម្មកុមារ។
លោក អេមភី ចូសេហ្វ
ប្រធានទីប្រឹក្សាបច្ចេកទេសអង្គការ ILO/IPEC
បាននិយាយថា
វិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចនិងហិរញ្ញវត្ថុពិភពលោកបានជំរុញឲ្យមានការកើនឡើងនៃចំនួនកុមារជាពិសេសធ្លាក់ចូលទៅក្នុងពលកម្មកុមារ។
តាមការប៉ាន់ប្រមាណជាសកល ពលកម្មកុមារមានការធ្លាក់ចុះតែវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកថ្មីៗនេះបានគំរាមកំហែងដល់ការងាររីកចម្រើននៃការលុបបំបាត់ពលកម្មកុមារនេះ។
របាយការណ៍ថ្មីៗរបស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបានបង្ហាញថា
មានកុមារីច្រើនជាង១០០លាននាក់នៅក្នុងពិភពលោកស្ថិតនៅក្នុងពលកម្មកុមារហើយកុមារទាំងនេះកំពុងធ្វើការងារស្ថិតក្នុងទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុត
ជាពិសេសកុមារី។
បញ្ហាដែលត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នសម្រាប់កុមារី
គឺការងារណាដែលអាថ៌កំបាំងពីសាធារណជន កុមារបម្រើតាមផ្ទះ
និងកុមារីចេញទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស៕
សមាគមនារីអាស៊ានកម្ពុជាអំពាវនាវរកជំនួយសប្បុរសធម៌
សម្រាប់ជួយដល់មជ្ឈមណ្ឌលកុមារកំព្រាមួយនៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ
ភ្នំពេញ៖ សមាគមនារីអាស៊ានកម្ពុជាបានអំពាវនាវដល់សប្បុរសជននានា
ក្នុងនោះមាននារីជាសមាជិកសមាគម និងនារីមកពីស្ថានទូតនៃបណ្ដាប្រទេសអាស៊ានប្រចាំនៅទីក្រុងភ្នំពេញ
ដើម្បីស្វែងរកជំនួយមនុស្សធម៌ទោះបីជាថវិកា
ឬក៏សម្ភារៈក៏ដោយសម្រាប់ជួយដល់កុមារកំព្រាជាង១០០នាក់
ដែលរស់នៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលកុមារកំព្រាមួយកន្លែងស្ថិតនៅភូមិ១
ក្នុងឃុំត្រែងត្រយឹង ស្រុកភ្នំស្រួច ខេត្តកំពង់ស្ពឺ។
សេចក្ដីអំពាវនាវនេះត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្នុងពិធីលៀងតែស្និទ្ធស្នាលមួយកាលពីពេលថ្មីៗនេះនៅសណ្ឋាគារ
អ៊ីមភើរៀលហ្ដាឌិនវីឡា ក្រោមអធិបតីភាពលោកស្រីម៉ែន សំអន
ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីប្រចាំការនៃរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។
លោកស្រី ស៊ុន សាភឿន
រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងការបរទេស និងសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិ
និងជាប្រធានសមាគមនារីអាស៊ានកម្ពុជាបានមានប្រសាសន៍ថា
មណ្ឌលកុមារកំព្រានៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ ឈ្មោះអង្គការបណ្ដុះបណ្ដាល
និងថែរក្សាកុមារកំព្រាជាមជ្ឈមណ្ឌលក្រខ្សត់ខ្សោយណាស់ ហើយត្រូវការជំនួយទាំងថវិកា
និងសម្ភារៈដើម្បីបានបន្តដំណើរការសមស្រប។
ពួកគេត្រូវការជំនួយពីសប្បុរសដើម្បីធ្វើការរស់នៅរបស់ពួកគេកាន់តែល្អប្រសើរ។
លោកស្រីបានបន្តទៀតថា គណៈកម្មាធិការសមាគមនារីអាស៊ានកម្ពុជាគិតថា
ថវិការបស់សមាគមមានកម្រិត ពុំអាចដកយកទៅជួយកុមារកំព្រាបាន
ហេតុនេះក្នុងនាមគណៈកម្មាធិការសមាគមនារីអាស៊ានកម្ពុជា
ខ្ញុំសូមអំពាវនាវជំនួយសប្បុរសធម៌ពីលោកជំទាវ លោកស្រីឧកញ៉ា
លោកស្រីទាំងអស់
សូមមេត្តាពិនិត្យលទ្ធភាពជួយសម្រាលបន្ទុកដល់កុមារកំព្រានេះផង (ដែលបច្ចុប្បន្នកុមារកំព្រាចំនួន១០៥នាក់ក្នុងនោះមានស្រី៣៧នាក់
និងប្រុស៦៨នាក់)។
លោកស្រីម៉ែន សំអន
បានវាយតម្លៃខ្ពស់ចំពោះការផ្ដួចផ្ដើមរៀបចំឲ្យមានកម្មវិធីនេះ
ហើយលោកស្រីបានមានប្រសាសន៍ថា ខ្ញុំសូមគាំទ្រដល់សមាគមនារីអាស៊ានកម្ពុជា
ហើយខ្ញុំសង្ឃឹមថា សមាគមនារីអាស៊ានកម្ពុជា នឹងពង្រឹងគោលដៅបទពិសោធន៍
ក៏ដូចជាពង្រឹងវប្បធម៌ប្រពៃណីរបស់កម្ពុជានៅក្នុងតំបន់អាស៊ានថែមទៀត។
លោកស្រីមានប្រសាសន៍ថា
កម្មវិធីនេះមិនត្រឹមតែជួយគ្នាផ្សព្វផ្សាយអំពីប្រពៃណី
ទំនៀមទម្លាប់វប្បធម៌ និងការយោគយល់គ្នាទៅវិញទៅមករវាងប្រទេសនីមួយៗប៉ុណ្ណោះទេ
តែក៏ជាការរួមចំណែកក្នុងការងារមនុស្សធម៌
ដើម្បីជួយដល់ជនងាយរងគ្រោះនៅកម្ពុជា
សំដៅចូលរួមចំណែកជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា
ក្នុងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្ររបស់ប្រជាជនកម្ពុជាផងដែរ៕
បណ្ដាញកុមារអ្នកតស៊ូមតិ
ជួបគ្នានិយាយពីការងាររបស់ពួកគេ
លោក
មាស សំណាង (រូបតូច) អគ្គលេខាធិការ គ.អ.ស.កភ្នំពេញ៖ កាលពីពាក់កណ្ដាលខែមីនាកន្លងទៅនេះ
តំណាងកុមារមកពីខេត្តក្រុងចំនួន១១
បានជួបប្រជុំគ្នានៅទីក្រុងភ្នំពេញ នាទីស្នាក់ការកណ្ដាលរបស់គណៈកម្មាធិការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលដើម្បីសិទ្ធិកុមារ
(គ.អ.ស.ក)។
កិច្ចប្រជុំនេះធ្វើឡើងដើម្បីអាចឲ្យតំណាងកុមារបានជួបពិភាក្សាអំពីបញ្ហាកុមារក្នុងសហគមន៍
រាយការណ៍អំពីសកម្មភាពរបស់ក្រុមកុមារ និងបញ្ហាប្រឈមព្រមទាំងពិចារណារកដំណោះស្រាយផងដែរ។
នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំប្រចាំត្រីមាសទី១
របស់បណ្ដាញកុមារអ្នកតស៊ូមតិរបស់គ.អ.ស.ក
(គណៈកម្មាធិការអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីសិទ្ធិកុមារ)
នេះមានការចូលរួមពីតំណាងកុមារមកពីរាជធានីភ្នំពេញ ខេត្តព្រះសីហនុ
ខេត្តកំពង់ចាម តាកែវ ពោធិ៍សាត់ ព្រៃវែង រតនគីរី ស្វាយរៀង កណ្ដាល បាត់ដំបង
និងសៀមរាប។
លោក មាស សំណាង អគ្គលេខាធិការ គ.អ.ស.ក
បាននិយាយថា
កិច្ចប្រជុំបែបនេះធ្វើឡើងរៀងរាល់៣ខែម្ដងហើយថ្លៃធ្វើដំណើរការស្នាក់នៅ
និងអាហារ គឺ គ.អ.ស.ក ដែលទទួលជំនួយពីអង្គការភ្លែនអន្តរជាតិកម្ពុជា
និងអង្គការន័រវេស្សសង្គ្រោះកុមារ ជាអ្នកឧបត្ថម្ភ។
គោលបំណងនៃកិច្ចប្រជុំនេះគឺផ្ដល់សេចក្ដីរាយការណ៍ពីសកម្មភាពរបស់កុមារនៅគ្រប់ខេត្ត
ក្រុងចំនួន១១ និងលើកយក បញ្ហាដែលទាក់ទងនឹងកុមារ
និងដែលសម្គាល់ឃើញដោយក្រុមកុមារ
អ្នកតស៊ូមតិក្នុងសហគមន៍នៃខេត្តក្រុងនីមួយៗ
ដើម្បីកំណត់អនុសាសន៍ពីក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់។ ជាពិសេសកិច្ចប្រជុំនេះ
ក៏មានបំណងដើម្បីកសាងសមត្ថភាពក្រុមកុមារលើការងារតស៊ូមតិផងដែរ។
នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំបណ្ដាញកុមារអ្នកតស៊ូមតិនេះ
កុមារមកពីគ្រប់ខេត្តក្រុង១១បានរាយការណ៍ពីសកម្មភាពរបស់គេរៀងៗខ្លួននៅតាមសហគមន៍របស់ខ្លួន។
កុមារមកពីខេត្តស្វាយរៀងក្លឹបរបស់ប្អូនធ្វើការទាក់ទងនឹងការអប់រំការប្រើអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ
ការអប់រំទាក់ទងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ និងពីបញ្ហាចំណាកស្រុកទៅវៀតណាម។
ក្លឹបរបស់ប្អូន ក៏មានបង្កើតថ្នាក់ភាសាអង់គ្លេស និងចិនផងដែរ។
កុមារីសារិទ្ធមកពីក្លឹបកុមារយុវវ័យ
ខេត្តព្រៃវែង បានរាយការណ៍អំពីសិទ្ធិកុមារពលកម្មកុមារ
និងបានធ្វើការដង្ហែក្បួនផ្សព្វផ្សាយពីសិទ្ធិកុមារ និងពលកម្មកុមារ។
ចំណែកកុមារី ឡែង ឡែន
មកពីអង្គការភ្លែនខេត្តកំពង់ចាមបានរាយការណ៍ពីសិទ្ធិកុមារ
និងធ្វើសកម្មភាពមិត្តអប់រំមិត្តទាក់ទងអំពីបញ្ហាសុខភាព
និងការជួញដូរមនុស្ស និងអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ
ព្រមទាំងបណ្ដាញការពារសុវត្ថិភាពគ្រួសារ។
កុមារសុជាតិមកពីបាត់ដំបងរាយការណ៍ពីសកម្មភាពរបស់អង្គការជំនួយផ្នែកច្បាប់របស់ប្អូន។
អង្គការនេះអប់រំក្មេងខិលខូចឲ្យយល់ដឹងពីច្បាប់អប់រំក្មេងបោះបង់សិក្សា
និងលួចទ្រព្យសម្បត្តិ ព្រមទាំងអញ្ជើញមាតាបិតាមកបង្រៀនច្បាប់
ដើម្បីឲ្យពួកគាត់អប់រំកូនៗបន្ត។
ប្អូនប្រុសខេមរិទ្ធ
មកពីបណ្ដាញអ្នកតស៊ូមតិរាជធានីភ្នំពេញបាននិយាយថា
អង្គការបានបង្កើតបណ្ណាល័យចល័តសម្ដែងរឿងអប់រំពីការលំបាករបស់សហគមន៍សិទ្ធិកុមារ
បំណិនជីវិត និងផ្សព្វផ្សាយសិទ្ធិរបស់កុមារ
ព្រមទាំងបណ្ដុះបណ្ដាលកុំព្យូទ័រ និងភាសា។
រីឯកុមារវីរៈមកពីខេត្តរតនគីរី
បានរៀបរាប់សកម្មភាពទាក់ទងនឹងការបើកបណ្ណាល័យចល័ត
ដែលមានការបណ្ដុះបណ្ដាលពីអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល។
កុមារី ថោង សុភឿន មកពីខេត្តតាកែវ
បាននិយាយថា ក្លឹបរបស់ប្អូនបង្កើតបណ្ដាញភូមិសុវត្ថិភាព
ដែលក្នុងគោលបំណងចង់ឲ្យកុមារ និងមនុស្សចាស់មានភាពជិតស្និទ្ធនឹងគ្នា
និងអប់រំការជួញដូរកុមារ ព្រមទាំងបើកវគ្គបង្រៀនបាន១៩វគ្គ។
កុមារទាំងអស់ក៏បានលើកបញ្ហាដែលកើតមាននៅក្នុងសហគមន៍ដូចជាឪពុកម្ដាយមិនទាន់
យល់ដឹងពីសិទ្ធិកុមារ អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ការជួញដូរកុមារ
ភាពក្រីក្រ អំពើហិង្សាក្នុងក្រុមក្មេងស្ទាវ
ល្បិចកលជនខិលខូចករណីមនុស្សចាស់មិនយល់ពីការចូលរួមរបស់កុមារ
បញ្ហាគ្រឿងញៀនពលកម្មធ្ងន់ធ្ងរ និងការកេងប្រវ័ញ្ចលើកុមារ
កុមារបោះបង់ចោលការសិក្សា និងចំណាកស្រុករបស់កុមារ។
ប្អូនៗក៏បានត្អូញត្អែរពីការលំបាកក្នុងការធ្វើសកម្មភាព
ព្រោះខ្វះការសហការពីនាយកសាលាមួយចំនួន។ ខ្វះការសហការពីអាជ្ញាធរដែនដី។
ឪពុកម្ដាយមិនយល់ពីសារប្រយោជន៍នៃការចូលរួមរបស់កុមារ៕
តម្លៃនៃការចូលរួមរបស់កុមារក្នុងការងារអភិវឌ្ឍន៍សង្គម
ភ្នំពេញ៖ កុមារដែលជាទូទៅត្រូវបានកំណត់ថា
ជាក្រុមមនុស្សដែលមានអាយុក្រោម១៨ឆ្នាំ។ ជារឿយៗក្រុមនេះស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដែលងាយរងគ្រោះ
និងពុំសូវត្រូវបានផ្ដល់ឱកាសឲ្យមានការចូលរួមនៅក្នុងសង្គម។
លោក កែវ ផល្លា
មន្ត្រីផ្នែកការចូលរួមរបស់កុមារនៃអគ្គលេខាធិការដ្ឋានរបស់គណៈកម្មាធិការអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល
ដើម្បីសិទ្ធិកុមារបានឲ្យដឹងតាមរយៈបទពិសោធន៍ការងារកន្លងមកថា
ថ្វីត្បិតតែស្ថិតក្នុងស្ថានភាពមួយល្អប្រសើរជាងមុន
ក៏ការឲ្យតម្លៃលើការចូលរួមរបស់កុមារក្នុងចំណោមប្រជាជនកម្ពុជាពុំទាន់មានលក្ខណៈទូលំទូលាយនៅឡើយ។
មនុស្សចាស់ភាគច្រើនពុំបានឲ្យតម្លៃពេញលេញដល់គំនិតទស្សនៈរបស់កុមារ
ដោយយល់ឃើញថា កុមារនៅមានភាពក្មេងខ្ចីទាំងវ័យ ចំណេះដឹង
និងបទពិសោធន៍ជីវិត។ ពួកគាត់ពុំបានមើលឃើញពីតម្លៃ
និងប្រយោជន៍ដែលកុមារអាចចូលរួមចំណែកចំពោះការអភិវឌ្ឍន៍សង្គមជាតិឡើយ។ លោក
ផល្លា បានបន្តឲ្យដឹងថា ជាឧទាហរណ៍ជាក់ស្ដែង
សុភាសិតបុរាណមួយឃ្លាដែលពោលថា "មិនជឿចាស់ស្រឡះដៃធេង
បើជឿក្មេងរលីងសក់ក្បាល"
នៅតែដក់ជាប់ក្នុងគំនិតទស្សនៈរបស់មនុស្សចាស់មួយចំនួនធំ។
ទស្សនៈនេះបាន និងកំពុងបង្កជាឧបសគ្គដ៏ធំធេងដល់ដំណើរការលើកកម្ពស់ការចូលរួមរបស់កុមារនៅប្រទេសកម្ពុជា។
បើតាមទស្សនៈរបស់លោកការផ្សព្វផ្សាយឲ្យមានការយល់ដឹងច្បាស់លាស់អំពីសិទ្ធិ
និងតម្លៃនៃការចូលរួមរបស់កុមារ
និងអប់រំឲ្យមានការយល់គ្នាបានល្អរវាងមនុស្សចាស់ និងកុមារ
ជាវិធីសាស្ត្រល្អមួយសម្រាប់ជួយដល់ការលើកកម្ពស់ការចូលរួមរបស់កុមារ។
ការចូលរួមរបស់កុមារបានផ្ដល់នូវតម្លៃ
និងអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនសម្រាប់កុមារផ្ទាល់ និងសង្គមជាតិទាំងមូល
រួមមានដូចជា ជួយរួមចំណែកដល់ការអភិវឌ្ឍន៍ទាំងផ្នែករាងកាយ
និងបញ្ញាស្មារតីរបស់កុមារ
ដើម្បីអាចឲ្យពួកគេបានបំពេញតួនាទីជាកូនល្អ សិស្សល្អ មិត្តល្អ
និងពលរដ្ឋល្អនៅថ្ងៃអនាគតជាដើម។
ម្យ៉ាងទៀតការផ្ដល់ឱកាសឲ្យកុមារបានចូលរួមមានន័យថា
បានផ្ដល់ឱកាសឲ្យពួកគេបានចូលរួមចំណែកកសាងសង្គម
និងបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីក្លាយខ្លួនជាអ្នកដឹកនាំសង្គមនៅថ្ងៃខាងមុខ។
កន្លងមក រាជរដ្ឋាភិបាល
ជាពិសេសក្រសួងសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន
និងយុវនីតិសម្បទាដែលមានក្រុមប្រឹក្សាជាតិដើម្បីកុមារជាសេនាធិការអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលជាតិ
និងអន្តរជាតិជាច្រើនបានចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងកិច្ចការលើកកម្ពស់ស្ថានភាពនៃការចូលរួមរបស់កុមារនៅក្នុងសង្គមកម្ពុជា។
ជាក់ស្ដែងតាមរយៈគម្រោងតស៊ូមតិដើម្បីការចូលរួមរបស់កុមាររបស់គណៈកម្មាធិការអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលដើម្បីសិទ្ធិកុមារ
ដែលឧបត្ថម្ភដោយអង្គការភ្លែនអន្តរជាតិកម្ពុជា (PLAN International Cambodia) និងអង្គការន័រវេស្ស៍សង្គ្រោះកុមារនៅកម្ពុជា
(Save the Children Norway in Cambodia) កុមារដែលជាសមាជិកក្លឹបកុមារចំនួនជាង២០០ក្លឹបនៅ១១ខេត្ត-ក្រុង
បានទទួលនូវការបណ្ដុះបណ្ដាលពង្រឹងសមត្ថភាពទាំងចំណេះដឹងទូទៅ
និងចំណេះដឹងជំនាញជាប្រចាំពីអង្គការសាមី
និងគណៈកម្មាធិការអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលដើម្បីសិទ្ធិកុមារ។
ក្លឹបកុមារដែលសម្របសម្រួលដោយអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលជាតិ
និងអន្តរជាតិទាំងនេះបានចងក្រងជាបណ្ដាញមួយឈ្មោះថា
បណ្ដាញកុមារអ្នកតស៊ូមតិ។
បណ្ដាញនេះត្រូវបានផ្ដួចផ្ដើមចងក្រងដោយគណៈកម្មាធិការអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលដើម្បីសិទ្ធិកុមារ
