សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ខ្ញុំថា
តើនៅពេលណាខ្ញុំបានថ្វាយទាន
នូវប្រាសាទថ្មីតាមទ្រព្យដែលមាន
ជាវិហារទានថ្វាយចំពោះសង្ឃ
។
សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ខ្ញុំថា
តើនៅពេលណាខ្ញុំបានឱនអង្គ
ថ្វាយគ្រែពូកខ្នើយដោយចិត្តផ្ចិតផ្ចង់
ចំពោះដល់សង្ឃដែលគង់ក្នុងវត្ត
។
សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ខ្ញុំថា
តើនៅពេលណាខ្ញុំបានថ្វាយភត្ត
ផ្សំដោយមំសៈធ្វើដោយហ្មត់ចត់
សលាកភត្តជាអាហារទាន
។
សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ខ្ញុំថា
តើនៅពេលណាជួបព្រះទ្រង់ញាណ
ព្រមទាំងព្រះសង្ឃសទ្ធាខ្ញុំមាន
ថ្វាយចីវរទានសំពត់សាច់ល្អ
។
សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ខ្ញុំថា
តើនៅពេលណាជួបសង្ឃបវរ
ថ្វាយភេសជ្ជៈទឹកឃ្មុំប្រេងស្ករ
ទឹកដោះគោល្អនិងទឹកអំពៅ
។
មកដល់ឥឡូវខ្ញុំបានសម្រេច
គ្រប់មុខស្រាច់បាច់ឥតមានសល់នៅ
ខ្ញុំបានថ្វាយទានកប់ទុកយ៉ាងជ្រៅ
ក្នុងដំណើរទៅកាន់ព្រះនិព្វាន
។ អគ្គបណ្ឌិត ប៊ុត សាវង្ស
No comments:
Post a Comment