(គ.អ.ស.ក) ក្នុងគោលបំណងពង្រឹងសមត្ថភាពក្រុមកុមារឲ្យមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការងារតស៊ូមតិដើម្បីឲ្យជួយដោះស្រាយបញ្ហារបស់កុមារទាំងក្នុងសហគមន៍
ថ្នាក់ជាតិ និងអន្តរជាតិ។ ជាសក្ខីភាព
កុមារដែលត្រូវបានបោះឆ្នោតឲ្យធ្វើជាតំណាងបណ្ដាញតាមខេត្តក្រុងនីមួយៗត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួមក្នុងសិក្ខាសាលាថ្នាក់ជាតិស្ដីពីការផ្ដល់អនុសាសន៍លើរបាយការណ៍របស់រដ្ឋាភិបាលស្ដីពីការអនុវត្តន៍សិទ្ធិកុមារនៅកម្ពុជាកាលពីពេលកន្លងមក។
ក្រុមកុមារដែលជាសមាជិកអ្នកដឹកនាំបណ្ដាញកុមារអ្នកតស៊ូមតិទាំងនោះ
ក៏ធ្លាប់បានចូលរួមជាតំណាងឲ្យកុមារកម្ពុជាក្នុងសន្និបាតថ្នាក់តំបន់
និងថ្នាក់ពិភពលោកស្ដីពីការរៀបចំផែនការ
និងគោលនយោបាយដែលពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាកុមារផងដែរ។
កុមារា ជា សុជាតិ
អាយុ១១ឆ្នាំជាអនុប្រធានបណ្ដាញកុមារអ្នកតស៊ូមតិប្រចាំស្រុកស្ទឹងហាវ
ខេត្តព្រះសីហនុបានបង្ហាញពីអារម្មណ៍សប្បាយរីករាយរបស់ខ្លួនដែលទទួលបាននូវចំណេះដឹងជាច្រើននាពេលកន្លងមក
តាមរយៈអង្គការសហគមន៍សុវត្ថិភាពកុមារ CCBO និង គ.អ.ស.ក រួមមានដូចជាចំណេះដឹងស្ដីពីសិទ្ធិកុមារ
ការចូលរួមរបស់កុមារ ពលកម្មកុមារ អំពើហិង្សាលើកុមារ មិត្តអប់រំមិត្ត
ការតស៊ូមតិ និងភាពជាអ្នកដឹកនាំជាដើម។
ជាមួយនឹងចំណេះដឹងដ៏មានសារសំខាន់ទាំងនេះ
សុជាតិតែងតែឆ្លៀតឱកាសផ្សព្វផ្សាយចែករំលែកដល់សមាជិកក្នុងគ្រួសារ
និងមិត្តភក្ដិនៅសាលាជារឿយៗ។ សុជាតិបាននិយាយថា
"ពេលណាខ្ញុំបានមករៀន ពេលត្រឡប់ដល់ផ្ទះវិញ
អ៊ំនិងបងៗតែងជជីកសួរខ្ញុំថា តើឯងទៅរៀនបានចេះអ្វីខ្លះ? ហើយពួកគាត់បានឲ្យខ្ញុំនិយាយរៀបរាប់ពីអ្វីដែលខ្ញុំបានរៀនឲ្យពួកគាត់ស្ដាប់"។
សុជាតិមិនត្រឹមតែបានចែករំលែកការយល់ដឹងរបស់ខ្លួនទៅដល់គ្រួសារ
និងកុមារក្នុងសហគមន៍ប៉ុណ្ណោះទេ
គេថែមទាំងបានប្រើប្រាស់ចំណេះដឹងទាំងនេះដើម្បីជួយដោះស្រាយបញ្ហាកុមារក្នុងសហគមន៍ទៀតផង។
"ខ្ញុំធ្លាប់ជួយកុមារម្នាក់នៅក្បែរផ្ទះដែលខ្ញុំរស់នៅ"។
តាមការរៀបរាប់របស់សុជាតិមានកុមារម្នាក់រស់នៅក្បែរផ្ទះរបស់ប្អូនក្នុងភូមិកំពេញ
ស្រុកស្ទឹងហាវ ខេត្តព្រះសីហនុ
ដែលធ្លាប់ជាសិស្សឆ្នើមមួយរូបក្នុងថ្នាក់
បានធ្លាក់ខ្លួនរៀនសូត្រពុំបានលទ្ធផលល្អ
ដោយសារតែពុំទទួលបានការលើកទឹកចិត្តពីម្ដាយ
និងតែងទទួលនូវការវាយធ្វើបាបជាញឹកញាប់។
សុជាតិបានជួយដោះស្រាយបញ្ហារបស់មិត្តខ្លួនតាមរយៈការស្វែងរកពេលវេលាទំនេរ
ដើម្បីជជែកលេងជាមួយម្ដាយរបស់កុមារនោះ
ដើម្បីព្យាយាមពន្យល់គាត់ឲ្យយល់ពីតម្រូវការភាពកក់ក្ដៅ និងការលើកទឹកចិត្តរបស់កុមារ
និងបានបង្ហាញពីអត្ថប្រយោជន៍នៃការយកចិត្តទុកដាក់លើផ្លូវចិត្តរបស់កូនដែលមិនត្រឹមធ្វើឲ្យកូនសប្បាយចិត្តប៉ុណ្ណោះទេ
ថែមទាំងអាចជាឈ្នួនជួយដល់ការសិក្សារបស់កុមារទៀតផង។ សុជាតិ
ក៏បានពន្យល់ម្ដាយកុមារឲ្យយល់ពីសញ្ញាណនៃសិទ្ធិកុមារផងដែរ។
ទន្ទឹមនឹងនេះ សុជាតិក៏មិនភ្លេចណែនាំមិត្តរបស់ខ្លួន
កុំឲ្យធ្វើកិច្ចការដែលម្ដាយមិនសប្បាយចិត្ត
និងព្យាយាមស្ដាប់ដំបូន្មានរបស់គាត់ផងដែរ។
ជាការពិតគំនិត និងសម្ដីរបស់កុមារអាយុជាង១០ឆ្នាំរូបនេះ
ពុំទទួលបានការយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់
និងពិចារណាពីម្ដាយរបស់កុមារភ្លាមៗឡើយ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ
ការព្យាយាមនិងភាពប៉ិនប្រសប់
របស់សុជាតិបានជួយឲ្យគេទទួលបានជោគជ័យក្នុងកិច្ចការសប្បុរសធម៌របស់ខ្លួននៅពេលក្រោយមក។
"រហូតមកដល់ពេលនេះ ខ្ញុំបានសង្កេតឃើញថា
មីងដែលនៅក្បែរផ្ទះរបស់ខ្ញុំនេះ
លែងសូវវាយជេរស្ដីមិត្តរបស់ខ្ញុំទៀតហើយ
ហើយមិត្តខ្ញុំក៏ចាប់ផ្ដើមរៀនបានពូកែឡើងវិញដែរ"។
នេះបើតាមសម្ដីរបស់សុជាតិ ទង្វើរបស់កុមារសុជាតិជាគំរូល្អមួយដែលបង្ហាញពីតម្លៃនៃការចូលរួមរបស់កុមារក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាកុមារក្នុងសហគមន៍។
ជាមួយគ្នានេះ
កុមារនៅអាចចូលរួមក្នុងដំណើរការនៃការធ្វើសេចក្ដីសម្រេចចិត្តទាក់ទងនឹងបញ្ហាកុមារក្នុងសហគមន៍របស់ខ្លួនផងដែរ។
ជាក់ស្ដែងតំណាងបណ្ដាញកុមារអ្នកតស៊ូមតិមកពីភូមិជីចេះ ភូមិស្វាយសរ
និងភូមិថ្មី ឃុំស្នាអន្សា ស្រុកក្រគរ ខេត្តពោធិ៍សាត់
បានចូលជួបតំណាងក្រុមប្រឹក្សាឃុំ និងតំណាងអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានស្នាអន្សា
ក្នុងកិច្ចប្រជុំមួយកាលពីពេលកន្លងមក
ដើម្បីលើកពីបញ្ហាកុមារដែលកំពុងកើតមានក្នុងសហគមន៍
ដើម្បីស្នើសុំឲ្យមានអន្តរាគមន៍ពីក្រុមប្រឹក្សាឃុំ និងអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន។
បញ្ហាចម្បងៗដែលកុមារបានលើកឡើងនាឱកាសនោះមានដូចជា
កុមារប្រកបមុខរបរឡើងត្នោត និងកុមារបោះបង់ការសិក្សាទៅរកការងារធ្វើនៅទីក្រុង
និងខេត្តផ្សេងៗ។
លោក មេឃុំ
និងជំទប់បានប្រាប់តំណាងកុមារថា លោកក៏បានដឹងពីរឿងនេះដែរ
ថែមទាំងធ្លាប់បានចុះនិយាយអប់រំឪពុកម្ដាយកុមារទាំងនោះទៀតផង
ហើយបច្ចុប្បន្នលោកកំពុងតែស្វែងរកអង្គការដែលមានបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញផ្នែកត្បាញកន្ទេល
ហូល ស៊ឹង ក្រមា ភ្លេងការ
ភ្លេងពិណពាទ្យ...ដើម្បីលើកកម្ពស់ជីវភាពប្រជាជន
និងទប់ស្កាត់ការធ្វើចំណាកស្រុក។
លោកក៏មានគម្រោងសហការជាមួយនាយកសាលាគ្រប់ភូមិគោលដៅ ដើម្បីផាកពិន័យឪពុកម្ដាយណា
ដែលមិនឲ្យកូនទៅរៀន ឬប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាលើកុមារ។
លោកក៏ធ្លាប់បានចុះណែនាំអប់រំដល់ប្រជាជនក្នុងភូមិឲ្យយល់ពីតម្លៃកុមារ
គុណប្រយោជន៍នៃការសិក្សារបស់កុមារ
ផលប៉ះពាល់អាក្រក់នៃការកេងប្រវ័ញ្ចលើពលកម្មកុមារ និងការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាលើកុមារ។
ជាមួយនឹងសកម្មភាពទាំងនេះ លោកមេឃុំបានជួបរឿងព្រៃផ្សៃជាក់ស្ដែងមួយ
ដែលគ្រួសារមួយបានប្រើអំពើហិង្សាលើកូនបង្កើតរបស់ខ្លួនដោយចងព្យួរជើងឡើងលើវាយធ្វើបាបដូចសត្វធាតុ។
លោកបានចុះណែនាំពន្យល់ហេតុផលដើម្បីឲ្យគ្រួសារនោះបញ្ឈប់អំពើព្រៃផ្សៃបែបនេះ
ទីបំផុតគ្រួសារនោះបានធ្វើចំណាកស្រុកចេញឆ្ងាយពីឃុំរបស់លោក។
លោកមេឃុំក៏បានអំពាវនាវសុំឲ្យកុមារនៅតាមក្លឹបជួយតាមដាន
និងរាយការណ៍រាល់បញ្ហាទាំងឡាយណាដែលបានជួបប្រទះ ដើម្បីងាយស្រួលដល់ក្រុមប្រឹក្សាឃុំចាត់វិធានការអន្តរាគមន៍ទាន់ពេល
ជាពិសេសសូមឲ្យកុមារនៅក្នុងក្លឹបជួយណែនាំដល់មិត្តភក្ដិដែលឈប់រៀន
ឲ្យចូលសាលារៀនវិញផង។ គួរបញ្ជាក់ថា កិច្ចប្រជុំស្រដៀងគ្នានេះ
តែងតែត្រូវបានរៀបចំជារឿយៗនៅតាមខេត្ត-ក្រុងទាំង១១ដែលប្រតិបត្តិការដោយ
គ.អ.ស.ក និងអង្គការដៃគូ។
នៅក្នុងបរិបទជាច្រើន
គេសង្កេតឃើញមានការផ្ដល់ឱកាសឲ្យកុមារបានចូលរួមក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ធំៗរបស់សង្គម
ប៉ុន្តែក៏មានការចូលរួមជាច្រើនធ្វើឡើងគ្រាន់តែយកកុមារឲ្យចូលរួមដើម្បីល្អមើល
ដោយពុំបានផ្ដល់នូវការចូលរួមដ៏ពេញលេញមួយដល់ពួកគេ។ លោក កែវ ផល្លា
បានធ្វើការកត់សម្គាល់ផ្ទាល់ខ្លួនថា នៅមានការយល់ពុំច្បាស់លាស់នៅឡើយក្នុងសង្គមកម្ពុជាសព្វថ្ងៃពីអត្ថន័យពិតនៃការចូលរួមរបស់កុមារ។
លោកបានបង្ហាញថា
ការចូលរួមរបស់កុមារពិតគឺជាដំណើរការដែលកុមារអាចចូលរួមសម្ដែងគំនិត
ទស្សនៈ ដែលគំនិតទស្សនៈទាំងនោះ ត្រូវបានគេយកទៅពិចារណាថ្លឹងថ្លែង
ដើម្បីធ្វើសេចក្ដីសម្រេចចិត្តក្នុងគោលបំណងការពារឧត្ដមប្រយោជន៍របស់កុមារ។
គណៈកម្មាធិការអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលដើម្បីសិទ្ធិកុមារបានធ្វើការអំពាវនាវថា
ប្រសិនជាមានអ្វីដែលទាក់ទងទៅដល់កុមារ
គឺអាចទំនាក់ទំនងមកគណៈកម្មាធិការនេះបានតាមរយៈលោកពិសីមន្ត្រីនៃអង្គការនេះដែលមានលេខទំនាក់ទំនង
០២៣ ៨៨២ ៤១២៕
កុមារខ្វះអាហារូបត្ថម្ភធ្ងន់ធ្ងរមានការកើនឡើង
ភ្នំពេញ៖ របាយការណ៍ថ្មីមួយពីវិទ្យាស្ថានស្ថិតិបានរកឃើញថា
កុមារខ្វះអាហារូបត្ថម្ភធ្ងន់ធ្ងរមានការកើនឡើង ហើយជំងឺផ្សេងទៀត
ដែលកើតក្នុងចំណោមកុមារអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ ក៏កើនឡើងដែរ។
លទ្ធផលនៃការស្ទាបស្ទង់ថ្នាក់ជាតិ
ដើម្បីកំណត់ឥទ្ធិពលនៃតម្លៃស្បៀងអាហារខ្ពស់បានរកឃើញសុខភាពកុមារមិនមានភាពប្រសើរឡើងទេ
ដោយកុមារខ្វះអាហារូបត្ថម្ភធ្ងន់ធ្ងរបានកើនពី៨,៤ភាគរយ កាលពីឆ្នាំ២០០៥ ដល់៨,៩ភាគរយក្នុងឆ្នាំ២០០៨
ដែលជាការចង្អុលបង្ហាញដ៏សំខាន់មួយផ្អែកតាមសមាមាត្រទម្ងន់ និងកម្ពស់។
ការសិក្សានេះ ក៏បានរកឃើញផងដែរថា
ការរាលដាលជំងឺគ្រុនក្ដៅក្នុងចំណោមកុមារ ដែលមានអាយុតិចជាង៤ឆ្នាំបានកើនដល់៥៨,៩ភាគរយក្នុងឆ្នាំ២០០៨ ធៀបនឹង៣៩,៦ភាគរយកាលពីឆ្នាំ២០០៥។
ប៉ុន្តែការសិក្សានេះ
ក៏បានឃើញលទ្ធផលវិជ្ជមានមួយចំនួនផងដែរ
នៅក្នុងស្ថានភាពអាហារូបត្ថម្ភរបស់ស្ត្រី និងកុមារអាយុក្រោម២ឆ្នាំ។
លោកសាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត គុំ
កាណាល់ នាយកមជ្ឈមណ្ឌលគាំពារមាតា
និងទារកបានឲ្យសួរសំណួរទាក់ទងបញ្ហានេះ ទៅអ្នកចេញរបាយការណ៍នោះ។
លោកស្រី សុខ កញ្ញា
អនុប្រធាននាយកដ្ឋានផែនការ
និងព័ត៌មានសុខាភិបាលបានមានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងតាមទូរស័ព្ទ
កាលពីល្ងាចថ្ងៃអង្គារថា ប្រទេសយើងក្រីក្រ
ហើយជីវភាពសេដ្ឋកិច្ចមានការធ្លាក់ចុះ
ដែលធ្វើឲ្យកម្មករជាច្រើនគ្មានការងារធ្វើ
ហើយប្រជាជនមួយចំនួនគ្មានដីស្រែគ្រប់គ្រាន់
ធ្វើឲ្យគាត់មានការខ្វះខាតខាងជីវភាព
ដូច្នេះធ្វើឲ្យការផ្ដល់ម្ហូបអាហារដល់កូនរបស់ពួកគេមិនគ្រប់គ្រាន់។
នៅពេលសួរថា
តើគម្រោងកម្មវិធីសមធម៌របស់រដ្ឋាភិបាលបរាជ័យទេ
នៅពេលស្ថានភាពសុខភាពប្រជាជនមានការធ្លាក់ចុះ លោកស្រីសុខ
កញ្ញាបានទទូចថា «កម្មវិធីមូលនិធិសមធម៌មិនបរាជ័យទេ
ព្រោះកម្មវិធីនេះផ្ដល់សេវាបង់ថ្លៃចំពោះអ្នកជំងឺ
មិនមែនសម្រាប់ទិញស្បៀងជូនអ្នកក្រីក្រទេ»។
លោកស្រីបន្តថា
ការងារនេះទាមទារឲ្យមានការចូលរួមពីដៃគូរអភិវឌ្ឍន៍
ពិសេសអង្គការស្បៀងអាហារពិភពលោក ដើម្បីផ្ដល់អាហារដល់ប្រជាជន
ដោយលោកស្រីបានសំណូមពរឲ្យការផ្ដល់ជំនួយជូនចំពោះ« អ្នកឃ្លាន
កុំផ្ដល់ជូនអ្នកអត់ឃ្លាន បើមិនដូច្នេះគម្រោងរបស់ខ្លួនមិនជោគជ័យ
និងចំទិសដៅទេ»។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ហេង តៃគ្រី
មិនអាចទំនាក់ទំនងបានទេ
ប៉ុន្តែលោកបាននិយាយប្រាប់ព្រឹត្តិបត្រឌឹឃេមបូឌាដេលីកាលពីថ្ងៃចន្ទ
លោកមិនបានដឹងពីលទ្ធផលនៃការស្រាវជ្រាវនេះទេ ប៉ុន្តែលោកបានសង្ស័យថា
ម្ហូបអាហារឡើងថ្លៃខ្ពស់ប្រហែលមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពកុមារទេ។
លោកបន្តថា«
ឥឡូវប្រជាជនកម្ពុជាមានស្តង់ដាររស់នៅប្រសើរជាងមុន
ពួកគេអាចបរិភោគអាហារគ្រប់គ្រាន់»។
កម្មវិធីស្ទាបស្ទង់ខាងលើ
ស្ថិតក្រោមការឧបត្ថម្ភពីអង្គការយូនីសេហ្វ
និងកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍សហប្រជាជាតិបានធ្វើការសាកសួរស្ត្រី
និងកុមារចំនួន៧.៥០០នាក់ ដើម្បីវាស់ស្ទង់ពីឥទ្ធិពលនៃតម្លៃអាហារខ្ពស់។
វិទ្យាស្ថានស្ថិតិបានរកឃើញថា អំឡុងឆ្នាំ២០០៨ តម្លៃមានការកើនឡើង១០ភាគរយ
ខ្ពស់ជាងតម្លៃទំនិញប្រើប្រាស់ផ្សេងៗទៀត។
លោក ចូល កុនកល (Joel Konkle) អ្នកពិគ្រោះយោបល់នៅវិទ្យាស្ថានជាតិស្ថិតិបានមានប្រសាសន៍ប្រាប់ព្រឹត្តិបត្រដដែលថា
ការរាលដាលជំងឺដូចជាជំងឺរាករូស គ្រុនក្ដៅ និងរលាកផ្លូវដង្ហើមធ្ងន់ធ្ងរក្នុងចំណោមកុមារតូចៗមានការកើនឡើង
ដែលចាំបាច់ត្រូវធ្វើការស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៀត
ដើម្បីកំណត់ពីទំហំជំងឺនេះ។
លោកបន្តថា អាហារូបត្ថម្ភ
និងស្ថានភាពសុខភាពកុមារដែលកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនេះ ប្រហែលជាបង្កឡើងដោយសារតម្លៃស្បៀងអាហារខ្ពស់
ព្រោះការស្រាវជ្រាវបង្ហាញនូវការធ្លាក់ចុះក្នុងការប្រើប្រាស់អាហារដែលមានតម្លៃថ្លៃ
ដូចជាសាច់ និងត្រីជាដើម។ លោកបន្តថា
កង្វះអាហារូបត្ថម្ភក្នុងចំណោមកុមារ
ធ្វើឲ្យកុមារងាយទទួលរងជំងឺយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
លោក Joel
Konkle បានព្រមានថា
កុមារក្រីក្រស្ថិតក្នុងទីក្រុងស្ថិតក្រោមស្ថានភាពសង្គ្រោះបន្ទាន់
ដោយសារការកើនឡើងនៃកុមារអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ
ដែលខ្វះអាហារូបត្ថម្ភធ្ងន់ធ្ងរ ដោយកើនពី៩,៦ភាគរយនៅឆ្នាំ២០០៥
ដល់១៥,៩ភាគរយនៅឆ្នាំ២០០៨។
លោកស្រី វី អូរីកា ប៊ើដាហ្កា (VroricaBerdaga) ប្រធានកម្មវិធីសង្គ្រោះ
និងអភិវឌ្ឍន៍កុមារនៃអង្គការយូនីសេហ្វបានមានប្រសាសន៍ថា
មានការភ្ញាក់ផ្អើលថា
កង្វះអាហារូបត្ថម្ភធ្ងន់ធ្ងរកំពុងកើនឡើងក្នុងចំណោមកុមារដែលមានអាយុតិចជាង២ឆ្នាំ។
លោកស្រីបានបន្តថា
អ្នកជាប់ពាក់ព័ន្ធក្នុងសន្តិសុខស្បៀងអាហារគួរតែជួបប្រជុំឲ្យបានឆាប់
និងចាត់វិធានការឲ្យបានលឿនតាមដែលអាចធ្វើបាន៕
Ombudsman សម្រាប់កុមារគឺជាអ្វី?
ភ្នំពេញ៖ ដោយមានការឧបត្ថម្ភពីអង្គការណ័រវ៉េស្សសង្គ្រោះកុមារប្រចាំនៅកម្ពុជា
និងសហការពីអង្គការជំនួយផ្នែកច្បាប់នៃកម្ពុជា (LAC) សិក្ខាសាលាមួយស្ដីពី Ombudsman សម្រាប់កុមារបានត្រូវប្រារព្ធធ្វើឡើងកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍
ទី១៦ តុលា នៅឯសណ្ឋាគារសាន់វ៉េដោយមានការចូលរួមពីមន្ត្រីនៃក្រសួងមហាផ្ទៃ
សង្គមកិច្ច យុត្តិធម៌ កិច្ចការនារី ក្រសួងអប់រំ ព្រមទាំងអគ្គនាយក
និងបុគ្គលិករបស់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល។
គោលបំណងនៃអង្គសិក្ខាសាលានេះគឺដើម្បីផ្សព្វផ្សាយស្ដីពីគោលគំនិតអត្ថន័យ
និងសារសំខាន់របស់អំប៊ូតស្មាន់ (Ombudsman)
សម្រាប់កុមារដល់មន្ត្រីរាជការ អង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល
និងអង្គការសង្គមស៊ីវិល។
វាគ្មិនសំខាន់នៅក្នុងកម្មវិធីនេះមានលោកស្រី
ចាន់ សុទ្ធាវី រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងយុត្តិធម៌ អ្នកស្រី ពឹង យក់ហៀប
នាយិកាប្រតិបត្តិអង្គការជំនួយផ្នែកច្បាប់នៃកម្ពុជា និងលោក នុតហារ៉ាល់
យូលែន ប្រធានអង្គការណ័រវ៉េស្សសង្គ្រោះកុមារប្រចាំកម្ពុជា។
ដោយថ្លែងបើកកម្មវិធី អ្នកស្រី ពឹង
យក់ហៀប បានមានប្រសាសន៍ថា នេះជាឱកាសមួយដ៏ល្អប្រពៃ និងមានសារសំខាន់ដែលមានការចូលរួមពីមន្ត្រីតាំងពីថ្នាក់រដ្ឋាភិបាលដល់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលជាប្រយោជន៍ដើម្បីបានជជែកពិភាក្សាអំពីការផ្សព្វផ្សាយអំពីOmbudsman សម្រាប់កុមារ
និងក៏ជាឱកាសមួយដើម្បី រួមគ្នាពិចារណាថា តើគួរបង្កើតOmbudsman
សម្រាប់កុមារនៅកម្ពុជាដែរឬទេ?
នេះជាប្រធានបទថ្មី
ដូច្នេះទាមទារឲ្យយើងជួយផ្សព្វផ្សាយក្នុងបំណងជួយលើកទឹកចិត្តលើកកម្ពស់សិទ្ធិរបស់កុមារ។
ជាមួយគ្នានេះ លោក នុតហារ៉ាល់ យូលែន
បានថ្លែងថា Ombudsman កុមារ
ត្រូវបង្កើតមុនដំបូងនៅប្រទេសន័រវ៉េស្សនាឆ្នាំ១៩៨១។
បច្ចុប្បន្ននេះមានប្រទេសជាង៤០ហើយដែលបានបង្កើតការិយាល័យ Ombudsman
កុមារ។
ទោះជាការិយាល័យនីមួយៗរៀបចំផ្សេងៗគ្នាក៏ដោយតែការិយាល័យទាំងនោះមានលក្ខណៈរួមសំខាន់ៗដូចជា
ឯករាជ្យភាព មានអាណត្តិ និងអំណាចច្បាស់លាស់
និងជាអ្នកនាំពាក្យសម្រាប់កុមារទាំងអស់។
Ombudsman កុមារ
ត្រូវមានឯករាជ្យពីរដ្ឋាភិបាលប្រព័ន្ធច្បាប់ និងសង្គមស៊ីវិល។ មានន័យថា
Ombudsman អាចស៊ើបអង្កេត
និងនិយាយដោយសេរីអំពីរឿងទាំងឡាយដែលមានចែងក្នុងរង្វង់អាណត្តិរបស់ខ្លួន។
តួនាទី និងការទទួលខុសត្រូវរបស់ Ombudsman កុមារមានសរសេរច្បាស់លាស់នៅក្នុងច្បាប់ដែលអនុម័តដោយអង្គនីតិបញ្ញត្តិ។
អាណត្តិនេះផ្ដោតលើការលើកកម្ពស់និងការពារសិទ្ធិកុមារ។ Ombudsman កុមារត្រូវតំណាងឲ្យឧត្តមប្រយោជន៍របស់កុមារទាំងឡាយ។
នៅប្រទេសខ្លះអាណត្តិរបស់ Ombudsman រួមមានការទទួលពាក្យបណ្ដឹងពីកុមារម្នាក់ៗ។
លោកប្រធានអង្គការណ័រវ៉េស្ស
សង្គ្រោះកុមារបានមានប្រសាសន៍បន្ថែមថា ដើម្បីបាន Ombudsman កុមារទទួលជោគជ័យ
គឺទាល់តែមានការចូលរួមពីអង្គការជាតិ-អន្តរជាតិ មន្ត្រីផ្នែកច្បាប់
និងមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល។ កុមារងាយនឹងរងគ្រោះណាស់
ដូច្នេះយើងត្រូវតែការពារពួកគេ
និងធ្វើឲ្យជីវិតរបស់កុមារកាន់តែល្អប្រសើរ។
អ្នកស្រី ចាន់ សុទ្ធាវី
បានមានប្រសាសន៍ថា Ombudsman សម្រាប់កុមារ
មានសារសំខាន់ណាស់សម្រាប់ជួយដោះស្រាយបញ្ហារបស់កុមារ
និងជាការគាំទ្រលើកទឹកចិត្តនិងការពារកុមារ។
កុមារជាអ្នកស្នងត្រកូលរបស់សង្គមពួកគេងាយទទួលរងគ្រោះថ្នាក់ពីទង្វើផ្សេងៗ
ដូច្នេះយើងត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេលើកស្ទួយ លើកទឹកចិត្ត
និងធ្វើឲ្យគេមានជីវិតល្អប្រសើរ។ តែទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ការបង្កើត Ombudsman
សម្រាប់កុមារ គឺមិនមែនងាយស្រួលទេ ដោយទាមទារពេលវេលា
និងការខិតខំប្រឹងប្រែង ហើយរដ្ឋាភិបាលនិង NGO ត្រូវរួមគ្នាដោះស្រាយបញ្ហាកុមារលើកស្ទួយការពារកុមារ។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ការបង្កើត Ombudsman សម្រាប់កុមារ
ក៏ត្រូវការវិធានការល្អៗផងដែរ។
- តើ Ombudsman សម្រាប់កុមារជាអ្វី?
ទាក់ទងគោលគំនិតប្រវត្តិសាវតារនៃ Ombudsman នេះ លោកស្រី អាណេ
ម៉ាហ្គ្រេតហ្គ្រោសលែន
ទីប្រឹក្សាបច្ចេកទេសសិទ្ធិកុមារនៃអង្គការន័រវ៉េសសង្គ្រោះកុមារ (SCN)
បានពន្យល់ថា Ombudsman គឺជាពាក្យមួយដែលមានដើមកំណើតនៅក្នុងប្រទេសប្រើភាសាស្កេនសដេវៀន។
ដំបូងឡើយពាក្យនេះ ជាសារពីព្រះមហាក្សត្រមកប្រជារាស្ត្រ តែបច្ចុប្បន្នក្លាយជាសារពីប្រជារាស្ត្រថ្វាយជូនព្រះមហាក្សត្រវិញ។
Ombudsman សម្រាប់កុមារគឺជាតំណាងឲ្យឧត្តមប្រយោជន៍របស់កុមារជាអ្នកការពារសិទ្ធិរបស់កុមារ។
Ombudsman មានតួនាទីការពារបម្រើផលប្រយោជន៍របស់កុមារ
ហើយវាជាមធ្យោបាយសម្រាប់លើកកម្ពស់ទឹកចិត្ត និងដោះស្រាយបញ្ហាកុមារ
ហើយ Ombudsman ក៏មាននាទីទទួលពាក្យបណ្ដឹងពីកុមារម្នាក់ៗ។
Ombudsman ក៏ត្រូវតស៊ូមតិ
និងត្រួតពិនិត្យជីវភាពកុមារ។
- ហេតុអ្វីចាំបាច់បង្កើត Ombudsman កុមារ?
លោក អុប វិបុល ប្រធានកម្មវិធី
យុត្ដិធម៌កុមារនៃ LAC បានមានប្រសាសន៍ថា
មូលហេតុដែលចង់បង្កើត Ombudsman នេះ
គឺបណ្ដាលមកពីកុមារជាជនងាយរងគ្រោះ
គំនិតរបស់កុមារកម្រនឹងត្រូវបានគេយកមកពិចារណាកុមារពិបាកក្នុងការទទួលយកដំណើរការខាងនយោបាយពិបាកក្នុងការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌
ហើយការផ្ដល់អាទិភាពរបស់កុមារនៅមានកម្រិតទាប។
ប្រសិនបើមាន Ombudsman វានឹងជួយបង្កើនការយល់ដឹងអំពីបញ្ហារបស់កុមារ
បង្កើនការគោរព ទំនាក់ទំនងសម្រាប់កុមារ បង្កើនថវិកា និងសម្រាប់កុមារ។
ដើម្បីអាចបង្កើត Ombudsman កុមារ
និងធ្វើឲ្យបានឯករាជ្យ និងជោគជ័យទៅបាន គឺត្រូវមានធនធានគ្រប់គ្រាន់
មានតម្លាភាព ការទទួលខុសត្រូវ សហការជាមួយស្ថាប័នដទៃទៀត។
- តើអ្វីជាឧបសគ្គនៃការបង្កើត Ombudsman
បច្ចុប្បន្នស្រុកខ្មែរយើង
វាមានឱកាសសម្រាប់បង្កើត Ombudsman បានព្រោះយើងមានសភាដំណើរការអាណត្តិថ្មី
រាជរដ្ឋាភិបាលយកចិត្តទុកដាក់លើកុមារ និងបានផ្ដល់សច្ចាប័នលើ UNCRC
មានរដ្ឋធម្មនុញ្ញស្ដីពីសិទ្ធិកុមារមាន NGO និងអង្គការអន្តរជាតិផ្សេងៗដែលធ្វើការទាក់ទងកុមារ
មានច្បាប់ប្រឆាំងការជួញដូរកុមារ និងស្ត្រី
និងគណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្ស តែទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ Ombudsman កុមារប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គមួយចំនួន
ដូចជាថវិកាជាតិនៅមានកម្រិត ធនធានមនុស្សក៏នៅមានកម្រិត។ ការយល់ដឹងពី Ombudsman
នៅមានកម្រិតទាប ពិបាករកឯករាជ្យភាព
គ្មានគំនិតផ្ដួចផ្ដើមនិងសកម្មភាពអភិបាលកិច្ចនៅមានការផ្សព្វផ្សាយអំពី Ombudsman
តាមរយៈបណ្ដាញសារព័ត៌មានឲ្យបានទូលំទូលាយ៕
ផ្សព្វផ្សាយផែនការជាតិដល់ខេត្ត-ក្រុងចំនួនបី
អំពីការលុបបំបាត់ទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារ
ខេត្តកំពត៖ នៅមន្ទីរការងារ
និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ នាព្រឹកថ្ងៃទី២៩ខែសីហាឆ្នាំ២០០៨ មានបើកកិច្ចប្រជុំផ្សព្វផ្សាយផែនការជាតិស្ដីពីការលុបបំបាត់ទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារដល់ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធមកពីក្រុងព្រះសីហនុ
ក្រុងកែប និងខេត្តកំពត។
លោក អ៊ុក ស៊ីសុវណ្ណ មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ ILO-IPEC ពន្យល់អំពីខ្លឹមសារនៃទិវាពិភពលោកប្រឆាំងពលកម្មកុមារថា
បញ្ហាពលកម្មកុមារបានកើតមានស្ទើរតែគ្រប់ប្រភេទនៅលើសកលលោកដូច្នេះហើយទើបរដ្ឋជាសមាជិកនៃអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិសម្រេចជាឯកច្ឆន្ទយកថ្ងៃទី១២មិថុនារៀងរាល់ឆ្នាំ
ជាទិវាពិភពលោកប្រឆាំងពលកម្មកុមារ។
ម្យ៉ាងទៀតការលុបបំបាត់ទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ក្នុងការអនុវត្តន៍អនុសញ្ញាស្ដីពីសិទ្ធិកុមារ
និងអនុសញ្ញាស្នូលទាំង៨របស់អង្គការអន្តរជាតិខាងការងារ។
ពិសេសទៅទៀតខ្លឹមសារនៃទិវានេះមានគោលបំណងផ្សព្វផ្សាយ
និងលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងដល់ក្រសួងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធសហជីពនិយោជកមាតាបិតា
សហគមន៍លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ
ពិសេសកុមារឲ្យយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់ពីបញ្ហាពលកម្មកុមារ។
លោក ឃី សារិន
អនុប្រធាននាយកដ្ឋានការងារបានផ្សព្វផ្សាយ និងពន្យល់ដល់សមាជិកនៃអង្គប្រជុំអំពីផែនការជាតិស្ដីពីការលុបបំបាត់ទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារថា
ក្របខ័ណ្ឌការងារថ្នាក់ជាតិ
ឬគោលនយោបាយជាតិស្ដីពីការប្ដេជ្ញាចិត្តក្នុងការលុបបំបាត់ពលកម្មកុមារនៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជាដែលកំណត់ដោយរដ្ឋាភិបាលបញ្ជាក់ពីតួនាទី
ការទទួលខុសត្រូវ និងការប្ដេជ្ញាចិត្តរបស់ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ
ដែលបានស្នើឡើងនៅក្នុងផែនការជាតិ។
ជាទស្សនៈវិស័យរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាឆ្លើយតបចំពោះកុមារ
និងបញ្ហាពលកម្មកុមារ គឺថាកុមារគ្រប់ៗរូបរីករាយនឹងសិទ្ធិជាមូលដ្ឋានមានឱកាសពេញលេញសម្រាប់ធ្វើឲ្យខ្លួនមានការអភិវឌ្ឍន៍ល្អប្រសើរឡើង។
នៅកម្ពុជាសកម្មភាពខុសច្បាប់ដែលចាត់ទុកថាទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារដូចជាការជួញដូរកុមារ
និងស្ត្រី កុមារត្រូវបានប្រើប្រាស់ ជាពេស្យាចារ
និងរូបភាពអាសអាភាសកុមារប្រើប្រាស់ក្នុងការផលិតនិងការជួញដូរគ្រឿងញៀន។
កុមារដែលប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនមិនមែនស្ថិតនៅក្នុងពលកម្មកុមារទេ
ក៏ប៉ុន្តែបញ្ហានេះគួរតែ
ត្រូវបានដោះស្រាយជាផ្នែកមួយនៅក្នុងអន្តរាគមន៍ផ្នែកសុខភាព កំណត់ផ្នែកអាទិភាព។
ទាក់ទិនផែនការសិក្សាស្រាវជ្រាវលោក ឃី
សារិន បានលើកឡើងថា
ត្រូវស្វែងយល់ឲ្យបានស៊ីជម្រៅនូវវិសាលភាពនៃបញ្ហាពលកម្មកុមារ
ដើម្បីកំណត់គោលដៅដ៏ប្រសើរ និងការធ្វើបទអន្តរាគមន៍នានា។
ត្រូវធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវគោលនយោបាយដែលមានស្រាប់ស្ដីពីពលកម្មកុមារនិងបង្កើតនូវគោលនយោបាយថ្មី
ដើម្បីដោះស្រាយការខ្វះចន្លោះនានា និងពង្រឹងនូវសមត្ថភាពអនុវត្ត។
ពិសេសត្រូវបង្កើនចលនាសង្គមឲ្យអនុវត្តទប់ស្កាត់អំពីបញ្ហាពលកម្មកុមារតាមរយៈការផ្សព្វផ្សាយដើម្បីកែប្រែឥរិយាបថផ្នត់គំនិតនិងផ្ដល់អំណាចដល់សហគមន៍គ្រប់ជាន់ថ្នាក់។
ម្យ៉ាងទៀតការបង្កើន
និងជំរុញការយល់ដឹងពីបញ្ហាយេនឌ័រតាមរយៈការបញ្ជ្រាបចូល
និងការផ្សព្វផ្សាយជារឿងសំខាន់បំផុត៕
ការលើកកំពស់សុវត្ថិភាពកុមារ
ក្នុងវិស័យទេសចរណ៍
ទិដ្ឋភាពក្នុងសិក្ខាសាលាផ្សព្វផ្សាយការលើកកំពស់សុវត្ថិភាពកុមារក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ភ្នំពេញ ៖ សាកលវិទ្យាល័យមេគង្គកម្ពុជា
បានសហការជាមួយក្រសួងទេសចរណ៍រៀបចំសិក្ខាសាលាផ្សព្វផ្សាយស្ដីពី
"ការលើកកំពស់សុវត្ថិភាពកុមារក្នុងវិស័យទេសចរណ៍" នាព្រឹកថ្ងៃទី
១៨ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០០៨ ក្រោមការអញ្ជើញចូលរួមពីលោក អ៊ិច សេង
សាកលវិទ្យាធិការនៃសាកលវិទ្យាល័យមេគង្គកម្ពុជា លោក ហោ សារុន
អគ្គនាយកដ្ឋានរដ្ឋបាល និងហិរញ្ញវត្ថុនៃក្រសួងទេសចរណ៍ លោក ព្រំ វុត្ថា
ប្រធានការិយាល័យការពារអនីតិជននាយកដ្ឋានប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្ស
និងការពារអនីតិជននៃអគ្គស្នងការនគរបាលជាតិកម្ពុជា
និងនិស្សិតសាកលវិទ្យាល័យមេគង្គកម្ពុជា ជាច្រើនកុះករ។
លោក អ៊ិច សេង បានមានប្រសាសន៍ថា ការរៀបចំសិក្ខាសាលាផ្សព្វផ្សាយស្ដីពីការលើកកំពស់សុវត្ថិភាពកុមារក្នុងវិស័យទេសចរណ៍នេះឡើង
ក្រោមជំនួយឧបត្ថម្ភពីអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ (ILO) ក្នុងគោលបំណងផ្ដល់នូវចំណេះដឹងពីតួនាទីកុមារក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ក៏ដូចជាចែករំលែកនូវព័ត៌មាន
និងបទពិសោធន៍ធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីលើកកំពស់សុវត្ថិភាពកុមារឲ្យកាន់តែប្រសើរក្នុងវិស័យទេសចរណ៍
និងទប់ស្កាត់ការជួញដូរកុមារី និងស្ត្រីពីការកេងប្រវ័ញ្ចកំលាំងពលកម្ម
និងផ្លូវភេទនៅកម្ពុជា។
លោក ហោ សារុន អគ្គនាយករដ្ឋបាល
និងហិរញ្ញវត្ថុនៃក្រសួងទេសចរណ៍បានមានប្រសាសន៍លើកឡើងឲ្យដឹងពីស្ថានភាពវិស័យទេសចរណ៍នៅកម្ពុជា។
ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាគឺជាប្រទេសមួយដែលសំបូរទៅដោយសក្ដានុពលទេសចរណ៍វប្បធម៌
និងធម្មជាតិសំបូរបែបដូច្នេះការអភិវឌ្ឍន៍វិស័យទេសចរណ៍ផ្អែកលើសក្ដានុពលទេសចរណ៍ដែលមាន។
ហេតុនេះទើបរាជរដ្ឋាភិបាលបានធ្វើការកំណត់ការអភិវឌ្ឍន៍វិស័យទេសចរណ៍នៅកម្ពុជាជាទេសចរណ៍វប្បធម៌
និងធម្មជាតិ
និងប្រឆាំងដាច់ខាតចំពោះទេសចរណ៍ផ្លូវភេទលើកុមារនៅក្នុងវិស័យទេសចរណ៍នេះ។
លោក ហោ សារុន បានឲ្យដឹងទៀតថា
ដើម្បីធ្វើការអភិវឌ្ឍន៍លើវិស័យទេសចរណ៍យើងបានកំណត់ប៉ូលសក្ដានុពលសំខាន់ៗចំនួន៤គឺទី១.
តំបន់សៀមរាបអង្គរ ទី២. តំបន់ភ្នំពេញ និងជុំវិញភ្នំពេញ ទី៣.
តំបន់ឆ្នេរដែលលាតសន្ធឹងក្នុងខេត្តចំនួន៤ខេត្ត គឺ កោះកុង កំពង់សោម
កំពត និងក្រុមកែប និងទី៤. តំបន់ភូមិភាគឦសាន (ខាងជើងឆៀងខាងកើត)
ដែលជាតំបន់មួយសំបូរដោយជនជាតិភាគតិច ហើយមានសក្ដានុពលធម្មជាតិភាគតិច
ហើយមានសក្ដានុពលធម្មជាតិស្រស់បំព្រងទឹកជ្រោះ
ជាពិសេសនៅទន្លេមេគង្គដែលយើងមានសត្វផ្សោតទឹកសាបនៅក្នុងខេត្តក្រចេះ
និងខេត្តស្ទឹងត្រែង។
លោក អ៊ិច សេង
សកលវិទ្យាធិការសាកលវិទ្យាល័យមេគង្គកម្ពុជា មានជំនឿថា
តាមរយៈសិក្ខាសាលានេះពិតជាត្រិះរិះពិចារណាថ្លឹងថ្លែង
និងពង្រីកឱកាសដល់កុមារក្នុងប្រទេសកម្ពុជាក៏ដូចជាកុមារនៅទូទាំងពិភពលោកឲ្យទទួលបានសិទ្ធិសេរីភាព
និងការបីបាច់ថែរក្សា
និងការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ពីគ្រប់មជ្ឈដ្ឋានដើម្បីឲ្យពួកគេក្លាយខ្លួនជាទំពាំងស្នងឫស្សីពិតប្រាកដនៅពេលអនាគត៕
កុមារកម្ពុជាចំនួន ៩៣%
ទទួលបានការអប់រំ
រូបថត៖
The Mekong Timesអនុរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងអប់រំយុវជន និងកីឡា លោក ជ័យ
ចាប ថ្លែងនៅក្នុងទិវាអន្តរជាតិប្រឆាំងពលកម្មកុមារថ្ងៃទី១២ ខែមិថុនា
នៅទីក្រុងភ្នំពេញថា យោងតាមរបាយការណ៍របស់អង្គការយូណេសស្កូ
គឺប្រទេសកម្ពុជាមានកុមារទទួលបានការអប់រំចំនួន ៩៣%។
លោក ជ័យ ចាប បញ្ជាក់ថា៖
"តួលេខនេះបង្ហាញថា
ប្រទេសកម្ពុជាស្ថិតនៅជាប្រទេសជាប់ចំណាត់ទី២១ ក្នុងចំណោមប្រទេស១២៩
ដែលទទួលបានការអប់រំខ្ពស់"។ លោក ជ័យ ចាប បានលើកឡើងថា
ការអប់រំជាដំណោះស្រាយសមស្របបំផុតសម្រាប់កុមារ។ ក្នុងនោះលោកក៏បានអំពាវនាវដល់លោកគ្រូ
អ្នកគ្រូ
និងមាតាបិតារបស់កុមារកម្ពុជាទាំងអស់ជំរុញឲ្យកុមារបានចូលរៀនគ្រប់ៗគ្នា។
ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី លោក ជ័យ ចាប
មិនបានបង្ហាញពីអត្រាកុមារដែលបោះបង់ចោលការសិក្សានោះទេ។
បើតាមសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់ប្រធានសមាគមគ្រូបង្រៀនកម្ពុជាឯករាជ្យ
លោក រ៉ុង ឈុន គឺនៅកម្ពុជា
ការប្រើពលកម្មកុមារនិងកុមារមិនបានទទួលការអប់រំមានអត្រាខ្ពស់។ លោក
រ៉ុង ឈុន បានសរសេរថា៖ "កុមារកំពុងធ្វើពលកម្ម និងមិនបានទៅសាលារៀនមានប្រមាណជិត
២ លាននាក់ហើយករណីនេះ គឺដោយសារតែគ្រួសាររបស់ពួកគេក្រីក្រ។
ស្របពេលដែលតម្លៃទំនិញនៅលើទីផ្សារកាន់តែហក់ឡើងខ្ពស់ផងនោះកុមារជាច្រើនត្រូវបានឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេដកហូតចេញពីសាលារៀនដើម្បីទាញយកពលកម្មពីកុមារ"។
លោក រ៉ុង ឈុន បន្ថែមទៀតថា៖
"អត្រាពលកម្មកុមារកម្ពុជាស្ថិតក្នុងទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរ
គឺមាននៅតាមរោងចក្រ ឡឥដ្ឋ អូសរទេះ ស្រែអំបិល នេសាទ ចម្ការកៅស៊ូ
និងភោជនីយដ្ឋាន។ អត្រាខ្ពស់នេះ
គឺបណ្ដាលមកពីរាជរដ្ឋាភិបាលមិនបានអនុវត្តន៍យុទ្ធសាស្ត្រកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ
និងអំពើពុករលួយ
ហើយរដ្ឋាភិបាលមិនបានគោរពប្រតិបត្តិតាមអនុសញ្ញាស្ដីពីសិទ្ធិកុមារ"។
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់លោក រ៉ុង ឈុន
ក៏បានតម្រូវឲ្យរដ្ឋាភិបាលអនុវត្តន៍ទៀងទាត់នូវបទបញ្ញត្តិដែលមានចែងនៅក្នុងសិទ្ធិកុមារដើម្បីឲ្យកុមារទទួលបាននូវការអប់រំ។
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍បញ្ជាក់ថា៖ "ការបន្តឲ្យកុមារធ្វើពលកម្មធ្ងន់ធ្ងរ
គឺនាំឲ្យប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចជាតិ"។
មន្ត្រីILO បង្ហាញថា នៅលើពិភពលោកមានកុមារកំពុងធ្វើពលកម្មប្រមាណ
៧៥លាននាក់ ហើយពួកគេទាំងនោះមិនបានទទួលការអប់រំនោះទេ។ លោក Juan
Somavia អគ្គនាយក ILO បានថ្លែងថា៖
"យើងត្រូវធ្វើការងារសម្រាប់សិទ្ធិកុមារនោះគឺការផ្ដល់ការអប់រំដល់ពួកគេ។
ពួកគេមិនត្រូវមានភារកិច្ចធ្វើការងារចិញ្ចឹមគ្រួសារទេ
ពោលគឺពួកគេត្រូវតែទទួលបានការអប់រំមួយដែលមានគុណភាព"។
បើតាមករឲ្យដឹងរបស់អង្គភាពពលកម្មអន្តរជាតិ
នៅក្នុងទិវាអន្តរជាតិប្រឆាំងពលកម្មកុមារថ្ងៃទី១២ ខែមិថុនា
ជារៀងរាល់ឆ្នាំ មានប្រទេសចំនួន ៦០ នៅលើពិភពលោក
បានរៀបចំពិធីដង្ហែជាក្បួន ដោយផ្ដោតទៅលើការប្រឆាំងនឹងពលកម្មកុមារ។
ចំណែកនៅប្រទេសកម្ពុជា
នៅព្រឹកថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ម្សិលមិញ មានកុមារា កុមារីប្រមាណជា ៣០០នាក់
ដង្ហែក្បួនដ៏ខ្លីមួយនៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ។
នៅក្នុងពិធីដង្ហែនោះកុមារមានលើកបដាពាក្យស្លោកជាច្រើនដែលទាក់ទងទៅនឹងការប្រឆាំងពលកម្មកុមារ។
ក្នុងនោះ មានពាក្យស្លោកដូចជា "គ្មានពលកម្មកុមារ គ្មានភាពក្រីក្រ
ឪពុកម្ដាយបញ្ជូនកូនទៅរៀន មិនមែនបញ្ជូនកូនទៅកន្លែងធ្វើការ
តម្រូវការជាមូលដ្ឋានរបស់កុមារ គឺការផ្ដល់អាហារូបត្ថម្ភ ការថែទាំ
និងការពារសុខភាពឲ្យបានប្រសើរ និងគិតគូរដល់ប្រយោជន៍កុមារ
គឺរួមចំណែកកសាងសង្គមជាដើម"។
ការបង្ហាញនូវពាក្យស្លោកក្នុងពិធីដង្ហែនោះ
គឺក្នុងគោលបំណងជាសារផ្ដល់ជូនសាធារណជនឲ្យជួយលើកតម្កើងកុមារ
ពោលគឺដើម្បីជំរុញ និងផ្ដល់ការអប់រំដល់កុមារឲ្យបានគ្រប់ៗគ្នា"៕
កម្ពុជានឹងលុបបំបាត់ទំរង់ពលកម្មកុមារធ្ងន់ធ្ងរឲ្យអស់ទាំងស្រុង
នៅឆ្នាំ២០១៦
ភ្នំពេញ៖ មន្ត្រីរាជរដ្ឋាភិបាល
និងអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ (ILO) បានសន្យាថា នៅឆ្នាំ២០១៦ ខាងមុខនេះនឹងអាចលុបបំបាត់ពលកម្មកុមារស្ថិតក្នុងទំរង់ពលកម្មធ្ងន់ធ្ងរបានទាំងស្រុង។
ការសន្យាបែបនេះត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្នុងសន្និសីទកាសែតស្ដីពីការលុបបំបាត់ពលកម្មកុមារនៅកម្ពុជា
កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០០៨ នៅស្ទូឌីយោទូរទស្សន៍ជាតិកម្ពុជា។
លោកស្រី ប្រាក់ ចន្ថា
រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈបាននិយាយថា
បច្ចុប្បន្ននេះនៅកម្ពុជាកុមារពាក់ព័ន្ធទៅនឹងការងារមានចំនួន ១,៥ លាននាក់ ក្នុងនោះមានកុមារចំនួន
២៥ ម៉ឺននាក់ស្ថិតក្នុងទំរង់ពលកម្មកុមារធ្ងន់ធ្ងរ។
លោក MP
Joseph ប្រធានទីប្រឹក្សាបច្ចេកទេសនៃអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបាននិយាយថា
នៅលើពិភពលោកតាមការប៉ាន់ស្មានមានប្រហែលជា ១៦៥
លាននាក់នៃកុមារដែលមានអាយុចន្លោះពី ៥ ទៅ ១៥ ឆ្នាំ មានការពាក់ព័ន្ធនឹងពលកម្មកុមារ។
លោកបាននិយាយបន្តថា នៅប្រទេសកម្ពុជាមាន ១៦
វិស័យដែលកុមារស្ថិតនៅក្នុងពលកម្មកុមារទំរង់ធ្ងន់ធ្ងរដូចជាកុមារធ្វើការនៅតាមឡឥដ្ឋ
កុមារធ្វើការនៅចម្ការកៅស៊ូ កុមារធ្វើការលីសែងនៅប៉ោយប៉ែត ធ្វើការនៅស្រែអំបិល
កុមារនេសាទ កុមារបម្រើតាមផ្ទះជាដើម។ លោក MP Joseph បាននិយាយឲ្យដឹងទៀតថា នៅកម្ពុជាកុមារ ១,៥
លាននាក់ដែលធ្វើការមិនមែនស្ថិតក្នុងទំរង់ពលកម្មធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ
គឺមានតែ ២៥ ម៉ឺននាក់ប៉ុណ្ណោះ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា ការងារកុមារដែលស្ថិតក្នុងទំរង់ពលកម្មធ្ងន់ធ្ងរ
គឺសំដៅលើកុមារដែលធ្វើការចាប់ពី ៨
ម៉ោងទៅដោយមិនបានចូលសាលានិងប៉ះពាល់ដល់សុខភាពផ្លូវកាយ
និងសតិបញ្ញាស្មារតី។
លោកស្រី ប្រាក់ ចន្ថា បាននិយាយថា
លើកទីមួយនៅឆ្នាំ២០០១-២០០៤ យើងបានដកហូតកុមារចេញពីទំរង់ពលកម្មធ្ងន់ធ្ងរចំនួនជាង
៤០០០ នាក់។ លើកទីពីរ២០០៤-២០០៨
យើងបានដកហូតកុមារចំនួន១៨០០០នាក់លើសផែនការកំណត់របស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិដែលតម្រូវឲ្យតែ១៦០០០នាក់។
នេះគឺជាជោគជ័យមួយរបស់យើងដែលបានធ្វើលើសផែនការ។ លោកស្រី សង្ឃឹមថា
នៅដំណាក់កាលទីបីដែលត្រូវអនុវត្តចាប់ពីខែមករា ឆ្នាំ២០០៩
អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិនឹងអនុម័តនាពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះដំណាក់កាលទីបីនឹងធ្វើនៅតាមខេត្តក្រុងចំនួន១៥។
តាមគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍សហស្សវត្សរបស់កម្ពុជាបានកំណត់កាត់បន្ថយពលកម្មកុមារឲ្យស្ថិតនៅត្រឹមតែ
៨ ភាគរយនៅឆ្នាំ២០១៥។ លោកស្រី ប្រាក់ ចន្ថា និងលោក MP Joseph បានសន្យាថា
នឹងលុបបំបាត់ពលកម្មកុមារស្ថិតក្នុងទំរង់ពលកម្មធ្ងន់ធ្ងរឲ្យអស់ទាំងស្រុងនៅឆ្នាំ២០១៦លោកស្រី
ប្រាក់ ចន្ថា បាននិយាយថា ការដកហូតកុមារចេញពីពលកម្មកុមារ
គឺយើងបានឲ្យកុមារបានចូលសាលារៀនដែលខុសពីមុនកុមារត្រូវជួយធ្វើការងារឪពុកម្ដាយដោយមិនបានចូលសាលា
និងប៉ះពាល់ដល់សុខភាព។ ដូចនេះយើងត្រូវធ្វើការអប់រំផ្សព្វផ្សាយស្ដីពីពលកម្មកុមារដល់ឪពុកម្ដាយ
និងថៅកែអាជីវកម្មបានយល់ដឹងលោកស្រីបន្តថា
បើពួកគាត់បានយល់ដឹងហើយនិងអាចជួយរួមចំណែកដកហូតកុមារចេញពីពលកម្មទំរង់ធ្ងន់ធ្ងរ។
លោក កឹម គុណវឌ្ឍន៍
អគ្គនាយកទូរទស្សន៍ជាតិកម្ពុជា និងជាអ្នកនាំពាក្យស្ដីពីពលកម្មកុមារក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបាននិយាយថា
សន្និសីទនេះគឺជាសារមួយសម្រាប់ឲ្យអ្នកសារព័ត៌មានបានយល់ដឹងពីបញ្ហាពលកម្មកុមារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដើម្បីយកទៅផ្សព្វផ្សាយឲ្យប្រជាពលរដ្ឋបានយល់ដឹង
ដើម្បីឲ្យពួកគាត់ចូលរួមលុបបំបាត់ពលកម្មកុមារ៕
ឆ្នាំ២០០៧មានកុមារ៤០៧នាក់ស្លាប់
និងឈឺចំនួន៣៩.៨៥១ករណីត្រូវបានរកឃើញ
ភ្នំពេញ ៖ ការផ្ទុះជំងឺគ្រុនឈាមក៏អាក្រក់ក្នុងឆ្នាំ២០០៧
បានបញ្ចប់ទៅដោយធ្វើឲ្យកុមារចំនួន៤០៧នាក់បានស្លាប់ និងកុមារឈឺដោយសារជំងឺនេះចំនួន៣៩.៨៥១ករណី។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិតងាន់
ចាន់ថានាយករងមជ្ឈមណ្ឌលជាតិកម្ចាត់ជំងឺគ្រុនចាញ់បានមានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងនាព្រឹកថ្ងៃអង្គារ
ទី៨ មករានេះថា
ការផ្ទុះជំងឺគ្រុនឈាមដ៏អាក្រក់បានបណ្ដាលឲ្យកុមារកម្ពុជាឈឺ និងស្លាប់ច្រើន។
ប៉ុន្តែលោកបន្តដោយទទួលស្គាល់ថា
ចំនួនកុមារស្លាប់ពិតប្រាកដមានចំនួនច្រើនជាងនេះ
ព្រោះកុមារខ្លះត្រូវបានស្លាប់នៅតំបន់ជនបទដាច់ស្រយាល
និងកុមារខ្លះត្រូវបានបញ្ជូនមកគ្លីនិកឯកជនដែលមិនបានផ្ដល់របាយការណ៍មកកម្មវិធីជាតិ។
លោកងាន់ ចាន់ថា បានបន្តឲ្យដឹងថា
នៅឆ្នាំ២០០៧នេះ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតម៉ម ប៊ុនហេង
រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងសុខាភិបាលបានចេញលិខិតណែនាំឲ្យសេវាឯកជនទាំងអស់ផ្ញើចំនួនអ្នកជំងឺមកកម្មវិធីជាតិ
ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានផ្ញើមកទេ។ លោកបញ្ជាក់ថា
កាលពីពេលមុននេះគឺនៅក្រោយការចេញ សេចក្ដីជូនដំណឹងដំបូង
ពួកគេធ្លាប់បានផ្ញើមកឲ្យកម្មវិធីជាតិ តែពេលនេះពុំមានទេ។
លោកបន្ថែមថា «ប៉ុន្តែរបាយការណ៍របស់មន្ទីរពហុព្យាបាលឬគ្លីនិកឯកជនភាគច្រើនមិនពិតទេ
ជួនកាលកុមារមិនកើតជំងឺគ្រុនឈាម
ក៏ពួកគេដាក់ក្នុងរបាយការណ៍ជាជំងឺគ្រុនឈាមដែរ»។
រហូតមកដល់ពេលនេះជំងឺគ្រុនឈាមមានចំនួនជាង១០០ករណីក្នុងមួយខែ
ខណៈដែលឆ្នាំ២០០៦កន្លងមកក្នុងអំឡុងរដូវនេះជំងឺគ្រុនឈាមមានជាង៨០០ករណីក្នុងមួយខែក្នុងទូទាំងប្រទេស។
លោកបន្តឲ្យដឹងថា
ការចំណាយរបស់កម្មវិធីជាតិលើការប្រយុទ្ធជំងឺគ្រុនឈាមកាលពីឆ្នាំមុនចំនួនប្រមាណជាង៣លានដុល្លារអាមេរិក។
នៅពេលលើកឡើងពីការត្រៀមវិធានការទប់ស្កាត់សម្រាប់ឆ្នាំថ្មីនាពេលខាងមុខនេះ
លោកវេជ្ជបណ្ឌិតងាន់ ចាន់ថា បានមានប្រសាសន៍ថា
កម្មវិធីជាតិមិនដែលព្រងើយកន្តើយទេ។
ប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបានគឺបញ្ហាថវិកាដែលទាមទារឲ្យមានជំនួយបន្ថែមទៀត
និងការចូលរួមពីអង្គការក្នុងស្រុកចូលរួមផងដែរ។ លោកបន្ថែមថា
ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនោះឪពុកម្ដាយអាណាព្យាបាលត្រូវតែគិតថា
ការដែលកូនកើតជំងឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួន
មិនត្រូវចាំតែក្រសួងសុខាភិបាលទេ ព្រោះយើងត្រូវចូលរួមទាំងអស់គ្នា
ទើបយើងប្រយុទ្ធជំងឺអ្វីមួយបានទទួលជោគជ័យ។
លោកបន្តថា ការអនាម័យជុំវិញលំនៅស្ថាន
ជាកាតព្វកិច្ចចាំបាច់មួយផងដែរ
ព្រោះបើយើងសម្អាតជុំវិញលំនៅស្ថានបានល្អ
មិនឲ្យមូសខាំកូននោះជាការកាត់បន្ថយជំងឺគ្រុនឈាមបានមួយចំណែកធំហើយ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិតសាន់
សារីប្រធាននាយកដ្ឋានមន្ទីរពេទ្យនៃក្រសួងសុខាភិបាលបានមានប្រសាសន៍ថា
គ្រប់សេវាឯកជនទាំងអស់ ត្រូវផ្ញើរបាយការណ៍ជំងឺមកឲ្យក្រសួង
បើពួកគេមិនអនុវត្តតាមសេចក្ដីណែនាំម្ដងឬពីរដងនៅពេលសេវាឯកជនទាំងនោះអស់សុពលភាព
ហើយមកសុំច្បាប់បន្តអាជីវកម្មយើងមិនអនុញ្ញាតទេ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិតម៉ម
ប៊ុនហេងរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងសុខាភិបាលបានមានប្រសាសន៍ថា
សេវាឯកជនទាំងអស់មិនមែនត្រូវផ្ញើតែរបាយការណ៍ជំងឺគ្រុនឈាមទេ
គឺផ្ញើរបាយការណ៍គ្រប់ប្រភេទជំងឺទាំងអស់មកកាន់តាមកម្មវិធីជាតិផ្សេងៗរបស់ជំងឺនីមួយៗ។
លោកបន្តថា
របាយការណ៍នោះក៏មានប្រភេទជំងឺត្រូវផ្ញើបន្ទាន់ដូចជាករណីជំងឺផ្ដាសាយបក្សី
និងរបាយការណ៍ត្រូវផ្ញើប្រចាំខែផងដែរ។
លោកបន្តដោយគូសបញ្ជាក់ថា «ការធ្វើបែបនេះ
ជាកាតព្វកិច្ចរបស់សេវាឯកជនទាំងនោះ ដើម្បីរួមគ្នាត្រួតពិនិត្យទប់ស្កាត់
និងដឹងពីស្ថានភាពជំងឺទូទៅក្នុងប្រទេស»។
ពេលលើកឡើង តើស្ថានភាពឆ្នាំនេះអាចបង្កឲ្យមានការផ្ទុះជំងឺដ៏អាក្រក់ក្នុងប្រទេសទៀតឬយ៉ាងណាលោកវេជ្ជបណ្ឌិតងាន់
ចាន់ថា បានមានប្រសាសន៍ថា មេរោគគ្រុនឈាមមានចំនួន៤ប្រភេទ
ហើយឆ្នាំ២០០៧កុមារកើតជំងឺគ្រុនឈាមភាគច្រើនដោយសារមេរោគប្រភេទទី៣
ប៉ុន្តែបើឆ្នាំនេះលេចមេរោគដដែលនេះមិនផ្ទុះធំទេ
ប៉ុន្តែបើវាវិវត្តន៍ទៅជាមេរោគប្រភេទទី១វាអាចផ្ទុះជំងឺធំសាជាថ្មីបាន៕
គណៈកម្មការទី៨នៃព្រឹទ្ធសភា
និងរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារចុះពិនិត្យសកម្មភាពអនុវត្តគម្រោងលុបបំបាត់ពលកម្មកុមារក្រុងកែប
- ឆ្នាំ២០១២
ក្រុងកែបនឹងគ្មានពលកម្មកុមារក្នុងទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរ
លោកស្រីខ្លូត
ទងផ្កា ពិនិត្យសកម្មភាពសិក្សាផ្នែកកាត់ដេរក្រុងកែប ៖ លោករដ្ឋមន្ត្រី
រួមជាមួយរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងការងារបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ
និងប្រធានគណៈកម្មការទី៨ នៃព្រឹទ្ធសភា នារសៀលថ្ងៃទី១៧ ខែធ្នូ
ឆ្នាំ២០០៧
បានដឹកនាំប្រតិភូចុះធ្វើទស្សនកិច្ចពិនិត្យមើលសកម្មភាពអនុវត្តគម្រោងរបស់គណៈកម្មការលុបបំបាត់ទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរនៃពលកម្មកុមារលើវិស័យនេសាទសមុទ្រដែលបានដំណើរការជិតចប់អាណត្តិទៅហើយ
។
ក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់គណៈប្រតិភូព្រឹទ្ធសភា
ដែលដឹកនាំដោយលោកស្រីខ្លូត ទងផ្កា ប្រធានគណៈកម្មការទី៨
និងលោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ វង សូត
បានចុះទៅពិនិត្យមើលសកម្មភាព និងសំណេះសំណាលជាមួយកុមារគោលដៅ និងក្រុមជួយខ្លួនឯងជាច្រើនកន្លែងក្នុងនោះរួមមាន
ពិនិត្យមើលជំនាញកាត់ដេរនៅភូមិសេះស
ព្រមទាំងសំណេះសំណាលជាមួយក្រុមជួយខ្លួនឯងសហគមន៍សេះស
ពិនិត្យមើលសកម្មភាពសិក្សាជំនាញកែសម្ផស្សនៅភូមិដំណាក់ចង្អើរ
ចុះសួរសុខទុក្ខកុមារដែលបានធ្វើសមាហរណកម្មចូលសាលាក្នុងប្រព័ន្ធនៅសាលាបឋមសិក្សាភ្នំលាវ
និងពិនិត្យជំនាញកាត់ដេរតាមរបៀបបណ្ដុះបណ្ដាលសហគមន៍សង្កាត់អង្កោល ។
ក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចនេះផងដែរ
គណៈប្រតិភូបានចែកជូននូវម៉ាស៊ីនដេរចំនួន៥៥គ្រឿង ដល់កុមារចំនួន៥៥នាក់
ដែលគណៈកម្មការលុបបំបាត់ពលកម្មកុមារក្រុងបានដកហូតចេញពីការងារនេសាទសមុទ្រនាពេលកន្លងមក
និងចែកជូនដល់យុវតីសិក្សាជំនាញកែសម្ផស្សនូវសម្ភារៈសម្រាប់តុបតែងកាយចំនួន៤២ត្រកសម្រាប់៤២នាក់
។
មានមតិស្វាគមន៍គណៈប្រតិភូនៃព្រឹទ្ធសភា
និងរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ លោកហាស់ សារ៉េត
អភិបាលក្រុងកែបបានមានប្រសាសន៍ថា
នៅក្រុងកែបតាមគម្រោងនៃកម្មវិធីផែនការកុមារគោលដៅដែលត្រូវដកហូតពលកម្មមានចំនួន១៥២០នាក់
និងគ្រួសារគោលដៅចំនួន៤០០គ្រួសារ ។
ប៉ុន្តែគណៈកម្មការបានអនុវត្តដោយដកហូតកុមារពីទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរនៃពលកម្មចំនួន១៦៧៥នាក់
និងគ្រួសារចំនួន៥៧១ មានន័យថា លើសនឹងផែនការរបស់គម្រោង ។
ទោះបីមន្ត្រីនៃមន្ទីរអនុវត្ត
និងមន្ត្រីនៃមន្ទីរប្រតិបត្តិពុំមានបទពិសោធន៍ក៏ដោយ ក៏ពួកគេមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់រហូតទទួលលទ្ធផលដ៏វិសេសវិសាលនេះ
។
ក្នុងនោះដែរជាទិសដៅទៅអនាគតលោកអភិបាលក្រុងបានមានប្រសាសន៍ថា
ក្នុងនាមអាជ្ញាធរក្រុង
និងក្នុងនាមប្រធានគណៈកម្មការពលកម្មកុមារក្រុងកែបនឹងបន្តការលុបបំបាត់ទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរ
នៃពលកម្មកុមារគ្រប់ប្រភេទនៅក្នុងក្រុងកែបឲ្យអស់នៅឆ្នាំ២០១២
ពោលគឺក្នុងឆ្នាំ២០១២
ក្រុងកែបនឹងគ្មានពលកម្មកុមារក្នុងទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតទៀតឡើយ ។
ផ្អែកលើអត្ថន័យនេះលោកអភិបាលក្រុងបានសំណូមពរដល់គណៈកម្មការទី៨នៃព្រឹទ្ធសភា
លោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារ និងតំណាងអង្គការ ILO-IPEC មេត្តាបន្តគាំទ្រគម្រោងលុបបំបាត់គ្រប់ទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារក្នុងក្រុងកែបពិសេសសូមអង្គការអន្តរជាតិនានាជួយទៅលើកម្មវិធីផ្សេងៗជាច្រើនទៀតដូចជាផ្នែកសុខភាពកុមារនិងទារកអាហារូបត្ថម្ភជាដើម
៕
រួមគ្នាខិតខំប្រឹងប្រែង
បង្កើតពិភពលោកមួយសមស្រប សម្រាប់កុមារ
លោកអ៊ិត សំហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសង្គមកិច្ច
វិលត្រឡប់ពីកិច្ចប្រជុំមហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិ លើកទី៦២ (រូបថត
៖ ប៊ុណ្ណា)ភ្នំពេញ ៖ សម័យប្រជុំលើកទី៦២
នៃមហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិ
ដែលក្នុងនោះកិច្ចប្រជុំថ្នាក់ខ្ពស់ដើម្បីពិនិត្យទៅលើលទ្ធផល
នៃសម័យប្រជុំពិសេសសម្រាប់កុមារនៅទីស្នាក់ការអង្គការសហប្រជាជាតិនាទីក្រុងញូវយ៉កបានធ្វើការប្ដេជ្ញាចិត្ត
ដើម្បីពន្លឿនកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងឆ្ពោះទៅការបង្កើតពិភពលោកមួយសម្រាប់កុមារ
ព្រមទាំងបានអំពាវនាវដល់អង្គការពាក់ព័ន្ធទាំងអស់រួមទាំងសង្គមស៊ីវិលរួបរួមគ្នាដើម្បីកុមារ
និងអំពាវនាវដល់ឪពុកម្ដាយ គ្រួសារអាណាព្យាបាល ស្របច្បាប់ ភ្នាក់ងារថែទាំ
និងសង្គមទាំងមូល
សូមចូលរួមថែទាំកុមារឲ្យធំធាត់ក្នុងបរិស្ថានប្រកបដោយសុវត្ថិភាព
និងទទួលការគាំទ្រពីគ្រួសារ ។
ដោយផ្ដល់នូវអាទិភាពខ្ពស់សម្រាប់សិទ្ធិកុមារ
សម្រាប់ការរស់រានការគាំពារ និងការអភិវឌ្ឍន៍របស់ពួកគេ និងបម្រើផលប្រយោជន៍ល្អបំផុតសម្រាប់គ្រប់មនុស្សជាតិ
។
សម័យប្រជុំលើកទី៦២
នៃមហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិបានប្រព្រឹត្តទៅចាប់ពីថ្ងៃទី១១
ដល់១២ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០៧ នៅទីក្រុងញូវយ៉ក ។ លោកអ៊ិត សំហេង
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសង្គមកិច្ច បានដឹកនាំគណៈប្រតិភូកម្ពុជាទៅចូលរួមក្នុងកិច្ចប្រជុំនេះ
ក្នុងចំណោមប្រទេសដែលជាសមាជិកចូលរួមចំនួន១៣០ប្រទេស
និងបានធ្វើបទអន្តរាគមន៍សម្រាប់កិច្ចប្រជុំពេញអង្គ
និងកិច្ចប្រជុំពិភាក្សាតុមូល ។ បទអន្តរាគមន៍បានវាយតម្លៃពីការរីកចម្រើន
និងការលើកកម្ពស់ផ្នែកសុខភាព ការផ្ដល់នូវការអប់រំដែលមានគុណភាព
ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងមេរោគអេដស៍ ជំងឺអេដស៍ ការការពារកុមារប្រឆាំង
និងការរំលោភការកេងប្រវ័ញ្ច និងអំពើហិង្សាផ្សេងៗ
និងការបន្ថយគ្រោះថ្នាក់ដោយគ្រាប់មីន និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះ ។
សម័យប្រជុំលើកទី៦២បានចេញនូវសេចក្ដីប្រកាសមួយចំនួនរួមមានវាយតម្លៃលើកទឹកចិត្តពីលទ្ធផលដែលសម្រេចបានតាំងពីឆ្នាំ២០០២
ក្នុងការបង្កើតពិភពលោកសមស្របសម្រាប់កុមារ ។ កុមារមានអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ
មានតិចតួចដែលទទួលមរណភាពក្នុងមួយឆ្នាំៗ ។ មានកុមារច្រើនជាងមុន
បានចូលរៀនក្នុងសាលា ឱកាសទទួលបានការសិក្សាអប់រំស្មើគ្នាសម្រាប់កុមារា
និងកុមារី មានកាន់តែច្រើនឡើងៗ ។ ការផ្ដល់ឱសថសម្រាប់កុមារ
រួមទាំងកុមារដែលផ្ទុកមេរោគអេដស៍ - ជំងឺអេដស៍មានកាន់តែច្រើនឡើងជាងមុន
។ ច្បាប់គោលនយោបាយ
និងផែនការជាច្រើនត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីការពារកុមារពីអំពើហិង្សា
ការរំលោភនិងការកេងប្រវ័ញ្ច ។ សកម្មភាពក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត
ត្រូវកសាងឡើងដោយផ្អែកលើលទ្ធផលសំខាន់ៗទាំងអស់នេះ ។
សេចក្ដីប្រកាសក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរ
ការប្រឈមមុខនៅតែមាននៅឡើយ ការលុបបំបាត់ភាពក្រីក្រ
គឺជាការប្រឈមមុខដ៏ធំបំផុតរបស់ពិភពលោក
ដោយសារតែភាពក្រីក្រនាំឲ្យមានការលំបាកក្នុងការឆ្លើយតបនូវសេចក្ដីត្រូវការការពារ
និងការលើកកម្ពស់សិទ្ធិកុមារទាំងអស់ក្នុងពិភពលោក ។
ទោះបីជាមានការលើកទឹកចិត្តពីលទ្ធផលដែលទទួលបាននោះក៏ដោយ
ក៏កុមារដែលទទួលមរណភាពមុនអាយុ៥ឆ្នាំនៅតែមានកម្រិតខ្ពស់នៅឡើយ ។
កង្វះអាហារូបត្ថម្ភ ជំងឺរាតត្បាត រួមមានមេរោគអេដស៍ - ជំងឺអេដស៍
ក៏ដូចជាជំងឺគ្រុនចាញ់ របេង និងជំងឺដែលអាចបង្ការបានដទៃទៀត
នៅតែជាឧបសគ្គចំពោះសុខភាពកុមាររាប់លាននាក់ ។
កង្វះភាពទទួលបានការសិក្សាអប់រំនៅតែជាឧបសគ្គដ៏ចម្បងចំពោះការអភិវឌ្ឍន៍របស់កុមារ
។ កុមារជាច្រើននៅតែទទួលរងនូវអំពើហិង្សា ការកេងប្រវ័ញ្ច
និងការរំលោភបំពានក៏ដូចជាវិសមភាព និងការរើសអើងជាពិសេសចំពោះកុមារី ។
ដើម្បីជម្នះនូវភាពក្រីក្រ
ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍អន្តរជាតិដែលបានព្រមព្រៀងរួមទាំងគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍សហស្សវត្សរ៍បង្កើតនូវបរិស្ថានមួយដែលសមស្របដល់សុខុមាលភាពកុមារនិងការយល់ដឹងនូវសិទ្ធិកុមារ
៕
បណ្ដាញសង្គមស៊ីវិលប្រឆាំង ពលកម្មកុមារ
បានដកហូតកុមារចេញពីពលកម្មការងារធ្ងន់ធ្ងរ បាន៧.៤៥៣នាក់
គណៈអធិបតីអង្គប្រជុំរបស់បណ្ដាញសង្កមស៊ីវិលប្រឆាំងពលកម្មកុមារ
មានមតិក្នុងអង្គប្រជុំ (រូបថត ៖ គន្ធា)ភ្នំពេញ ៖ បណ្ដាញសង្គមស៊ីវិលប្រឆាំងពលកម្មកុមារដែលបង្កើតឡើងដោយអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ
(ILO) បាននាំគ្នាគ្រប់សមាសភាពទាំងអស់ចូលរួមទប់ស្កាត់
និងកាត់បន្ថយពលកម្មកុមារ នៅកម្ពុជាឲ្យបានច្រើនជាអតិបរមាដែលអាចធ្វើទៅបាន។
លោកវណ្ណ ស៊ីធែន
អគ្គលេខាធិការនៃបណ្ដាញអង្គការ ILO បានលើកឡើងនៅក្នុងអង្គប្រជុំមួយនៅមជ្ឈមណ្ឌលភ្នំពេញ
កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១៧ ខែធ្នូនេះថា
កម្ពុជាមានបរិមាណកុមារចូលប្រឡូកការងារពីអាយុ១០ ទៅ១៥ឆ្នាំច្រើនជាងគេនៅអាស៊ីបូព៌ា
និងអាស៊ីអាគ្នេយ៍។
ក្នុងចំណោមកុមារដែលធ្វើការទាំងអស់មាន៦៧ភាគរយដែលធ្វើការចន្លោះពី១៥
ទៅ៣៤ម៉ោងក្នុងមួយសប្ដាហ៍ ។
ពួកគេភាគច្រើនចូលរៀនបានពាក់កណ្ដាលពេលក្នុងមួយថ្ងៃ ធ្វើការកន្លះថ្ងៃ
។ បណ្ដាញសង្គមស៊ីវិលប្រឆាំងពលកម្មកុមារបានសម្រេចកាត់បន្ថយដកហូតកុមារចេញពីពលកម្មធ្ងន់ធ្ងរគិតមកដល់ខែតុលា
ឆ្នាំ២០០៧ (មួយឆ្នាំ២០០៧) បាន ៧.៤៥៣នាក់ និងទប់ស្កាត់បាន
៩.០៦៧នាក់នៅក្នុងគម្រោងគោលដៅចំនួន១៦.៥២០នាក់នៅតាមខេត្តសំខាន់ៗដូចជា
ក្រុងព្រះសីហនុ ខេត្តកំពង់ចាម និងខេត្តសៀមរាប ។
ចំណែកគ្រួសារដែលត្រូវបំពេញប្រាក់ចំណូលបន្ថែមដើម្បីកុំឲ្យឪពុកម្ដាយបង្ខំឲ្យទៅធ្វើការបានចំនួន៤.៣៤៩
គ្រួសារ ។
ដើម្បីឆ្លើយតបថ្នាក់ជាតិចំពោះពលកម្មកុមារ
លោកវណ្ណ ស៊ីធែន បានបញ្ជាក់ឲ្យដឹងទៀតថា
ស្ថិតនៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌគោលនយោបាយថ្នាក់ជាតិរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានដាក់បញ្ចូលគោលដៅការអភិវឌ្ឍន៍សហស្ស
វត្សរ៍កម្ពុជាសម្រាប់កាត់បន្ថយពលកម្មកុមារពី ១៦,៥ភាគរយ ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៩ ទៅ១០,៦ភាគរយក្នុងឆ្នាំ២០១០ និងដល់៨ភាគរយក្នុងឆ្នាំ២០១៥ ។
ក្នុងនោះមានកុមារបម្រើក្នុងវិស័យនេសាទឡឥដ្ឋចម្ការកៅស៊ូ និងស្រែអំបិល
៕
៧ភាគរយនៃកុមារីបម្រើការងារតាមផ្ទះ
មិនធ្លាប់បានទៅសាលារៀន
ភ្នំពេញ ៖ «៧ភាគរយនៃកុមារី
ដែលបម្រើការងារតាមផ្ទះ មិនដែលធ្លាប់បានទៅសាលារៀនឡើយ
ដោយប្រៀបធៀបទៅនឹងកុមារា ដែលមានចំនួនត្រឹមតែ១,៣ភាគរយ
។ ស្ទើរតែ៦៨ភាគរយនៃកុមារា ដែលបម្រើការងារតាមផ្ទះនៅតែបន្តទៅសាលារៀន
ដោយប្រៀបធៀបនឹងកុមារីមានតែ៤៦ភាគរយប៉ុណ្ណោះ» ។
នេះជាតួលេខ ដែលអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ
(ILO) បញ្ជាក់ឲ្យដឹងនៅក្នុងរបាយការណ៍និយាយពី
«ពលកម្មកុមារបម្រើតាមផ្ទះនៅប្រទេសកម្ពុជា» ។ របាយការណ៍បានរៀបរាប់ថា ជំនួសឲ្យការសិក្សា
កុមារត្រូវធ្វើការជាច្រើននៅក្នុងផ្ទះ
ហើយជួនកាលត្រូវធ្វើការនៅកន្លែងអាជីវកម្មរបស់ម្ចាស់ផ្ទះផងដែរ ។
កុមារភាគច្រើនត្រូវធ្វើការបោសសម្អាត និងការបោកអ៊ុត លាងចានឆ្នាំង
ជូតសម្អាតផ្ទះសម្បែង ទៅយកអីវ៉ាន់តាមផ្សារ ចម្អិនអាហារ ហើយ
និងលាងរថយន្ត ។ កុមារខ្លួនឯងផ្ទាល់ទោះជាយ៉ាងណា
ក៏ត្រូវថែទាំកូនម្ចាស់ផ្ទះ
ឬធ្វើការផ្សេងៗជាច្រើនទៀតសម្រាប់ពួកគេផងដែរ ។
ជារឿយៗកុមារតែងតែត្អូញត្អែរថា
នេះជាកត្តាមួយដ៏លំបាកពីព្រោះនៅពេលដែលពួកគេឃើញកុមារផ្សេងៗទៀតមានការសប្បាយរីករាយនោះ
ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេមិនអាចចូលរួមលេងជាមួយកុមារទាំងនោះឡើយ ។
ជាមួយគ្នានោះផងដែរ ពួកគេត្រូវយកកូនម្ចាស់ផ្ទះទៅសាលារៀន
និងយកមកផ្ទះវិញ
ប៉ុន្តែប្រហែលជាមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យខ្លួនគេផ្ទាល់ទៅសាលារៀននោះទេ
។
របាយការណ៍បានបញ្ជាក់ថា
ទោះជាយ៉ាងដូចនេះក៏ដោយ កុមារបម្រើការងារតាមផ្ទះជាច្រើននៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ
អាចអាន និងសរសេរបាន ។ មានតែប្រហែល១៤ភាគរយនៃកុមារទាំងអស់មិនអាចអាន
ឬសរសេរបាន ។ ជាការពិត ៥៥ភាគរយ នៃកុមារបាន
និងកំពុងបន្តការសិក្សាបន្ថែម
ទៅនឹងការងារទាំងអស់ដែលពួកគេត្រូវធ្វើសម្រាប់ម្ចាស់ផ្ទះរបស់ពួកគេ ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ៤០ភាគរយ នៃកុមារទាំងអស់នោះបានបង់សាលា
ហើយប្រហែលជា៥ភាគរយទៀតមិនដែលធ្លាប់ចូលរៀនទាល់តែសោះ ។
នេះជាការខុសគ្នាយ៉ាងច្រើនរវាងកុមារា និងកុមារី ។
របាយការណ៍បានសង្កត់ធ្ងន់ដោយបញ្ជាក់ថា
«ភាគរយនៃកុមារីដែលបម្រើការងារតាមផ្ទះ
មិនដែលធ្លាប់បានទៅសាលារៀនឡើយ ដោយប្រៀបធៀបទៅនឹងកុមារ
ដែលមានចំនួនត្រឹមតែ១,៣ភាគរយ ។
ស្ទើរតែ៦៨ភាគរយនៃកុមារដែលបម្រើការងារតាមផ្ទះនៅតែកំពុងបន្តទៅសាលារៀន
ដោយប្រៀបធៀបនឹងកុមារីមានតែ៤៦ភាគរយប៉ុណ្ណោះ» ។
របាយការណ៍បានបន្ថែមឲ្យដឹងទៀតថា
ក្នុងខណៈពេលដែលចំនួនកុមារីច្រើនជាងកុមារា
ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សាត្រឹមបឋមសិក្សា (ស្មើនឹង៦៤,៤ភាគរយ ដោយប្រៀបធៀបនឹង៤៧,៧ភាគរយ) ហើយកុមារាមានចំនួនច្រើនជាងកុមារីដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សាត្រឹមកម្រិតមធ្យមសិក្សា
(ស្មើនឹង៤៧,៧ភាគរយដោយប្រៀបធៀបទៅនឹង២៦,៧ភាគរយ)
ដែលនេះបង្ហាញឲ្យឃើញថាកុមារីជាច្រើនបានចាកចេញពីសាលារៀនមុន
ហើយបានបញ្ចប់នូវកម្រិតសិក្សាទាប ។
«យើងគួរពិចារណាថា
តើកុមារទាំងនោះនឹងក្លាយទៅជាអ្វីនៅពេលអនាគត...» -សំណួរចោទឡើងក្នុងរបាយការណ៍ ។
របាយការណ៍បានធ្វើការពន្យល់ជុំវិញសំណួរនេះថា
-ប្រសិនបើពួកគេមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យទទួលនូវជម្រើសក្នុងការសិក្សាដ៏ចំហសម្រាប់ពួកគេទេនោះ
ពួកគេមិនអាចទទួលប្រភេទនៃការបណ្ដុះបណ្ដាលដែលផ្ដល់ឱកាសដ៏ល្អសម្រាប់ការងារ
និងការរីកចម្រើន ហើយក៏មិនបានទទួលកម្រៃដើម្បីសន្សំ
និងចំណាយផ្សេងៗសម្រាប់អនាគតរបស់ពួកគេដែរ
មិនតែប៉ុណ្ណោះជម្រើសទាំងនោះត្រូវបានដកហូតយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពថែមទៀតផង
៕
អក្ខរកម្មវិជ្ជាជីវៈ
និងការកាត់បន្ថយពលកម្មកុមារលីសែងទំនិញនៅប៉ោយប៉ែត
ភ្នំពេញ
៖ «កុមារ ខន អាយុ១៥ឆ្នាំ
។ គេប្រកបរបរអូសរទេះដឹកអ្នកដំណើរឆ្លងកាត់ទៅមកព្រំដែនខ្មែរថៃ ។
មួយថ្ងៃៗ គេខំប្រឹងប្រែងធ្វើយ៉ាងណាអូសរទេះឲ្យបានលឿនបំផុតដើម្បីបានប្រាក់ច្រើន
ដោយមិនគិតពីការហត់នឿយ ។ ពីព្រោះ ខន ត្រូវចិញ្ចឹមប្អូនៗ ម្ដាយមេម៉ាយ
និងជីដូនចាស់ជរា ។ ខន អាចរកប្រាក់បានពី៦០ - ៨០បានក្នុងមួយថ្ងៃ
។ គេមានបំណងចង់ផ្លាស់ប្ដូរមុខរបរដែរ ប្រសិនសន្សំបានលុយច្រើន ។
កន្លងមក ខន បានរៀនដែរ
តែលទ្ធភាពគឺរៀនបានត្រឹមតែថ្នាក់ជិតឌីប្លូមក៏ឈប់រៀនទៅ
ដោយសារបញ្ហាជីវភាព» ។
នេះជាករណីពលកម្មកុមារមួយ
ក្នុងចំណោមករណីពលកម្មកុមារលីសែងទំនិញជាច្រើនទៀតនៅច្រកអន្តរជាតិប៉ោយប៉ែត
ស្រុកអូរជ្រៅ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ។
ករណីពលកម្មកុមារលីសែងទំនិញនៅច្រកអន្តរជាតិប៉ោយប៉ែតនេះ
ត្រូវបានលើកឡើងនៅក្នុងរបាយការណ៍ «ពលកម្មកុមារ និងការអប់រំ» ដែលចងក្រងឡើងក្រោមកិច្ចសហការរវាងអង្គការ
ILO/IPEC, មណ្ឌលព័ត៌មានស្ត្រីកម្ពុជា
និងក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ ។
លោកសរ ចំរុង អតីតអភិបាលស្រុកអូរជ្រៅ
ហើយបច្ចុប្បន្នជាអភិបាលរងខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
បាននិយាយនៅក្នុងរបាយការណ៍នេះថា នៅច្រកទ្វារប៉ោយប៉ែត ស្រុកអូរជ្រៅ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
មានកុមារជាច្រើនប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតជាអ្នករែកពុនអីវ៉ាន់
អូសរទេះដឹកអ្នកដំណើរលាងចាន ធ្វើកម្មករ និងឆ្លងទៅសុំទាននៅប្រទេសថៃ
។ ឈ្មួញចូលចិត្តប្រើកុមារឲ្យនាំទំនិញឆ្លងដែនតាមច្រករបៀង ឬច្រកត្រង់
ព្រោះងាយស្រួលគេចវេសពីភ្នាក់ងារត្រួតពិនិត្យពន្ធ ។
កុមារធ្វើការភាគច្រើនមានអាយុពី១០ - ១៥ឆ្នាំ ។ កុមារខ្លះលីអីវ៉ាន់
ខ្លះអូសទាញរុញរទេះទំនិញធំៗ ជាមួយមនុស្សចាស់
ដែលមានចំណុះស្មើនឹងរថយន្តកាម៉ាស់មួយ ឆ្លងដែនពីព្រំដែនកម្ពុជាប៉ោយប៉ែត
ទៅផ្សារឡុងកឿ ប្រទេសថៃលើចម្ងាយដីប្រមាណ៣គីឡូម៉ែត្រ ។
ការដឹកជញ្ជូនបែបនេះ បានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សណ្ដាប់ធ្នាប់សង្គមផង
និងបាត់សោភ័ណភាពផង ។ លោកសរ ចំរុង បានបញ្ជាក់ថា
ដោយសារការចល័តទីលំនៅមិនពិតប្រាកដរបស់ឪពុកម្ដាយ បានធ្វើឲ្យកុមារទាំងនោះមិនបានទៅសាលារៀន។
បើតាមការឲ្យដឹង
កុមារធ្វើការនៅច្រកអន្តរជាតិប៉ោយប៉ែត
គ្មានទីស្នាក់អាស្រ័យត្រឹមត្រូវពិតប្រាកដទេ ។
កុមារមួយចំនួនបានក្លាយជាជនប្រព្រឹត្តអំពើលួចឆក់ ឬញៀនថ្នាំស្រវឹង ។
នៅទីនោះកុមារធ្វើការដោយកម្លាំងបានសុទ្ធសាធ
ការងារមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរហួសប្រមាណ និងមិនបានទៅរៀនសូត្រទាល់តែសោះ ។
សង្គមទាំងមូលគប្បីធ្វើការរួបរួមគ្នាក្នុងការចាត់វិធានការដើម្បីទប់ស្កាត់ពលកម្មធ្ងន់ធ្ងររបស់កុមារនៅច្រកអន្តរជាតិប៉ោយប៉ែតនេះ
ហើយដកយកកុមារចេញពីលក្ខខណ្ឌការងារប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់
និងផ្ដល់ដល់កុមារធ្វើពលកម្មនូវជម្រើសសមស្របផ្សេងៗជាជំនួសវិញ
តាមរយៈការអប់រំក្រៅប្រព័ន្ធ និងជំនាញវិជ្ជាជីវៈ ។ ពីព្រោះថា
ការផ្ដល់ការអប់រំវិជ្ជាជីវៈជាមធ្យោបាយដ៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការទប់ស្កាត់
និងលុបបំបាត់ពលកម្មធ្ងន់ធ្ងររបស់កុមារ ។
លោកគ្រឿង សារុន
ជំនួយការអង្គការអភិវឌ្ឍន៍កុមារ និងជនពិការកម្ពុជា (CCHDO) បាននិយាយនៅក្នុងរបាយការណ៍ខាងលើដែរថា
កុមារធ្វើការហួសកម្លាំងនៅតំបន់ប៉ោយប៉ែតភាគច្រើនមានអាយុពី១៤ទៅ១៨ឆ្នាំ
ហើយកុមារីមានច្រើនជាងកុមារា ។ ដើម្បីកាត់បន្ថយការងារធ្ងន់ធ្ងរនេះ
គឺយើងត្រូវដកហូតពួកគេពីការងារទាំងនោះហើយផ្ដល់ឲ្យគេនូវការបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ
និងការអប់រំក្រៅប្រព័ន្ធ ។ ក្រោយពេលទទួលបានជំនាញវិជ្ជាជីវៈ
និងដើមទុនខ្លះពីអង្គការ
កុមារទាំងនោះមិនវិលត្រឡប់ទៅរកការងារធ្ងន់ធ្ងរវិញទេ ។
ពួកគេមានលទ្ធភាពយកជំនាញ និងដើមទុនទាំងនោះ
ទៅប្រកបមុខរបរបានប្រសើរជាងមុន ។
ចំណែកលោកអ៊ិន ថេរ
ប្រធាននាយកដ្ឋានអប់រំក្រៅប្រព័ន្ធនៃក្រសួងអប់រំយុវជន និងកីឡា
ក៏បាននិយាយនៅក្នុងរបាយការណ៍ «ពលកម្មកុមារ និងការអប់រំ» ផងដែរថា
អប់រំក្រៅប្រព័ន្ធ
ជាប្រព័ន្ធអប់រំមួយទទួលអ្នកដែលគ្មានលទ្ធភាពរៀននៅក្នុងប្រព័ន្ធ
ដែលសាលារៀនក្នុងប្រព័ន្ធទៅមិនដល់ ឬក៏កំព្រីកំព្រាឥតម៉ែឪ គ្មានទីពឹង
ឬកុមារក្រីក្រធ្វើពលកម្ម ។
កុមារក្រីក្រប្រកបរបររកទទួលទាននៅពេលថ្ងៃ អាចទៅរៀននៅពេលយប់បាន ។
លោកបានបន្ថែមថា
ការអប់រំក្រៅប្រព័ន្ធនេះ
ត្រូវផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងការផ្ដល់ជំនាញទៅតម្រូវការទីផ្សារពលកម្ម
និងមានប្រាក់ឥណទានជាដើមទុន
ទើបអាចរួមចំណែកដកហូតកុមារចេញផុតពីពលកម្ម
និងកាត់បន្ថយភាពក្រីក្ររបស់ប្រជាជនបាន ។
តាមរយៈអង្គការ CCHDO មានកុមារនៅច្រកអន្តរជាតិប៉ោយប៉ែតជាច្រើននាក់
បានផ្លាស់ប្ដូរពីមុខរបរលក់កម្លាំងពលកម្មមកប្រកបមុខរបរបានល្អប្រសើរជាងមុន
ដែលក្នុងនោះក៏មានកុមារីរឹត សោភ័ណ អាយុ១៧ឆ្នាំ ផងដែរ ។
ពីមុននាងធ្លាប់ប្រកបរបរជាអ្នកអូសរទេះដឹកអ្នកដំណើរ
និងទូលអីវ៉ាន់ឲ្យថៅកែពីផ្សារខ្មែរទៅប្រទេសថៃតាមច្រកព្រំដែនប៉ោយប៉ែត
។ ក្នុងមួយថ្ងៃនាងត្រូវអូសរទេះត្រឡប់ទៅត្រឡប់មកពី៦ទៅ៧ជើង
ហើយទទួលបានប្រាក់ពី៤០ ទៅ៥០បាត អាស្រ័យទៅតាមបរិមាណអីវ៉ាន់តិច
ឬច្រើន ។ នាងត្រូវស្ពាយអីវ៉ាន់រត់គេចពន្ធ
ហើយម្ដងម្កាលត្រូវក្រឡាច់ជើងដួល គ្រេចកជើងក៏មានដែរ ។ ក្រោយពីបានរៀនដេរមួក
និងកាបូបអស់រយៈពេល៧ខែជាមួយអង្គការ CCHDO បានក៏បែរមកប្រកបរបរដេរមួក
និងកាបូបវិញ ។ មួយថ្ងៃនាងអាចរកប្រាក់ចំណូលបានពី៥០ ទៅ៦០បាត ។
មុខរបរក្រោយនេះ បានធ្វើឲ្យនាងសប្បាយចិត្តណាស់ ព្រោះនាងបាននៅធ្វើការក្នុងផ្ទះ
ជួបជុំឪពុកម្ដាយក្នុងម្លប់ត្រជាក់ប្រសើរជាងកាលពេលមុន
ដែលនាងត្រូវទូលអីវ៉ាន់ និងអូសរទេះក្រោមកម្ដៅថ្ងៃ ៕
កុមារកម្ពុជា អាយុក្រោម៥ឆ្នាំ
ចំនួន២០ភាគរយ បានស្លាប់ដោយសារ កង្វះអនាម័យ
គណៈអធិបតីក្នុងសន្និសីទកាសែត
(រូបថត លាងគង់)កម្ពុជាមួយឆ្នាំមានតម្រូវការបង្គន់អនាម័យចំនួន៥០០០០០បង្គន់នៅទូទាំងប្រទេស
ភ្នំពេញ ៖
មន្ត្រីក្រសួងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទបាននិយាយថា
កុមារអាយុក្រោម៥ឆ្នាំចំនួន២០ភាគរយនៃចំនួនស្លាប់ប្រចាំឆ្នាំបណ្ដាលមកពីកង្វះអនាម័យ
ព្រោះក្នុងចំណោមប្រជាជនកម្ពុជាជាង១៤លាននាក់
មាន១០លាននាក់មិនមានបង្គន់អនាម័យប្រើប្រាស់ ។
ការបង្ហើបព័ត៌មានដ៏មានសារសំខាន់នេះ
ធ្វើឡើងដោយលោកយឹម ឆៃលី រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ
ក្នុងសន្និសីទសារព័ត៌មានស្ដីពីអនាម័យជនបទ ដែលបានប្រារព្ធធ្វើនៅវិមានរដ្ឋាភិបាលកាលពីសប្ដាហ៍មុននេះ
។
លោករដ្ឋលេខាធិការបានបន្តថា
កម្ពុជាមានកម្រិតអនាម័យតាមទីជនបទទាបបំផុតបើប្រៀបធៀបជាមួយប្រទេសក្នុងតំបន់
គឺឆ្នាំ១៩៩៨មានកម្រិតអនាម័យត្រឹម៩ភាគរយ
ហើយកើនដល់១៦ភាគរយនៅឆ្នាំ២០០៦កន្លងមកនេះ ។
លោកបន្តដោយគូសបញ្ជាក់ថា «ការយល់ដឹងនិងទទួលស្គាល់ពីសារសំខាន់អនាម័យរបស់ប្រជាជនតាមជនបទមានកម្រិតទាបណាស់»
។
លោកយឹម ឆៃលី
បានបន្តថាតាមការស្រាវជ្រាវមួយបានបង្ហាញថាបើយើងវិនិយោគប្រាក់ចំនួន១ដុល្លារទៅលើការលើកកម្ពស់អនាម័យ
យើងនឹងទទួលផលមកវិញបាន២៣ដុល្លារ ។
ប៉ុន្តែបើមិនមានការធ្វើអនាម័យតាមរយៈការសាងសង់បង្គន់អនាម័យតាមទីជនបទ
យើនឹងខាតបង់សេដ្ឋកិច្ចនិងពេលវេលា ដូច្នេះហើយទើបនៅឆ្នាំ២០១៥
ក្រសួងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទប្ដេជ្ញាចិត្តធ្វើឲ្យប្រជាជននៅតាមទីជនបទ៥០ភាគរយមានទឹកស្អាតប្រើប្រាស់
។
លោកបាននិយាយទៀតថាអនាម័យទឹកស្អាតដើរលឿនជាងការធ្វើបង្គន់
ដូចនេះទាមទារឲ្យមានការចូលរួមពីដៃគូអភិវឌ្ឍន៍និងគ្រប់ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធដើម្បីធ្វើការងារនេះ
។ ដូច្នេះទើបក្រសួងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទនឹងរៀបចំផែនការយុទ្ធសាស្ត្រសំខាន់ៗចំនួន៤
ដើម្បីធ្វើការងារនេះឲ្យមានប្រសិទ្ធិភាព ។
យុទ្ធសាស្ត្រទាំងនោះរួមមានទី១
រៀបចំយុទ្ធនាការថ្នាក់ជាតិស្ដីពីអនាម័យតាមជនបទ
ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយឲ្យប្រជាជនទូទៅបានយល់ដឹងទូលំទូលាយពីអនាម័យជនបទ ទី២
ជ្រើសរើសនិងផ្សព្វផ្សាយពីតម្លៃបង្គន់អនាម័យដែលមានតម្លៃសមស្របអាចឲ្យប្រជាជនទទួលយកបាន
ទី៣ បំផុសឲ្យមានការសាងសង់បង្គន់អនាម័យ
និងអប់រំប្រជាជនកុំឲ្យមានការបន្ទោរបង់ក្រៅបង្គន់និង ទី៤
សម្របសម្រួលជាមួយអង្គការដែលធ្វើការងារនេះដើម្បីសហការគ្នាក្នុងការជំរុញឲ្យប្រជាពលរដ្ឋប្រើប្រាស់បង្គន់១០០ភាគរយ
។
លោកយឹម ឆៃលី បានបន្តឲ្យដឹងទៀតថា
បច្ចុប្បន្ននេះមានអង្គការខ្លះធ្វើបង្គន់ឲ្យប្រជាជនចូលរួមចំណាយប្រាក់៥០ភាគរយ
កន្លែងខ្លះ៧០ភាគរយ និងកន្លែងខ្លះ១០០ភាគរយ ដូច្នេះត្រូវមានការចូលរួមពីគណៈកម្មការអភិវឌ្ឍន៍ភូមិ
ដើម្បីធ្វើការងារនេះឲ្យមានតុល្យភាព
គឺបើជួយប្រាក់រួមចំណែកធ្វើបង្គន់អនាម័យដល់ប្រជាជន៥០ភាគរយ
គឺ៥០ភាគរយទូទាំងប្រទេសស្មើភាពគ្នា ។
លោកស្រី អ៊ីហ្សាបែល អូស្ទីន (ISABBELLE AUSTIN) នាយករងអង្គការយូនីសេហ្វប្រចាំកម្ពុជាបានមានប្រសាសន៍ថា
នៅកម្ពុជាមួយឆ្នាំ ត្រូវការសាងសង់បង្គន់អនាម័យចំនួន៥០ម៉ឺនបង្គន់
ដូច្នេះដៃគូអភិវឌ្ឍន៍មិនត្រឹមតែជួយលើផ្នែកថវិកាទេ
គឺជួយលើការងារទំនាក់ទំនង ដើម្បីឲ្យការអនុវត្តន៍ការសាងសង់និងការប្រើប្រាស់បង្គន់អនាម័យបានល្អប្រសើរ
។
លោកស្រីបន្តថា
ប៉ុន្តែដើម្បីអនុវត្តការងារនេះត្រូវតែតម្រូវលើទីផ្សារផងដែរ
ថាតើមានលក់សម្ភារៈសម្រាប់សង់បង្គន់អនាម័យបានក្នុងតម្លៃទាប
ដែលប្រជាជនអាចទិញយកទៅប្រើប្រាស់បានដែរឬអត់ ។
លោកស្រីបានបន្តដោយផ្ដល់អនុសាសន៍ថា «យើងគួរធ្វើបង្គន់តាមលក្ខណៈជាកាំជណ្ដើរ
គឺធ្វើបង្គន់ជាលក្ខណៈធម្មតាអាចប្រើប្រាស់បាននិងឈានទៅទំនើបដូចបង្គន់អនាម័យនៅទីក្រុង
បើជីវភាពប្រជាជនបានល្អប្រសើរហើយ» ។
លោកស្រីអ៊ីហ្សាបែល អូស្ទីន
បានបន្តដោយសង្កត់ធ្ងន់ថា «មិនមានអនាម័យបានប៉ះពាល់ដល់ការរស់មានជីវិត
និងសុខភាព ពិសេសកុមារបើពួកគេមិនឈឺ ក៏គ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពផងដែរ
ហើយកុមារនឹងមានការលូតលាស់មិនបានល្អ បើពួកគេរស់ក្នុងគ្រួសារកង្វះអនាម័យ»
។
បង្គន់អនាម័យគំរូដែលត្រូវដាក់តាំងក្នុងពិធី
(រូបថត លាងគង់)លោកស្រីបន្ថែមថា បន្ថែមបន្ទុកថែមទៀត
ការខ្វះបង្គន់អនាម័យក៏ប៉ះពាល់ដល់សេចក្ដីថ្លៃថ្នូររបស់មនុស្ស
ពិសេសស្ត្រីនិងក្មេងស្រី ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់សន្តិសុខផ្ទាល់ខ្លួននៅពេលពួកគេចេញទៅបន្ទោរបង់ឆ្ងាយពីផ្ទះ
។
លោកស្រីបានបន្តដោយគូសបញ្ជាក់ទៀតថា
ពីមុនមានការគិតថា ការធ្វើអនាម័យជារឿងកំប៉ិកកំប៉ុក
ប៉ុន្តែធាតុពិតបញ្ហាអនាម័យជារឿងធំ
វាប៉ះពាល់ដល់ការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ ប៉ុន្តែបើយើងមានកម្រិតអនាម័យខ្ពស់
វាធ្វើឲ្យចំណេញសេដ្ឋកិច្ច
ព្រោះយើងមិនចំណាយលុយព្យាបាលជំងឺដែលបណ្ដាលមកពីបញ្ហាកង្វះអនាម័យ។
កុមារអាស៊ីត្រូវពួកឧក្រិដ្ឋជនចាប់លក់
ឲ្យធ្វើជាទាសករនៅក្នុង ចក្រភពអង់គ្លេស
ពួកឧក្រិដ្ឋជនតហរូវប៉ូលិសអង់គ្លេសចាប់បានពួកឧក្រិដ្ឋជនត្រូវប៉ូលិសអង់គ្លេសចាប់បាន តាំងពីថ្ងៃ២៣
កញ្ញា ២០០៧
ប៉ូលិសអង់គ្លេសសហការជាមួយអង្គការសង្គមក្នុងស្រុកបើកយុទ្ធនាការមួយមានឈ្មោះថា
យុទ្ធនាការ ECPAT ដើម្បីបង្ក្រាបពួកឧក្រិដ្ឋជនអង់គ្លេសដែលទិញកុមារអាស៊ីយកមកប្រើជាទាសករ
។
ថ្ងៃដំបូងនៃយុទ្ធនាការ ECPAT ប៉ូលិសអង់គ្លេសរកឃើញសំបុកឧក្រិដ្ឋកម្មមួយចំនួននៅជាយក្រុងឡុង
ដែលទិញកុមារពីអាស៊ីយកមកប្រើជាទាសករ ឲ្យដាំ
និងមើលថែចម្ការកញ្ឆាលួចលាក់របស់ពួកវា ។
ចម្ការកញ្ឆាទាំងនោះឋិតនៅតាមតំបន់មានដើមឈើបិទបាំងខាងក្រៅ
ឬនៅតាមបន្ទប់ក្រោមដីរបស់ផ្ទះដែលមានទីធ្លាធំ ។
កុមារអាស៊ីត្រូវបង្ខាំងដូចគោក្របី សម្រាប់ប្រើប្រាស់ឲ្យធ្វើការ ។
ពួកវាបង្ខាំងជនរងគ្រោះនៅតាមកន្លែងងងឹតៗហាមដើរចេញក្រៅ
ឲ្យស៊ីចុកមិនគ្រប់គ្រាន់ ហើយទាត់ធាក់ ស្រេចតែចិត្ត ។
កុមារមួយចំនួនធ្លាក់ខ្លួនឈឺ មួយចំនួនឡប់សតិទៅជាស្រឡឺកឺ
មានទឹកមុខស្លេកស្លាំងពោរពេញដោយភាពតក់ស្លុត ។
ចម្ការកញ្ឆាមួយនៅប្រទេសអង់គ្លេសប៉ូលិសទីក្រុងឡុងបានឲ្យដឹងថា កុមារ
អាស៊ីចាប់ពីអាយុ១៣ឆ្នាំ ដល់១៦ឆ្នាំ
ត្រូវពួកឧក្រិដ្ឋជននៅអាស៊ីបញ្ជូនមកលក់ឲ្យពួកឧក្រិដ្ឋជនអង់គ្លេស ។
លោកគ្រិស្ទីន បេដដូ
អ្នកដឹកនាំយុទ្ធនាការ ECPAT ប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មានកាសែត
Independent នៅទីក្រុងឡុង កាលពីថ្ងៃទី២៣ កញ្ញា
២០០៧ថា "មានភស្តុតាងជាច្រើនបង្ហាញឲ្យឃើញថា
កុមារអាស៊ីត្រូវពួកឧក្រិដ្ឋជនលួចចាប់ខ្លួនក៏មាន ទិញថោកៗក៏មាន
ហើយដឹកមកលក់ឲ្យពួកឧក្រិដ្ឋជនដាំកញ្ឆាលួចលាក់ក្នុងប្រទេសអង់គ្លេស ។
កុមារទាំងនោះត្រូវប្រើឲ្យធ្វើការដូចសត្វធាតុដោយអត់បានទទួលកម្រៃសូម្បីមួយសេន"
។
មុនពេលបើកយុទ្ធនាការ ECPAT ប៉ូលិសទីក្រុងឡុង និងទីក្រុងធំៗផ្សេងទៀតក្នុងប្រទេសអង់គ្លេសបានរកឃើញជាញឹកញាប់នូវករណីកុមារអាស៊ី ត្រូវពួកឧក្រិដ្ឋជនទិញ លក់ ដូចទិញលក់ទាសករពិតៗ ។
មុនពេលបើកយុទ្ធនាការ ECPAT ប៉ូលិសទីក្រុងឡុង និងទីក្រុងធំៗផ្សេងទៀតក្នុងប្រទេសអង់គ្លេសបានរកឃើញជាញឹកញាប់នូវករណីកុមារអាស៊ី ត្រូវពួកឧក្រិដ្ឋជនទិញ លក់ ដូចទិញលក់ទាសករពិតៗ ។
លោកភីថឺ ស្ដេនលី
មន្ត្រីមួយរូបដែលចូលរួមក្នុងយុទ្ធនាការ ECPAT
ដែរនោះ បានឲ្យដឹងថា ពួកឧក្រិដ្ឋជននៅអង់គ្លេស ''កុម្ម៉ង់ទំនិញ'' ទៅពួកឧក្រិដ្ឋជននៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ក្នុងនោះមានវៀតណាមផង
។ ពួកឧក្រិដ្ឋជនអាស៊ីច្រើនលួចចាប់កុមារអភ័ព្វស្ងាត់ៗពិសេសក្មេងប្រុស
ដើម្បីបញ្ជូនមកលក់ឲ្យធ្វើទាសករតាមចម្ការកញ្ឆាលួចលាក់ ។
កាសែត Independent លើកឡើងថា ផ្ទះធំណាមួយនោះដែលមានដីទូលាយប្រហែលប៉ុន្មានរយម៉ែត្រក្រឡា បើគេប្រែក្លាយជាចម្ការកញ្ឆា ''ដាំកញ្ឆាក្នុងផើងឈើ ដាក់តាមបន្ទប់ងងឹត...'' នោះក្នុង១ឆ្នាំអាចរកប្រាក់បាន៣០០.០០០ផោនយ៉ាងតិច ។
កាសែត Independent លើកឡើងថា ផ្ទះធំណាមួយនោះដែលមានដីទូលាយប្រហែលប៉ុន្មានរយម៉ែត្រក្រឡា បើគេប្រែក្លាយជាចម្ការកញ្ឆា ''ដាំកញ្ឆាក្នុងផើងឈើ ដាក់តាមបន្ទប់ងងឹត...'' នោះក្នុង១ឆ្នាំអាចរកប្រាក់បាន៣០០.០០០ផោនយ៉ាងតិច ។
មុននេះ (មុនយុទ្ធនាការ ECPAT) ប្រការដែលប៉ូលិសអង់គ្លេស
និងអង្គការសង្គមខ្វាយខ្វល់បំផុតនោះ
គឺរាល់ពេលជួបកុមារអាស៊ីណាម្នាក់គួរឲ្យសង្ស័យ
ស្អែកឡើងកុមារនោះបាត់ខ្លួនឈឹងតែម្ដង ។ ពិតជាគួរឲ្យតក់ស្លុតមែន !
នាយករដ្ឋមន្ត្រីអង់គ្លេសហ្គ័រដុន ប្រោន បានទទួលរបាយការណ៍រឿងនេះហើយ ។
គាត់ចង់ឲ្យរឿងអាក្រក់នេះត្រូវបានបញ្ចប់ឆាប់ៗ ។
នាយប៉ូលិសមួយរូបដែលចូលរួមក្នុងយុទ្ធនាការ
ECPAT និយាយថា
ចម្ការកញ្ឆាលួចលាក់ជាកន្លែងផលិតលុយកាក់ឲ្យពួកឧក្រិដ្ឋជន ។
បំផ្លាញចម្ការកញ្ឆាទាំងនោះ មានន័យថា
បានរំដោះកុមារអាស៊ីដែលកំពុងក្លាយជាទាសករផង
បានសំពងមូលដ្ឋានសេដ្ឋកិច្ចហិរញ្ញវត្ថុ របស់ពួកឧក្រិដ្ឋជនផង ។
ការងារនេះទាមទារកម្លាំងជាច្រើនចូលរួម និងអនុវត្តយ៉ាងប្ដូរផ្ដាច់បំផុត
៕
កុមាររស់នៅលើគំនរសំរាមនៅភូមិអណ្ដូងចេញ
នឹងទទួលបានការជួយឧបត្ថម្ភឲ្យរៀនសូត្រ
អង្គការ
Com ped ចុះស្រង់ស្ថិតិកុមាររស់នៅលើគំនរសំម្រាម
(រូបថត ៖ ជាយដែន)ការសិក្សារបស់កុមារាកុមារីរស់នៅលើគំនរសំរាមជួបការលំបាកនៅភូមិចេញ
ឃុំអូរចារ ស្រុកបាត់ដំបង នឹងមានក្ដីសង្ឃឹមទៅថ្ងៃអនាគត
ក្រោយពីពួកគេបានទទួលការយកចិត្តទុកដាក់
និងគិតគូរទំនុកបម្រុងពីអង្គការកែច្នៃសំរាម និងការសិក្សានៅកម្ពុជាហៅកាត់ថា
(Com ped) ។
លោកសំ ផល្លា
អ្នកគ្រប់គ្រងគម្រោងអង្គការកែច្នៃសំរាម
និងការសិក្សានៅកម្ពុជាហៅកាត់ថា (Com
ped) បាននិយាយឲ្យដឹងនៅព្រឹកថ្ងៃទី១៨ ខែវិច្ឆិកា
នៅវាលចាក់សំរាមថា អង្គការកំពុងស្រង់ស្ថិតិក្មេងមួយចំនួនធំដែលរស់នៅលើគំនរសំរាមចាប់ពីអាយុ៥
ដល់ ១០ឆ្នាំ ឬ១៥ឆ្នាំ ដែលជួបការលំបាកខ្វះខាតជីវភាព
ឪពុកម្ដាយក្រីក្រ
ហើយមករស់នៅលើគំនរសំរាមដោយរើសយកសំរាមដែលលក់បានឲ្យអ្នកប្រមូលទិញអេតចាយយកលុយផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព
ហើយបោះបង់ការរៀនសូត្រ ដើម្បីស្វែងរកសប្បុរសជន
និងឪពុកម្ដាយធម៌ជាជនជាតិអាល្លឺម៉ង់មកជួយឧបត្ថម្ភជាប្រយោល
និងជាអចិន្ត្រៃយ៍ដល់ពួកគេ ។ លោកសំ ផល្លា បានបញ្ជាក់បន្ថែមទៀតថា
ក្មេងៗដែលចាត់ចូលជាក្មេងជួបការលំបាកគឺមានច្រើនយ៉ាង គឺក្មេងពិការ ក្មេងក្រីក្រ
ក្មេងគ្មានទីពឹង ក្មេងមានអាយុច្រើនបោះបង់ការសិក្សា ហើយចង់រៀនបន្ត
។ល។
លោកសំ ផល្លា
បានបន្តទៀតថាអំណោយឧបត្ថម្ភឪពុកម្ដាយធម៌ជនជាតិអាល្លឺម៉ង់
គេតែងតែផ្ញើជាប្រាក់ ជាសម្ភារៈមកឲ្យកូនធម៌គេនៅប្រទេសកម្ពុជា ។
គួរបញ្ជាក់ថា
ក្មេងៗរស់នៅលើគំនរសំរាមជាកូនរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្ររស់នៅ
ភូមិអណ្ដូងចេញ ឃុំអូរចារ ស្រុកបាត់ដំបងនេះ ដោយសារជីវភាពក្រីក្រ
ពួកគេមួយចំនួន ឪពុកម្ដាយមិនបញ្ជូនទៅសាលារៀនទេ
នៅពេលពួកគេមានអាយុគ្រប់ចូលរៀន និងមួយចំនួនទៀតបានចុះឈ្មោះចូលរៀនដែរ
តែត្រូវបានបោះបង់ការសិក្សាទៅវិញ
ក្រោយពេលពួកគេដំណើរការសិក្សាបានមួយរយៈពេលរួចមកហើយ ។
លោកសំ ផល្លាបានបន្តថា
ការជួយឧបត្ថម្ភរបស់ឪពុកម្ដាយធម៌ពីប្រទេសអាល្លឺម៉ង់
គឺចង់ជំរុញឲ្យក្មេងណាដែលចង់រៀនរហូតបានចប់ថ្នាក់ទី១២
ហើយចង់បន្តទៀត បើសិនជាឪពុកម្ដាយធម៌នោះមានលទ្ធភាពនឹងជួយបាន ៕
តាមឪពុកម្ដាយទៅនេសាទត្រី
ពុំអាចបន្តរៀនសូត្របាន
រនាមបឹងទន្លេសាប ៖ ពួកគេពុំមែនជាកុមារតែពីរនាក់គត់
នៃគ្រួសារតែមួយគត់ទេ ដែលក្រីក្រ
និងរស់នៅបណ្ដោះអាសន្ននៅតំបន់ទំនាបរនាមបឹងទន្លេសាបដោយប្រកបរបរនេសាទត្រីដើម្បីជីវភាព
តែធ្វើឲ្យកូនៗបាត់បង់ឱកាសរៀនសូត្រចំណេះវិជ្ជា ។
យុវតីកាន ដែន មានអាយុ២៤ឆ្នាំហើយ
នាងបានបាត់បង់ឱកាសរៀនសូត្រតាំងពី៦ឆ្នាំមកម្ល៉េះ ។
ឥឡូវនេះប្អូនប្រុសនាងកាន គល់ អាយុ១២ឆ្នាំ
បានជួបវាសនាអាក្រក់បែបនេះទៀត ។
យុវតីធ្លាប់រៀនដល់ថ្នាក់ទី៧ក៏បង្ខំបញ្ឈប់ការរៀនសូត្រ
ឯប្អូនប្រុសនាងនេះលែងបានរៀនសូត្របន្តតាំងពីថ្នាក់ទី៦ ។
ពូខ្លូត អាយុ៥៧ឆ្នាំ ជាឪពុកមានទីលំនៅឃុំលលកស
ស្រុកសំពៅមាស ខេត្តពោធិ៍សាត់ ហើយបានផ្លាស់លំនៅទៅភូមិខ្សោយ
ឃុំអន្លង់វិល ស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង កាលពី៧ឆ្នាំមុន
ដោយចាប់យករបរនេសាទត្រីជាលក្ខណៈគ្រួសារនៅតាមរដូវ ។ គាត់ និងប្រពន្ធ
ព្រមទាំងកូនៗត្រូវផ្លាស់ប្ដូរទីលំនៅបណ្ដោះអាសន្នជាញឹកញាប់នៅតំបន់ទំនាប
និងរនាមបឹងទន្លេសាប ។
ដោយសារជីវភាពពីការនេសាទជាលក្ខណៈគ្រួសារនេះ
និងការផ្លាស់ប្ដូរលំនៅស្នាក់បណ្ដោះអាសន្នជាញឹកញាប់
ធ្វើឲ្យកូនៗនៃគ្រួសារនេះពុំអាចរៀនសូត្របន្តបានទេ ។
ពូខ្លូត កាននិយាយថា «ខ្ញុំមានកំហុសចំពោះកូនៗដែលពុំមានលទ្ធភាពឲ្យពួកគេរៀនសូត្រចប់ចុងចប់ដើម ។ គឺភាពក្រីក្របង្ខំឲ្យគ្រួសារខ្ញុំខុសបែបនេះ» ។
ពូខ្លូត កាននិយាយថា «ខ្ញុំមានកំហុសចំពោះកូនៗដែលពុំមានលទ្ធភាពឲ្យពួកគេរៀនសូត្រចប់ចុងចប់ដើម ។ គឺភាពក្រីក្របង្ខំឲ្យគ្រួសារខ្ញុំខុសបែបនេះ» ។
បុរសមេគ្រួសារនេះនិយាយបន្តថា «ប្រជានេសាទជាលក្ខណៈគ្រួសារនៅរនាមបឹងទន្លេដែលមានជីវភាពក្រីក្រភាគច្រើនរាប់រយគ្រួសារ
ក៏គ្មានលទ្ធភាពឲ្យកូនចៅរៀនសូត្រដែរព្រោះទីតាំងលំនៅបណ្ដោះអាសន្ននៅរនាម
ឬទំនាបនោះឆ្ងាយពីសាលា ។ នៅរដូវវស្សាពិបាកធ្វើដំណើរ
នៅរដូវប្រាំងកាន់តែឆ្ងាយពីភូមិអត់ទឹកលិចព្រោះគ្រួសារត្រូវរំកិលចូលទៅកៀកបឹងទន្លេសាបដែលជាហេតុនាំឲ្យចម្ងាយផ្លូវមកសាលារៀនសម្រាប់កូនចៅកាន់តែឆ្ងាយ
។
កន្លងមករាជរដ្ឋាភិបាលក្រសួងអប់រំ
និងដៃគូម្ចាស់ជំនួយអន្តរជាតិឬសប្បុរសជនធ្លាប់ជួយកសាងសាលារៀន
មណ្ឌលសុខភាព...ដល់ប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់ទំនាបលិចទឹក និងតំបន់រនាម
តំបន់បឹងទន្លេសាប តែនៅទីប្រជុំជន «ទីប្រមូលផ្ដុំផ្ទះទឹករបស់ពលរដ្ឋ» ប៉ុណ្ណោះ
។ ឯតំបន់មានពលរដ្ឋ
និងស្នាក់នៅបណ្ដោះអាសន្នគេពុំអាចសង់សាលារៀនឲ្យបានទេ ៕
ដកហូតកុមារ១៦០០០នាក់ចេញពីការងារប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់ដើម្បីឲ្យកុមារបានទៅរៀនសូត្រ
កិច្ចប្រជុំលើកទី៣
អាណត្តិទី៦ របស់គណៈកម្មការប្រឹក្សាការងារ (រូបថត ប៊ុណ្ណា)ភ្នំពេញ ៖ លោកវង សូត រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈបានមានប្រសាសន៍ថាក្រសួងមានគោលដៅដកហូតកុមារ១៦០០០នាក់រហូតដល់ដំណាច់ឆ្នាំ២០០៨ពីការងារប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់ដើម្បីឲ្យកុមារទាំងនោះទទួលបានការរៀនសូត្រ
ការបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញ ការបង្កើតមុខរបរដល់កុមារ
និងការផ្ដល់ឥណទានដល់ក្រុមគ្រួសាររបស់កុមារ
ដែលធ្វើពលកម្មចំនួន៣១០០គ្រួសារនៅតាមវិស័យនេសាទសមុទ្រ ផលិតកម្មអំបិល
សិប្បកម្មឡឥដ្ឋ និងកុមារបម្រើតាមផ្ទះនៅក្នុងខេត្ត-ក្រុងគោលដៅទាំង៧
គឺកំពត កំពង់ចាម សៀមរាប បន្ទាយមានជ័យ ក្រុងកែប ក្រុងព្រះសីហនុ
និងរាជធានីភ្នំពេញ
រួមទាំងគម្រោងរបស់សហជីពនិងនិយោជកផងដែរហើយគម្រោងនេះស្ទើរតែបញ្ចប់ទាំងស្រុងក្នុងពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ
។
លោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារបានមានប្រសាសន៍បែបនេះនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំគណៈកម្មការប្រឹក្សាការងារអាណត្តិទី៦
លើកទី៣ កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១៧ តុលា ឆ្នាំ២០០៧
នៅនាយកដ្ឋានពេទ្យការងារក្រោមប្រធានបទដើម្បីពង្រឹងវិសាលភាពនិងប្រសិទ្ធិភាពនៃការអនុវត្តន៍ច្បាប់ស្ដីពីការងារនិងប្រការទាំង៦
ស្ដីពីពលកម្មកុមារក្នុងវិស័យចម្ការ ស្រែអំបិល ឡឥដ្ឋ
រោងចក្រកាត់ដេរសំលៀកបំពាក់ និងស្បែកជើង នេសាទសមុទ្រ និងការងារស្រាល
ដែលអនុញ្ញាតឲ្យកុមារអាចធ្វើការពីអាយុ១២ដល់១៥ឆ្នាំ ។
លោករដ្ឋមន្ត្រីបានគូសបញ្ជាក់ផងដែរថា
ក្រសួងបានផ្ដោតការយកចិត្តទុកដាក់ទោលើកត្តាសំខាន់ៗរួមមាន ៖ ទី១
ការលុបបំបាត់ទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារ
និងកាត់បន្ថយពលកម្មកុមារនៅកម្ពុជា
តាមរយៈការដកហូតកុមារពីការងារប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់
ផ្ដល់ការអប់រំបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ
និងធ្វើសមាហរណកម្មកុមារទៅក្នុងសង្គមជាតិ ។ ទី២
កិច្ចសហការជាមួយសង្គមស៊ីវិល
និងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងការជួញដូរកុមារនិងស្ត្រី ។ លោករដ្ឋមន្ត្រីបន្តថា
ចាប់ពីពេលអនុវត្តគម្រោងកម្មវិធីដែលឧបត្ថម្ភដោយក្រសួងការងារអាមេរិកតាមរយៈអង្គការអន្តរជាតិខាងការងារសម្រាប់គាំទ្រផែនការសកម្មភាពជាតិ
ក្រសួងបានសម្រេចដកហូតកុមារពីការងារប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់ចំនួន៤២៧៥នាក់រវាងឆ្នាំ២០០១ដល់ឆ្នាំ២០០៤នៅលើវិស័យបីគឺ
នេសាទ ផលិតកម្មអំបិល និងចម្ការកៅស៊ូ ។
នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំនេះដែរ
ក៏មានរបៀបវារៈស្ដីពីការផ្លាស់ប្ដូរសមាជិកភាពពីលោកលី គាំ
អតីតប្រធានសហព័ន្ធសហជីពកម្មករនិយោជិកវិស័យទេសចរណ៍និងសេវាកម្មកម្ពុជាទៅលោកអ៊ុន
តារា វិញ ដោយមូលហេតុចូលទៅបម្រើនយោបាយនៅគណបក្សសិទ្ធិមនុស្ស ៕
អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល
សហការក្នុងការកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ពលកម្មកុមារ
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ អង្គការទស្សនៈពិភពលោក
និងអង្គការលីកាដូ បានធ្វើការប្រកាសព័ត៌មានមួយកាលពីថ្ងៃទី១៧ សីហា
ឱ្យដឹងពីការធ្វើយុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយការយល់ដឹងមួយ
នៅបរិវេណសួនច្បារផ្សារចាស់ជិតមាត់ទន្លេ ចាប់ពីម៉ោង៣និង៣០នាទីរសៀល
ដល់ម៉ោង៧និង៣០នាទីយប់ នាថ្ងៃទី១៨ ខែសីហា
ដើម្បីជួយទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលនៃគ្រោះថ្នាក់ពលកម្មកុមារនៅកម្ពុជា។
យុទ្ធនាការនេះ មានគោលបំណងជំរាបជូន និងផ្សព្វផ្សាយដល់សាធារណជន
ជាពិសេសដល់និយោជក មាតាបិតា និងកុមារឱ្យបានជ្រាបអំពីផលប៉ះពាល់អាក្រក់ដោយសារការងារ
ដែលអាចមានគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព និងសុខុមាលភាពរបស់កុមារ។
គ្រោះថ្នាក់ពលកម្មកុមារនៅតែជាបញ្ហារួមដ៏ចម្បងដដែលនៅកម្ពុជា
បើទោះបីជាមានការរីកចំរើនខ្លះៗក្ដី
ចាប់តាំងពីប្រទេសកម្ពុជាបានផ្ដល់សច្ចាប័នលើអនុសញ្ញា ILO លេខ១៨២
ស្ដីពីទំរង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារ កាលពីខែតុលា ឆ្នាំ២០០៥។
នៅឆ្នាំ២០០៦ វិទ្យាស្ថានសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាបានប៉ាន់ប្រមាណថា កុមារចំនួន១,៥លាននាក់ អាយុចន្លោះពី៧ទៅ១៧ឆ្នាំ
មានជាប់ពាក់ព័ន្ធក្នុងទំរង់ពលកម្មកុមារ។
ដោយសារឱកាសមានតិចតួចពេក គ្រួសារជាច្រើនបានបញ្ជូនកូនតូចៗរបស់ខ្លួន
ទៅធ្វើការដើម្បីអាចមានអាហារទទួលទាន។ ភាគច្រើននៃកុមារទាំងនោះ
មានជាប់ពាក់ព័ន្ធក្នុង
ឬត្រូវគេបង្ខំឱ្យស្ថិតក្នុងស្ថានភាពពលកម្មធ្ងន់ធ្ងរប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់
និងក្នុងលក្ខខណ្ឌមានការកេងប្រវ័ញ្ចពលកម្ម ដូចជាការងារបំរើតាមផ្ទះ
សិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ អាជីវកម្មផ្លូវភេទនៅតាមកន្លែងកំសាន្តនានា
ឧស្សាហកម្មផលិតត្រី ការងារវាយបំបែកថ្ម ចំការកៅស៊ូ
និងជញ្ជូនអីវ៉ាន់នៅតាមព្រំដែនខ្មែរ-ថៃជាដើម។
ដើម្បីបន្ថែមលើការខិតខំរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល
អង្គការទស្សនៈពិភពលោក និងអង្គការលីកាដូ នឹងធ្វើយុទ្ធនាការនេះ
ដើម្បីលើកកំពស់ការយល់ដឹង។
យុទ្ធនាការនេះនឹងចាប់ផ្ដើមដោយធ្វើជាព្រឹត្តិការណ៍មួយដែលមានការចូលរួមពីមន្ត្រីរាជរដ្ឋាភិបាលមួយចំនួនដែលពាក់ព័ន្ធ
កុមារធ្វើការនៅសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ ម្ចាស់សិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ
និងមាតាបិតារបស់កុមារពលកម្ម។ ក្រៅពីការសំដែងរបស់ក្រុមកំប្លែង
ការប្រគំតន្ត្រី និងសកម្មភាពផ្សេងៗនោះ អ្នកចូលរួមក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នេះមានពាក់អាវយឺត
និងអ្នកទស្សនាដោយទទួលបានប៉េងប៉ោង ប័ណ្ណផ្នត់
ផ្ទាំងរូបភាពដែលមានភ្ជាប់ខ្លឹមសារលើកកំពស់
និងគាំទ្រចំពោះការផ្លាស់ប្ដូរ ការប្រព្រឹត្តរបស់សង្គម របស់សហគមន៍
និងរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ ឆ្ពោះទៅរកការទប់ស្កាត់ទំរង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមារ។
ខ្លឹមសារទាំងនេះមានដូចជា "ខ្ញុំការពារកុមារ ចុះអ្នកវិញ?" "និយោជកត្រូវផ្ដល់ឱកាសឱ្យកុមារធ្វើពលកម្មបានទទួលការសិក្សា"
"មាតាបិតា និងអាណាព្យាបាលត្រូវតែធ្វើឱ្យប្រាកដថា
កុមារធ្វើពលកម្ម ពិតជាបានទទួលការសិក្សា"
"និយោជកត្រូវតែធ្វើឱ្យមានបរិយាកាសសុវត្ថិភាពសំរាប់កុមារធ្វើពលកម្ម"
និង "និយោជក មាតាបិតា និងអាណាព្យាបាល ត្រូវតែធ្វើឱ្យប្រាកដថា
កុមារធ្វើពលកម្ម ពិតជាទទួលបានការថែទាំសុខភាពល្អសមរម្យ"។
យោងតាមសុភាសិតខ្មែរមួយឃ្លាដ៏មានប្រជាប្រិយស្ដីពីកុមារបានលើកឡើងថា
"កុមារជាទំពាំងស្នងឫស្សី" ឡោ មុនីរិទ្ធិ
អ្នកគ្រប់គ្រងគំរោងផ្នែកប្រឆាំងទំរង់ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃពលកម្មកុមាររបស់អង្គការទស្សនៈពិភពលោកកម្ពុជា
បានស្នើសុំឱ្យគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់របស់សង្គមធ្វើការរួមគ្នាឱ្យអស់ពីសមត្ថភាព
ដើម្បីទប់ស្កាត់កុមារពីការជាប់ពាក់ព័ន្ធក្នុងពលកម្មដែលអាចមានគ្រោះថ្នាក់។
ឡោ មុនីរិទ្ធិ មានប្រសាសន៍ថា "បើសិនជាលោកអ្នកឧបមាថា ទំពាំងស្អុយ
តើវាអាចក្លាយជាឫស្សីល្អឬទេ? កញ្ញាណាលីពីឡូក នាយិកាអង្គការលីកាដូបានមានប្រសាសន៍ថា
"កុមារមានសិទ្ធិទទួលបានការការពារពីការងារកេងប្រវ័ញ្ច
និងមានគ្រោះថ្នាក់
ហើយគ្រប់គ្នាក្នុងសង្គមត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះបញ្ហានេះ។
ច្បាប់ការងារកម្ពុជាបានកំណត់អាយុអប្បបរមាដែលអាចធ្វើការងារបានគឺ
១៥ឆ្នាំ ប៉ុន្តែបានអនុញ្ញាតឱ្យកុមារដែលមានអាយុពី ១២ទៅ១៤ឆ្នាំ
អាចធ្វើការងារស្រាលៗ ដែលមិនមានគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព
ឬរំខានការសិក្សារបស់ពួកគេ។
ច្បាប់នេះបានកំណត់អាយុអប្បបរមាដែលអាចអនុញ្ញាតឱ្យធ្វើការសំរាប់ប្រភេទការងារដែលអាចមានគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព
សុវត្ថិភាព ឬសីលធម៌ គឺចាប់ពីអាយុ១៨ឆ្នាំឡើងទៅ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី
ការដាក់ទណ្ឌកម្មពីបទរំលោភច្បាប់ការងារនៅមានកំរិតស្រាល
មិនទាន់សមល្មមនៅឡើយ
ពោលគឺតម្លៃពិន័យស្មើនឹងកម្រៃនៃការងារប្រចាំថ្ងៃចំនួនពី៣១ទៅ៦០ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ៕
ការរំលោភ និងការកេញប្រវ័ញ្ច
ទៅលើកុមារបម្រើតាមផ្ទះនៅភ្នំពេញ
ភ្នំពេញ ៖ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ(ILO) បានរកឃើញថា
កុមារបម្រើតាមផ្ទះបានទទួលរងនូវការរំលោភជាច្រើន ដូចជាការស្តីបន្ទោស
ការរំលោភដោយពាក្យសម្តី ការវាយ ទះ ការវាយធ្វើបាបជាដើម
ហើយស្ទើរតែមានកុមារ៣នាក់ ក្នុងចំណោមកុមារ៤នាក់
ដែលបម្រើការងារតាមផ្ទះនៅទីក្រុងភ្នំពេញ ពុំទទួលបានប្រាក់ខែនោះទេ ។
ការរកឃើញនេះ
ត្រូវបានអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបញ្ជាក់ឲ្យដឹងនៅក្នុងរបាយការណ៍និយាយពីពលកម្មកុមារបម្រើតាមផ្ទះ
នៅប្រទេសកម្ពុជា ។ អង្គការ ILO បានរៀបរាប់ឲ្យដឹងថា
ក្នុងការឆ្លើយតបមកវិញ
សម្រាប់ពលកម្មរបស់កុមារដែលបម្រើការងារតាមផ្ទះរបស់អ្នកដទៃនោះ
ពួកគេទទួលបាននូវការហូបចុក និងទីកន្លែងស្នាក់អាស្រ័យ
ប៉ុន្តែពួកគេក៏ទទួលបាននូវអ្វីផ្សេងៗដែលពួកគេមិនចង់បាន
ឬត្រូវការទៅវិញ ដូចជាកុមារ១១.៦៩៤នាក់បាននិយាយថា
ពួកគេតែងត្រូវបានស្តីបន្ទោស កុមារ៦៧៤នាក់និយាយថា
ពួកគេត្រូវបានរំលោភយ៉ាងឃោរឃៅ ឬពាក្យប្រមាថមើលងាយ មើលថោក កុមារ១.៩៧០នាក់និយាយថា
ពួកគេត្រូវវាយទះដោយដៃ និងកុមារ៤៧០នាក់រាយការណ៍ថា
ត្រូវបានវាយធ្វើបាបដោយវត្ថុផ្សេងៗ ។
អង្គការ ILO
បានបន្ថែមថា ការធ្វើអង្កេតនៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ
មិនមានកុមារណាមួយត្រូវបានរាយការណ៍ថា ត្រូវបានរំលោភផ្លូវភេទដោយម្ចាស់ផ្ទះ
ឬក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់នោះទេ
ប៉ុន្តែនេះជាកត្តាមួយដែលស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ជានិច្ច
មិនត្រឹមតែកុមារដែលត្រូវបានលាក់ខ្លួនទាំងនោះទេ
ដែលស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់នៃការរំលោភគ្រប់បែបយ៉ាងនោះ
សូម្បីតែកុមារដែលមានទំនាក់ទំនងផ្សេងៗ
ក៏អាចនឹងមិនហ៊ាននិយាយនូវរាល់បញ្ហាផ្លូវភេទណាមួយដែលបានកើតឡើងទៅលើពួកគេនោះឡើយ
។
អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបានឲ្យដឹងទៀតថា
យើងពុំមានមធ្យោបាយណាមួយដែលអាចដឹងនូវធាតុពិតនៃជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់កុមារទាំងនោះឡើយ
... ពីព្រោះ <<ទីកន្លែងធ្វើការ>>
របស់កុមារបម្រើការងារតាមផ្ទះ គឺជាផ្ទះឯកជន
ហើយមិនមែនជាប្រធានបទមួយសាមញ្ញទៅនឹងស្តង់ដារពលកម្ម ដើម្បីធ្វើការត្រួតពិនិត្យ
ឬច្បាប់នានាដែលការពារអ្នកបម្រើការងារតាមផ្ទះនោះទេ ។
អ្វីដែលយើងបានយល់ដឹងពីប្រទេសផ្សេងៗជាច្រើនទៀត
គឺថាឪពុកម្តាយជាច្រើនតែងតែបញ្ជូនកុមារឲ្យទៅបម្រើការងារតាមផ្ទះ
ពីព្រោះពួកគេគិតថា កូនរបស់គេនឹងត្រូវបានការពារដោយក្រុមគ្រួសារម្ចាស់ផ្ទះ
ទោះបីជាមិនមែនគ្រួសារផ្ទាល់របស់ពួកគេក៏ដោយ ។
ប៉ុន្តែយើងក៏បានដឹងដែរថា មិនមែនម្ចាស់ផ្ទះទាំងអស់
សុទ្ធតែមើលខុសត្រូវលើកុមារ ចាត់ដូចជាសមាជិកគ្រួសារគេនោះទេ
តែផ្ទុយទៅវិញ បានមើលឃើញកុមារដូចជា<<របស់ប្រើប្រាស់>>
របស់ពួកគេទៅវិញ
ដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់នៅពេលដែលគេយល់ឃើញថាចាំបាច់ ។
កត្តានេះអាចរួមមានទាំងការផ្តល់សេវាផ្លូវភេទផងដែរ ។
ជាមួយគ្នានេះផងដែរ ជួនកាលវាមិនមែនជាម្ចាស់ផ្ទះទេ ដែលជាអ្នករំលោភ
ប៉ុន្តែមានអ្នកណាម្នាក់ផ្សេងទៀតនៅក្នុងផ្ទះនោះ រួមមានដូចជាកូនធំៗ
ឬអ្នកមកលេងផ្ទះ ។
ជួនកាលសូម្បីតែអ្នកបម្រើការងារផ្សេងៗទៀតដែលនៅក្នុងផ្ទះ
ឧទាហរណ៍ដូចជាអ្នកបម្រើការងារដែលមានវ័យធំៗនៅតាមផ្ទះជាដើម ។ ជាថ្មីម្តងទៀត
វាគឺជាស្ថានភាពមើលងាយ មើលថោកដែលកុមារកំពុងជួបប្រទះ
លក្ខណៈអាថ៌កំបាំងនៃស្ថានភាពរបស់នាង
ធ្វើឲ្យនាងស្ថិតក្នុងភាពដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុតនៃការរំលោភផ្លូវភេទ ។
អង្គការខាងលើបាននិយាយថា
ស្ទើរតែមានកុមារ៣នាក់នៃចំណោមកុមារ៤នាក់
ដែលបម្រើការងារតាមផ្ទះនៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ
ពុំទទួលបានប្រាក់នោះទេ ។ អង្គការនេះបាននិយាយថា
ជាមួយនឹងអ្វីដែលកុមារបានបំពេញក្នុងភាពគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ
ដែលកុមារជួបប្រទះ ការលះបង់ផ្សេងៗដែលពួកគេបានធ្វើ និងការងារដែលលំបាកដែលពួកគេត្រូវតែធ្វើនោះ
តើមានអ្វីខ្លះដែលពួកគេទទួលបាននូវការតបស្នងមកវិញ ? ចម្លើយគឺថា
ស្ទើរតែមានកុមារ៣នាក់នៃចំណោមកុមារ៤នាក់
ដែលបម្រើការងារតាមផ្ទះនៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញពុំទទួលបានប្រាក់ខែនោះទេ
។ នេះក៏ដោយសារតែកិច្ចសន្យាដែលថា
កុមារនឹងធ្វើការដើម្បីប្តូរសម្រាប់ម្ហូបអាហារ
និងការស្នាក់នៅតែប៉ុណ្ណោះ ។ ប៉ុន្តែកត្តានេះ
មិនមានយុត្តិធម៌ទៅលើកុមារទេ តែផ្ទុយទៅវិញ នេះគឺជាការកេងប្រវ័ញ្ច ។
កុមារមិនអាចទិញរបស់អ្វីៗដែលគេចង់បាននោះទេ
ហើយគេក៏មិនមានប្រាក់សន្សំសម្រាប់អនាគតផងដែរ ។
ដោយសារតែគេគ្មានលុយកាក់នេះហើយ
ដែលគេមិនអាចចេញពីផ្ទះរបស់ម្ចាស់ផ្ទះបាន
បើសិនជាគេចង់ទៅបម្រើការងារតាមផ្ទះផ្សេងទៀត
គេហាក់មានអារម្មណ៍ដូចជាប់អន្ទាក់ ហើយយល់ឃើញថា ពួកគេមិនមានជម្រើសអ្វី
ក្រៅតែពីការស្នាក់នៅជាមួយម្ចាស់ផ្ទះរបស់គេ
ទោះបីប្រសិនបើម្ចាស់ផ្ទះបានកេងប្រវ័ញនិងរំលោភលើពួកគេក៏ដោយ ។
<<នៅក្នុងមធ្យោបាយណាក៏ដោយ
អ្នកដែលទទួលផលប្រយោជន៍ពីពលកម្មបម្រើតាមផ្ទះនោះ គឺមិនមែនកុមារទេ
តែផ្ទុយទៅវិញ គឺម្ចាស់ផ្ទះ>>៕
No comments:
Post a Comment